Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



xoves, 27 de febreiro de 2014

Reflexións dunha cativa de sete anos

Una niña de 7 años de edad llamada Charlotte escribió hace una semana la siguiente carta a la empresa LEGO por la falta de representación femenina en sus juguetes

 "Querida compañía Lego: 
 Mi nombre es Charlotte. Tengo 7 años y me encantan los legos pero no me gusta que haya muchos chicos lego y apenas ninguna niña. Hoy fui a una tienda y vi legos en dos secciones. Una de color rosa (niñas) y otra azul (niños). Todas las chicas de la rosa estaban sentadas en casa, iban a la playa, de tiendas... y ninguna tenía empleo. Pero los chicos van de aventuras, están trabajado salvando a las personas, tenían puestos de trabajo... incluso nadan con tiburones. Quiero que hagáis mas chicas lego y que vayan de aventuras y a divertirse, ok ?! - 
Gracias, de Charlotte ".



luns, 24 de febreiro de 2014

Facer un "Rickroll"

En el argot internáutico se conoce como “hacer un Rickroll”. En román paladino, no es otra cosa que vacilar al profesor (y hacer partícipe al mundo) metiendo, por ejemplo, la letra del célebre ‘Never Gonna Give You Up’, de Rick Astley en un trabajo de física cuántica y a modo de acróstico.

Es lo que acaba de hacer Sairam Gudiseva, un estudiante que ha logrado hacer encaje de bolillos con dos materias tan aparentemente inconexas como la física cuántica y Rick Astley.

Aquí podes ver o artigo completo e o tema de Rick Astley, cantante famoso nos anos 80

Viches a Rosalía de Castro?



Hoxe 24 de Febreiro, como cada ano,  conmemoramos o aniversario do nacemento de Rosalía de Castro. 
Estes cativos de Lañas din que a viron. Como pode ser? 
E ti, viches a Rosalía de Castro?

xoves, 20 de febreiro de 2014

mércores, 19 de febreiro de 2014

Hoxe é o Día Internacional contra a homofobia no fútbol





Hoxe é o Día Internacional contra a homofobia no fútbol. A actividade ten lugar coincidindo co aniversario da morte de Justin Fashanu, o primeiro futbolista profesional que saiu do armario no ano 1990 e que rematou por suicidarse.

Queremos invitarvos a escoitar a reflexión do gran Robinson, sen dúbida experto nisto do "deporte rei" .

No centenario do poeta Xosé María Díaz Castro, ao que se homenaxea nas Letras galegas 2014




(Documental sobre a vida e a obra de Xosé Mª Díaz Castro, da autoría de José Antonio Cascudo)

Este mércores 19 de febreiro celébrase o centenario do nacemento de Xosé María Díaz Castro.

Concello de Guitiriz, a Xunta e a asociación Xermolos programaron un amplo conxunto de actos, nunha xornada que marca o inicio dun ano de actividades e homenaxes en honor do poeta. 

Destaca, ademais da ofrenda poético-floral que a AELG organiza no cemiterio de Guitiriz, a presentación do libro Xosé María Díaz Castro. Vida e obra (Galaxia) do crítico Armando Requeixo.

Fonte: xornal dixital Praza Pública

martes, 18 de febreiro de 2014

Balda de Libros (XXIII): Polaroid, de Suso de Toro



Este libro gustoume bastante porque trata de diferentes historias cada unha nun lugar, nun tempo e nun ambiente diferente.

Ten varias historias distintas con diferente título como: Un mal espertar, Un mal momento, Ti, Caída, Xersee esesene, Interior, Mensaxe de amor, A man de amor, Unidos, Nada pola mañá, O trono e a chuvia, A luz da lúa chea, Bollicao, No armario, Caín....

O relato que máis me gustou foi "Mensaxe de amor", porque era unha parella, o home estaba no traballo e pensaba sempre nela e escribía nun papel o que pensaba pero era sempre o mesmo, e despois tiraba o papel.

Tamén me gustou o titulado "Nada pola mañá", porque era unha persoa que andaba toda apurada porque se quedara durmida, pero fixo todo apurada, almorzar, vestirse....

Algunha historia é máis entretida que outra o igual que unha é máis longa que outra...

Eu recomendaría lelo xa que é entretido, bo de ler e aprendes palabras novas e tamén axuda a coñecer vocabulario novo


Margarita Pombo Castro (4º PDC)

domingo, 16 de febreiro de 2014

Solidarízate co Galego.





