Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



domingo, 19 de decembro de 2021

Book tráiler (XXXI): Palabras de Caramelo, de Gonzalo Moure. Realizado por Manuel Pardal Noya

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Palabras de Caramelo, de Gonzalo Moure, con ilustracións de Fernando Martín Godoy. Tradución de Ignacio Chao. (col. Sopa de Libros. Xerais, 2003). Realización youtubeira: Manuel Pardal Noya, 1º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Conta de Libros (XIII): Mutacións xenéticas, de Fina Casalderrey

Mutacións xenéticas. Fina Casalderrey. Xerais 

A min este libro gustoume moito xa que é moi interesante e a súa historia engancha bastante. Ten poucas paxinas e é moi fácil de ler xa que non ten case ningunha palabra complicada. Pero o que máis me gustou é que o avó de Adrian traballaba nun proxecto secreto colaborando co goberno e por iso se mantén escondido no medio das montañas. 

O avó de Adrián é moi precavido e case sempre que vai a algún sitio vai de incógnito para que non descubran a súa localización exacta e lle paren o seu proxecto secreto, el viste unha bata branca e un pantalón vaqueiro azul, está medio calvo e usa unhas lentes. 

Adrian é un rapaz moi intelixente pero non ten confianza nas persoas, por iso ao principio da historia dicía que non quería ir de vacacións con seu avó que ía ser unha viaxe moi aburrida. Adrian é unha persoa moi curiosa é entusiasmada, que viste un suadoiro negro e un pantalón negro. 

Sergio Señarís Suárez (3º ESO)

Conta de Libros (XII): A punta de pistola, de Fran Alonso

A punta de pistola. Fran Alonso. Xerais 

A min este libro gustoume moito xa que trata de dous adultos que non son aptos para coidar os seus dous fillos e por iso están nun centro de acollida. 

A personaxe que mais me gustou é Pixie porque non se deixa influír polos demais nin polo seu pai, el a pesar de ser pequeno decátase de que seu pai o utiliza para o seu propio beneficio e por iso el sempre intenta fuxir e a min iso paréceme moi valente, xa que para fuxir tería que abandonar a toda a súa familia. 

Neste libro conta como dúas historias que ao principio parece que non teñen nada en común, pero segundo vas lendo as dúas historias empezan a cobrar mais sentido. Esas dúas historias son Celia a camioneira e A punta de pistola. 

O que a min me parece o máis importante da historia é cando teñen que cruzar o control policial para poder coller a estrada cara A Coruña. 

Sergio Señarís Suárez (3º ESO)

Book tráiler (XXX): Mutacións xenéticas, de Fina Casalderrey. Realizado por Sergio Señarís Suárez

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Mutacións xenéticas, de Fina Casalderrey (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2008). Realización youtubeira: Sergio Señarís Suárez, 3º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Book tráiler (XXIX): A punta de pistola, de Fran Alonso. Realizado por Sergio Señarís Suárez

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela A punta de pistola, de Fran Alonso (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2012). Realización youtubeira: Sergio Señarís Suárez, 3º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Book tráiler (XXXVIII): Corredora, de María Reimóndez. Realizado por Nerea Sánchez Castro

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Corredora, de María Reimóndez (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2017). Realización youtubeira: Nerea Sánchez Castro, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Book tráiler (XXXVII): Reo, de Xesús Fraga. Realizado por Nerea Sánchez Castro

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Reo, de Xesús Fraga (col. Costa Oeste. Galaxia, 2012). Realización youtubeira: Nerea Sánchez Castro, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Book tráiler (XXXVI): Dos arquivos do trasno, de Rafael Dieste. Realizado por Valeria Vásquez Fernández

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler do libro Dos arquivos do trasno, de Rafael Dieste (1926. 3ª ed. col. Narrativa. Galaxia, 2014). Realización youtubeira: Valeria Vásquez Fernández, 4º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Conta de Libros (XI): Os dous de sempre, de Castelao.

A min este libro paréceme moi interesante xa que nalgúns momentos, por non dicir a maior parte deles, podemos ver como era a vida antes. 

As personaxes deste libro están moi ben desenvoltas xa que son dúas caracterizacións moi diferentes entre elas e a vida das dúas personaxes principais é moi interesante. A miña personaxe favorita é Rañolas xa que a súa vida é un gran exemplo de esforzo que a maioría deberíamos seguir e tomar de exemplo. 

O momento do libro que máis me gustou é cando o Pedriño empeza a ter unha vida un pouco máis doada aínda que nalgúns aspectos non o merecía debido a que é moi deixado.

