Creatividade en 1º de ESO

Arrincamos este novo trimestre compartindo convosco os relatos máis destacados do Concurso de relatos que organizamos con motivo do Día da Biblioteca, alá polo mes de Outubro. A única condición era que o espazo do relato debía ser unha biblioteca.

María Gigirey, de 1º de ESO, sorprendeunos con este relato futurista, no Trazo de 2100:

 Ano 2100. Xailorios e Maritina son dous irmáns. Xailorios ten 14 anos e vai en 3º da ESOA (Educación Secundaria Obrigatoria Animada) El é moi pillabán e encántanlle as aventuras. En cambio Maritina ten 12 anos e vai en 1º da ESOA. Ela é moi tímida, pero tamén é alegre e aventureira. Estes dous persoaxes van ser os nosos protagonistas e vannos acompañar na súa aventura xunto con outro personaxe que xa irá aparecendo máis adiante. E desde logo non nos vamos a aburrir. Aquí empeza a historia: 

Xailorios e Maritina están facendo os deberes na “Dixiteca” (a biblioteca do futuro). Teñen que facer un traballo para a clase de Historia, sobre as “Dixitecas”. Un problema que teñen é que non poden utilizar os ordenadores para buscar información, só nos “dixilibros” (os libros do futuro). Pero como son moi pillabáns, non van mirar nos ordenadores nin nos dixilibros, van buscar información no pasado. Si, non lestes mal, no pasado, como a ciencia e a tecnoloxía avanzou moitísimo neses tempos teñen na casa unha máquina do tempo. Collérona e despois de darlle a moitos botóns chegaron aos nosos días. Miraron no GPS 3.000, e estaban nun sitio chamado Trazo, segundo eles era un nome moi raro... Xusto aterraron no tellado da biblioteca. Baixaron e foron a ese edificio. Preguntaron se era a “Dixiteca” e a bibliotecaria estrañada díxolles que era a biblioteca. Os dous irmáns supuxeron que sería o que estaban buscando. Cando se puxeron mans á obra viron que os “dixilibros” eran papeis xuntos e todos escritos, preguntáronlle á bibliotecaria o que era, e ela estrañada contestoulle que eran libros. Xailorios e Maritina moi asombrados empezaron a coller apuntamentos e seguiron rebuscando. Alí había unha nena que estaba lendo. Os nosos protagonistas quixeron facer amigos e así de paso aprendían un pouco máis do que estaban a facer.

 Dixéronlle á nena:

 - Ola, como te chamas?- preguntáronlle.

 - Ola chámome María Gigirey, e vós?- respondeu

 - Nós chamámonos Xailorios e Maritina, e somos irmáns. E mira é unha coincidencia, porque nos tamén nos apelidamos Gigirey, contestou Xailorios rindo.

  Os tres nenos estiveron falando e tal e cal, e fixéronse moi bos amigos, tiñan moito en común (Seguídesme por onde vou...?) A nosa nova protagonista invitounos á súa casa. Pero eles dixéronlle que non porque xa ían marchar dentro de nada. A curiosa nena preguntoulles onde vivían, os irmáns como non coñecían ese sitio tivéronlle que dicir a verdade. A nena estrañada non o creu e supuxo que non lle querían dicir de onde eran. Pero Xailorios e Maritina insistiron que era a verdade, e como María non os cría ensináronlle a máquina do tempo. Ao final María tivo que crelos. Xa todo solucionado, os nenos contáronlle o do traballo, e preguntáronlle a María como era a biblioteca e o que era. María contoulle todo o que sabía sobre ese lugar:

- Á biblioteca pódese ir a ler, ou tamén se pode ir a estudar, buscar información, facer os deberes...- Eles apuntaban todo o que dicía. Cando acabaron María preguntoulles se podía ir con eles ao futuro, pero os nenos dixéronlle que non podía, porque non podería volver e eles dous desaparecerían porque eran os seus netos. María pensou que o que dicían era mentira, pero xa viu que non o dicían de broma. Ela desilusionouse. Aos nenos deulles moita pena pero dixéronlle que volverían porque lles encantara ese sitio, e preguntáronlle se poderían levar libros e ensinarllos aos seus compañeiros. A nena afirmou e díxolles que terían que devolvelos, así xa terían unha escusa para volver. Os tres nenos riron, pero xa era a hora de volver ao 2100.

  Así foi e non volo digo de mentira...