Alba Docampo Noya de 4º de ESO envíanos este vídeo da súa autoría. 

Estás feita unha artista !!!

Alba coméntanos tamén o seguinte: 

"Con esta campaña quero facerlle ver aos galegos e non galegos a importancia dunha lingua. A lingua coa que nacemos forma parte de nós, da nosa vida, e iso defínenos como persoas.
A sociedade na que vivimos inflúenos moito, moitas persoas abandoaron a súa lingua polo castelán, pero por que?
Cada día escoitamos ao noso arredor :"O galego solo o falan os catetos do pobo". Estás dacordo? Eu non teño pelos na lingua, agora tócache a ti!  

REINVINDIQUEMOS A NOSA LINGUA!!!!

Se che gusta este video e estás dacordo dálle a "Me gusta" (en castelán) e compárteo.

Moitas grazas."




venres, 14 de febreiro de 2014

Postais de amor

"Hay veces en que me horrorizo con los carteles que me encuentro en Facebook, sobre todo los que tienen que ver con el Amor. 

He seleccionado unas cuantas  imágenes con mensajes muy machistas, victimistas, egoístas, llenos de rencor, de autocomplacencia. "

El común denominador de todos los cartelitos es: 

"Qué buena persona soy yo y qué malos son los demás".

Seguir lendo 

xoves, 13 de febreiro de 2014

Machistas de quince anos

"Estamos aquí diciendo todos que no vamos a pegar nunca a una mujer y llegas un día y a saber qué te pasa o lo que sea, la puedes pegar, eso surge, (...) / "Pero es que el hombre no la pega porque no haya hecho nada, no llega a casa su mujer está sentada en la tele y se pone a pegarla, estaría loco" / "Hay que poner el friegaplatos y ayudarla. Hacen más que nosotros, la verdad. Pero bueno, son sus costumbres" / "Vale que esto es un pensamiento un poco antiguo, pero si el hombre se tira 10 horas fuera de casa y la mujer no tiene nada que hacer en el día pues oye qué menos que... no está obligada, pero que tenga el detalle de tener la cena preparada" / (...) "Sí, puede que piense que la mujer no debería tener tanta libertad... antes la mujer no podía hacer nada y ahora está en todos los lados".

Los entrecomillados anteriores son frases pronunciadas por diferentes adolescentes varones residentes en Madrid de entre 12 y 17 años, recogidos en un informe sobre "violencia de pareja hacia las mujeres en población adolescente y juvenil y sus implicaciones en la salud" elaborado Dirección General de Atención Primaria de la Consejería de Sanidad. El estudio también recoge las impresiones de ellas:

"Se pone histérico y te hace así y tal, pero nunca me ha llegado a pegar. Pero no me deja ni tener amigos... chicos" / "Hombre, obligar, no te puede obligar, pero (...) a lo mejor para estar bien con él pues no lo haces ¿sabes?" / "A lo mejor también la mujer le machaca y un día le llega a agobiar tanto que no puede más y salta. Pero luego, cuando ya piensa bien las cosas se arrepiente de lo que ha hecho" / "Es incluso peor que te estén machacando día a día diciendo que eres una mierda y que no vales para nada, que que te den un guantazo. Y no sé, es machismo, yo creo, por parte del hombre a la mujer" / "Yo llevo con mi novio dos años y medio casi, ¿vale? Y sí, a veces estoy muy bien con él y demás, pero otras veces me cabreo porque es un poco machista. Muchas veces que hablamos de un futuro, de si algún día nos fuésemos a vivir juntos y me dice que yo le tengo que planchar la ropa, que yo le tengo que hacer la comida, que yo le tengo que coser las camisas. Digo, pero tú estás flipado (...). Nunca me ha levantado la mano en la vida, ni que se le ocurra, pero sí que es un poco machista".


Aquí o artigo completo

Convocado o I Concurso de Microrrelatos OZOCOGZ


Vén de convocarse a segunda edición deste Concurso de Micro-relatos (de tan só 140 palabras), así que animádevos. Ata os mais lazacáns e preguiceiros poden ter unha idea marabillosa!

