Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



mércores, 13 de decembro de 2017

Conta de Libros (IX): Agosto do 36, de Xosé Fernández Ferreiro


Gustoume moito ler este libro, é moi entretido e ao mesmo tempo agradable de ler. Está baseado na época na que os meus avós e tamén os dos meus amigos eran nenos e iso é un punto a favor porque me interesa moito saber as cousas que acontecían naquela época, como se solucionaban os problemas, qeé medidas se tomaban... 
Hai uns meses atrás, xa lera un libro parecido a este, os dous tratan da mesmas historias, do ano 36. O ano que comeza a guerra civíl. Resulta que este libro, Agosto do 36, é o primeiro libro que leo deste autor, Xosé Fernández Ferreiro. A verdade foi que ler este libro non me defraudou nadiña, porque, como ben dicía máis arriba, gústanme estas historias pero ao mesmo tempo baseadas na realidade, que foi onte como quen di. Pronto hei de volver a ler un libro de Xosé Fernández Ferreiro, a ver se son todos así de interesantes como este que lin. Por desgraza, Xosé xa faleceu pero guastaríame poder preguntarlle que motivo lle levou a escribir esta obra. 
É  fácil de ler, e recomendaríallelo a calquera que fose da nosa idade, 16, ou ben máis adulto porque está perfectamente adaptado para nós. De seguro que lles gustaría lelo, acabarían agradecéndomo.
Samuel Vieites Abelenda (4º ESO)


Non foi que me gustara moito a historia porque os franquistas abusaban das persoas e nos casos máis graves xulgábanos e chegaban ata o punto de matalos pero estivo fácil e chula de ler.
A parte que menos me gustou foi cando abusaron de Sara e a mataron a tiros pouco a pouco. 
O desenvolvemento está bastane ben pero o único que cambiaría seria o final que non me gustou nada, foi moi forte como mataron a Sara e como apareceu Gregorio morto no monte.
O personaxe que máis me gustou foi Sara que se sacrificou polo seu namorado e o que menos me gustou foi Gregorio porque non intentou defender a súa muller e deixouna nas mans dos franquistas. 
Recoméndolle este libro a persoas de dezaseis para arriba porque ten un vocabulario algo forte pero fácil de entender xa que non había palabras moi difíciles de ler nin de comprender. 
Martín Castro Señarís (4º ESO)