Gústame moito que o libro teña ilustracións feitas polo propio Castelao e grazas a elas a narración mellora bastante e é máis doado de ler e entender. 

Non lle faría moitos cambios a esta novela clásica pero si que eliminaría a morte de Rañolas por un final un pouco máis feliz, xa que é unha personaxe á que ao longo do libro lle collín moito aprecio. 

Este libro recomendaríao a persoas da miña idade para que teñan unha lectura amena cunha novela clásica debido a que a xente dos meus anos non está afeita a ler novelas de épocas máis antigas.   

Ana Señarís Veiras (4º ESO) 

Para min o momento máis importante do libro é cando Pedriño casa, xa que se separatotalmente da tía Ádega e a súa vida cambia por completo en todos os sentidos. 

O libro pareceume interesante porque reflicte a vida destes dous personaxes, Rañolas e Pedriño, naquela época que era tan diferente á actualidade. 

No desenvolvemento, se tivese que cambiar algo, falaría algo máis de Rañolas porque de Pedriño xa se fala bastante. Con respecto ao desenlace deste libro, o final sorprendeume moito xa que para nada o esperaba nunha historia coma esta. 

O meu personaxe favorito é Rañolas, porque a pesar de todas as dificultades que se lle presentaron na súa vida sempre intentou seguir para diante. O personaxe que menos me gustou foi Filomena, a sogra de Pedriño, porque o trata con moito desprezo e indiferenza. 

A lingua resultoume fácil de entender aínda que hai moitos arcaísmos e hipergaleguismos no texto. O libro gustoume e recomendo lelo.

Lucía González Castro (4º ESO)


A min este libro gustoume moito, nunca antes tivera oportunidade de ler unha obra dun autor tan coñecido como Castelao, neste caso Os dous de sempre é un libro que che explica moi ben a vida de dous rapaces, concretamente Pedriño e Rañolas. 

Os dous son moi distintos, xa que Pedriño é un rapaz ben feitiño e aínda que non é de clase social alta non ten problemas económicos. Pola contra Rañolas é un rapaz eivado e por se fora pouco ten moitos problemas económicos. 

Respecto á linguaxe, non é complicado de entender, si que é verdade que ao ser un libro un pouco máis antigo hai palabras que eu non utilizaría hoxe en día, o bo é que moitas delas pódelas comprender polo contexto.

En xeral gustoume moito e lino bastante rápido porque ao final acábate enganchando xa que queres saber como remata a historia de Pedriño e Rañolas, penso que é un libro que debería ler todo o mundo.

Sonia Muíño Riomayor (4º ESO)

Conta de Libros (X): Senlleiras, de Antía Yáñez

Senlleiras. Antía Yáñez. Galaxia 

O libro de Senlleiras a min persoalmente gustoume moito xa que fala dun tema moi actual na sociedade e ao que se lle debería dar máis valor, ademais esta novela non só conta a historia dunha muller senón que segundo vai ocorrendo a historia vanse sumando máis mulleres. 

A historia enténdese bastante ben e non ten moitas complicacións xa que eu non sabía que significaba Senlleiras pero o interior do libro xa cho explica e así faise máis ameno porque che axuda a entender mellor as palabras, aínda así é bastante sinxelo de ler e a min enganchoume. 

Se tivera que escoller o momento máis importante sería cando se descobre toda a verdade sobre o asasinato da rapaza protagonista. Cabe destacar que a eu ao principio enredeime un pouco cos personaxes pero a medida que fun lendo xa o ía tendo máis claro. En definitiva este libro gustoume moito e pareceume moi entretido.

Sonia Muíño Riomayor (4º ESO)

Conta de Libros (IX): Dos arquivos do trasno, de Rafael Dieste

Dos arquivos do trasno. Rafael Dieste. Galaxia 

O libro está bastante ben. Son varios contos doados de ler debido a que as súas historias son moi curtas. O malo é que o vocabulario non é moi actual e algunha palabra non se entende moi ben.

A historia que máis me gustou foi a primeira “Sobre da morte de Bieito”, porque me pareceu bastante divertida.

A que menos me gustou foi “O vagabundo”, porque penso que é a máis aburrida comparando con outras.

Unha das moitas cousas que me gustou deste libro son os finais. Estes son moi abertos e non sabes exactamente como vai acabar o conto, entón pódeste imaxinar ti como queiras o desenlace, é dicir, acabar a historia ao teu gusto.

Nunca lin ningún libro de Rafael Dieste pero a verdade é que me gustou bastante a súa maneira de expresar os acontecementos e seguramente lea outras obras súas como por exemplo A fiestra valdeira.