Aquí nesta ligazón podedes ler as bases e velaquí vai a presentación:

Xa está de volta o noso concurso literario! O 2º Concurso de Micro-Relatos de OZOCOgz está en marcha!
O ano pasado celebrouse con grande éxito de participación o 1º Concurso de Micro-Relatos de OZOCOgz, e, en vista do bo resultado, vimos de poñer en marcha a segunda edición deste concurso. Desta volta, a temática é a música e podedes enviar as vosas propostas desde xa até o día 30 de abril deste 2014.

Crónicas da visita didáctica á Casa da Matanza (Fundación Rosalía de Castro) en Padrón e a Casa Museo Manuel Antonio e o Museo do Mar en Rianxo




A pasada semana todo o alumnado de 3º e 4º da ESO e de 4º de PDC realizou unha saída didáctica para visitar a Casa da Matanza (Fundación Rosalía de Castro) en Padrón e a Casa Museo Manuel Antonio e o Museo do Mar en Rianxo.


Publicamos as mellores crónicas sobre a visita.

Casa da Matanza (Fundación Rosalía de Castro)

É o que máis me gustou, porque había cousas moi interesantes e incribles como a coroza e os zocos que se poñían antes para saír fóra os días nos que chovía e había que traballar.
As roupas tamén me chamarón a atención porque mirando ben non son tan diferentes ás de agora, xa que se volven a levar a puntilla,camisetas curtas e saias máis longas,é moi semellante ás roupas dos grupos galegos de música tradicional.
Tamén me gustou moito como se reparou por fóra, é un sitio totalmente acolledor no que parece que dá tranquilidade nos días máis atormentados.
Tamén os escritorios tanto de Rosalía coma o de Murguía estaban moi ben situados, xa que estaban en lugares onde había boa luz, polo que tiñan moi bo lugar de traballo.
En xeral gustoume todo e a visita foi a máis entretida.

Alba Docampo Noya (4º PDC)

O museo que máis me gustou foi o de Rosalía de Castro. 
Cando chegamos, o primeiro que vin foi unha casa das antigas cun enorme xardín. 
Despois entramos para adentro e unha muller foinos explicando toda a súa vida, ao tempo que viamos fotos personais de Rosalía, documentos importantes, como o seu rexistro de nacemento. 
Noutra das salas había cousas relacionadas coa súa morte, como unha esquela ou coroas que lle mandaron.
Logo subimos á pranta superior, onde puidemos ver o seu dormitorio, un salón, o comedor e tamén unha especie de biblioteca. E tamén había instrumentos de cociña antigos.
Finalmente marchamos, pero antes fomos a unha minitenda, por se queríamos comprar algo.

Jennifer López Becerra (3º ESO)

Museo do Mar (Rianxo) 

A min o museo que máis me gustou foi o “ Museo do Mar” porque entre as miñas afeccións está a pesca.
No museo vimos unha chea de cousas. En primer lugar vimos as redes de arrastre e de deriva, tamén vimos algunhas técnicas de pesca como as nasas.
Máis tarde fomos a outra sala na que vimos como se facían os barcos dende que recollían a madeira ata que lle daban unha capa de pintura. 
E por último vimos a evolución dos barcos (cando se iniciaron os barcos a motor).
Tamén vimos os instrumentos que utilizaban para facer os barcos. Incluso nos contou a anécdota de que debaixo dunha pedra no soto do local había unha chea de moedas de ouro

Iván Señarís Veiras (3º ESO)

A min o museo que máis me gustou foi o Museo do Mar porque a explicación que nos deron foi a máis complexa dos tres museos e foi bastante fácil de comprender.
Ademais, o tempo que estivemos en cada sala foi máis ou menos o mesmo (non foi desquilibrado). Comparando este museo cos outros foi no que máis cuidemos participar.
Neste museo vimos un lote de cousas. Primeiro, comezamos situando a Rianxo e falando da pesca onde vimos un gran mapa no chan. Tamén vimos técnicas de pesca que estiveron moi ben representadas cos barcos nas vitrinas. 
Por último fomos vendo o proceso de contrición dos barcos e a súa evolución.


Marta Veiras Noya (3º ESO)

mércores, 12 de febreiro de 2014

De choiva e literatura


Libros da biblioteca flotan na rúa durante a gran inundación de París de 1910, cando as augas do Sena desbordaron e inundaron as rúas a través dos túneles, sumidoiros y drenaxes, despois de meses de moita choiva

Fonte: http://www.cultofweird.com/nature/paris-flood-1910/

venres, 7 de febreiro de 2014

Confirmado: a lectura estimula globalmente o noso cerebro

Máis que o libro que estamos a ler, a clave está no tipo de persoa que le, os seus gustos, as súas aficións... Cando lemos sobre o que nos motiva, a actividade cerebral é maior, e perdura no tempo.  Por exemplo, cando lemos sobre un partido de fútbol que se está a xogar, a actividade cerebral é real nas áreas cerebrais onde están representadas as pernas, aínda q loxicamente, máis leve que cando xogamos realmente ao fútbol.

Podes escoitar aquí  as explicacións, prácticas, sinxelas e breves, sobre o proceso desa estimulación  cerebral

xoves, 6 de febreiro de 2014

Dúbidas sobre situacións, experiencias...? Isto que vivo/vexo é machista?

Como cada xoves, propoñemos unha reflexión sobre a igualdade de xénero, as inxustizas e incomodidades do sexismo. Hoxe querémosvos presentar unha iniciativa nova onde podemos comentar e reflexionar sobre as nosas dúbidas ante feitos aparentemente machistas...ou non? Estaremos esaxerando...?



" Micromachismos quiere ser un espacio para rastrear, denunciar y desmontar los machismos cotidianos que tantas veces pasan desapercibidos pero que tanto condicionan nuestra vida. Nos inspiramos en otras iniciativas que ya llevan tiempo funcionando, como EverydaySexism, Sexismo Cotidiano, End Online Misogyny, y Occupy Sexism.

"No exageréis", suelen decirle a las mujeres. Muchas veces son las mismas mujeres las que tratan de quitarle importancia a hechos que viven. Por un lado, porque se hace más fácil convivir con la sensación de que lo que les sucedió no fue para tanto; por otro, porque temen la reacción de los demás, ese típico "no exageres", "eres una histérica".(...)

EverydaySexism ha logrado no solo poner en evidencia los machismos diarios, sino también frenar algunas de las campañas que ha denunciado. El último caso, hace poco, cuando denunció una aplicación de móvil para que las niñas jugaran a hacer liposucciones a las muñecas que aparecían y que, según el juego, tenían "sobrepeso". La aplicación ha sido retirada de iTunes y Google Play.

Micromachismos es un espacio en el que está implicada toda la redacción de eldiario.es con la coordinación de Ana Requena. Si quieres compartir alguna denuncia o contar una experiencia personal puedes escribirnos a micromachismos@eldiario.es o hacerlo mencionando nuestra cuenta @micromachismos_ en Twitter"

Podes ler aquí o artigo completo 

luns, 3 de febreiro de 2014

De cervexa e literatura

Hoxe todo o instituto cheiraba raro. Ao final da mañá enterámonos de que era un experimento que elaboraban no laboratorio os de 4º de ESO. Estaban a fabricar cervexa !!!!

Non sabemos se se poderá probar ou que, mañá tentaremos investigar algo máis sobre o asunto...

Mentres tanto, déixovos cun artigo buscado para a ocasión sobre "cervexa e literatura"...


"Dejando al margen alcohólicos reconocidos como Bukowski (“la cerveza es sangre continua, una amante continua”), William Shakespeare ya dijo que “la mejor cerveza está donde van a beber los monjes”. (...)

 “¿Has probado alguna vez la cerveza?”, pregunta Charles Dickens por boca de Mr. Swiveller a su sirvienta en The Old Curiosity Shop. “Una vez probé un sorbo”, contesta esta, para asombro de Swiveller, que le replica que “Nunca la has probado, no puede ser probada de un sorbo”. Y encarga un plato de carne “y una gran jarra, llena con un oloroso compuesto que despedía un agradecido vapor, hecho según una receta particular”. (...)

Hasta japoneses como Haruki Murakami saben, según cuenta en The Wind-Up Bird Chronicle que “una cerveza fría al final del día es la mejor cosa que la vida puede ofrecer. Alguna gente dirá que si está muy fría no sabe bien, pero no podría estar más en desacuerdo. La primera debe estar tan fría que no la sientas. La segunda puede estar un poco más caliente, pero la primera debe estar como el hielo”.

Pincha aquí para ler o artigo completo

domingo, 2 de febreiro de 2014

Para fans de Harry Potter

Daniel Castro Álvarez, de 2º de ESO, proponnos que a modo de "sombrero seleccionador" de HarryPotter, que decidía a que casa enviaba a cada nov@ alumn@, fagamos  este test para sabermos a que casa iríamos cada un de nós.