Dos arquivos do trasno recomendaríallo a todas as persoas que queiran ler un libro nun día e pasar un entretido tempo de lectura, xa que con estes contos iso telo asegurado. 

Ana Señarís Veiras 4ºESO

A min este libro gustoume moito xa que é un libro diferente á hora de ler, porque ten varios contos e non é un só. 

A historia que máis me gustou de este libro foi a de "Sobre da morte de Bieito" xa que me parece unha situación moi ben descrita e ademais moi divertida porque non te aburres ao lela e para min é unha cousa que valoro bastante, iso de que o libro non me aburra e me siga parecendo interesante ou divertida a historia. 

Pola contra o relato de "O caso dos tres fornos", ó contrario da outra historia paréceme unha historia bastante aburrida e non me chama a atención ao ler porque non é unha narración que te atrape para seguir léndoa, todo o contrario só queres que se termine pronto para que se acabe. 

O libro pareceume moi fácil de ler e ademais ao ser historias curtas e entretidas. Un día que te atopes sen nada que facer é una boa opción para ler e pasar así o tempo sen estar co teléfono, televisión ou ordenador. 

Paula Moar Iglesias (4º ESO)

A min este libro a verdade é que me gustou bastante porque non é só unha historia senón que se narran varios contos que son moi breves. 

As historias que amosa son moi entretidas, interesantes, intrigantes e misteriosas xa que che deixan coa intriga de que puido ocorrer na historia até o final. 

Gustoume moito tamén porque deixa a túa imaxinación desenvolver e intuír o que puido ter ocorrido ao final de cada un dos contos, e é algo que persoalmente gústame bastante. 

As miñas historias favoritas deste libro son a dos señores Resende porque para min foi a que máis intriga me deixou e a da nena que se chamaba Estreliña xa que esta é a miña personaxe favorita porque me pareceu moi boa persoa. 

O vocabulario que ten este libro en xeral é bastante doado pero algunha que outra palabra é algo difícil de entender para min. 

Valeria Vásquez Fernández (4º ESO)

A min este libro gustoume moito, é sinxelo de ler, xa que non se fai nada denso como outros libros que lin polo feito de estar dividido en 20 pequenos relatos. Ademais pese a ser unha obra máis antiga non ten complicacións na linguaxe.

Se tivera que escoller un só relato sería HISTORIA DUN XOGUETE xa que esta breve narración explica moi ben que antes a cativada non se podía permitir o luxo de comprar xoguetes así que usaban calquera cousa para xogar, non como agora que hai xoguetes de todo tipo. Cabe destacar que aínda así todos os relatos son entretidos.

Unha cousa que me chamou moito a atención deste libro foi que Rafael Dieste naceu en zona costeira concretamente en Rianxo onde pasou parte da súa vida, debido a iso a maioría de relatos deste libro transcorren ou sitúanse en zonas costeiras e algúns incluso falan da vida mariñeira.

Sonia Muíño Riomayor (4º ESO)

Este libro é un tanto diferente ao resto de libros, porque consta de varios contos de diferentes temas pero que comparten unha característica, que todos os contos teñen un final sen especificar ou sen rematar, como se se tratase de que detrás das historias houbera un trasno, facendo referencia ao título do libro.

É un libro rápido e sinxelo de ler aínda que algunhas palabras do vocabulario resúltanme un pouco confusas e un pouco difíciles de entender, máis ao ver o contexto no que están podo chegar a entendelas sen problema ningún.

O conto que máis me gustou foi o titulado “ Sobre da morte de Bieito”, xa que me parece un pouco estraño o ocorrido nel. Tamén outro dos que máis gustou foi “A volta”  xa que foi un conto que me deu moita intriga polo que pasa nel.

O meu personaxe preferido foi o protagonista do conto “Sobre da morte de Bieito”, pola valentía que tivo polo seu compañeiro Bieito.

O libro gustoume bastante e non lle faría ningún cambio.

Sara González Castro (4º ESO) 

Conta de Libros (VIII): Sete caveiras, de Elena Gallego Abad

Sete caveiras. Elena Gallego Abad. Xerais 

Para min, o momento máis importante o libro foi cando todos os cabos soltos comezan a encaixar. Cando o nome de Sete Caveiras gaña sentido e a historia de Paula Miranda sae á luz. Ese é o momento máis importante do libro. 

Pareceume unha novela moi interesante e entretida. Acabeina nun vira vira do aditiva que é. Por suposto, había partes aburridas, como cando a escritora decide utilizar os nomes científicos dos cogumelos que hai nos revoltos que come a protagonista. Quitado iso, foi unha historia moi fácil de entender e escrita de xeito que o lector ou lectora non se canse rápido dela. 

O final decepcionoume un pouco a primeira vez que o lin, pero agora gústame máis, é bastante realista (na vida real non sempre castigan ós delincuentes). Unha única cousa que aínda non comprendo do final: Curuxeiras. O asasino deixouno vivir en vez de matalo a pesar de saber que endexamais o descubrirían. Non volveu a por el a sabendas  de que seguía vivo e era o último Caveira. Polo demais, o libro non decepciona. 

Alicia Martínez Rodríguez (4º ESO)

Conta de Libros (VII): Memorias dun neno labrego, de Xosé Neiras Vilas

Memorias dun neno labrego. Xosé Neiras Vilas. Galaxia

A min paréceme un libro bastante interesante, porque é unha narración que está ambientada hai moitos anos atrás, xa que nesa época todo era traballo e non importaba se tiñas 10 anos como 20, e con isto, decátaste do dura que era esa vida, pero cun pequeno detalle que era un neno pequeno o cal contaba a historia.

O libro dende o meu punto de vista paréceme bastante complicado de ler, xa que había unhas palabras que descoñecía o que querían dicir, pero aparte diso paréceme unha obra moi interesante de ler e tamén hai que destacar que é un libro bastante pequeno pero que contén moita historia.

A min o personaxe de Balbino paréceme que está perfectamente desenvolvido, xa que ten a actitude real dun simple neno que o único que quere é ser maior. Eu sinceramente non podería dicir nada malo do libro xa que me parece de extraordinario.

Paula Moar Iglesias (4º ESO)

O momento máis importante do libro para min é cando Balbino, o protagonista da narración, lle tira a pedra á cabeza o fillo do señor, porque é como unha lección para a xente que se mete con outra que é inferior que el só por iso, e Balbino rebálase con razón porque senón ía quedar sempre asoballado por el. 

Tamén me chamou moito a atención cando Balbino cae ao río e Lelo lle agarrou a man e o salva de morrer afogado. 

O meu personaxe favorito é Balbino porque é moi traballador e axuda na casa. E tamén porque lle tirou a pedra ao fillo do señor e ademais polo cariño que lle tiña a seu padriño.

Lelo tamén me gustou moito porque é un rapaz moi bo, porque axuda a Balbino e fanse amigos. 

Rubén Goimil Parafita (4º ESO)

Conta de Libros (VI): As rapazas de Xan, de Manuel Iglesias Turnes

As rapazas de Xan. Manuel Iglesias Turnes. Xerais 

O momento máis importante do libro, para min, é cando atopan a Rafael morto, xa que non mo esperaba e sorprendeume moito, ademais, Carmela casou tranquilamente con Manuel. 

O tema deste libro pareceume moi interesante, porque amosa moi ben a vida de antes nas aldeas e as migracións. 

O desenvolvemento gustoume moito, porque non se centra só en falar dunha familia ou nun tema en concreto senon que engade todo e fai que sexa máis entretido. 

Nesta historia, os personaxes son moi variados o que crea disputas entre eles. A protagonista chámase Carmela e o seu pai Xan, Rafael tamén é outro personaxe moi importante no libro. O meu personaxe favorito é Carmela, porque ao longo da historia, pareceume unha muller moi valente e que non se condiciona polo resto de persoas. 

Este libro gustoume moito, tan só ao principio custoume entendelo porque hai moitos personaxes, pero co paso da historia, xa foi máis doado. Ademais a lingua enténdese moi ben, non emprega linguaxe moi culta. 

Lucía González Castro (4º ESO)

xoves, 16 de decembro de 2021

Book tráiler (XXXV): Corredora, de María Reimóndez. Realizado por Íker García Brea

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Corredora, de María Reimóndez (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2017). Realización youtubeira: Íker García Brea, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Book tráiler (XXXIV): A casa do medo, de Agustín Fernández Paz. Realizado por Íker García Brea

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela A casa do medo, de Agustín Fernández Paz (col. Periscopio. Rodeira - Edebé, 2016). Realización youtubeira: Íker García Brea, 3º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

mércores, 15 de decembro de 2021

Conta de Libros (V): A neve interminable, de Agustín Fernández Paz

A neve interminable. Agustín Fernández Paz. Xerais 

A min gustoume o libro, o máis importante foi cando se descubriu o da muller do hostal. É interesante por moitas razóns pero sobre todo porque ao final dá un discurso sobre a reciclaxe moi importante.

Eu faría un cambio, facer os relatos máis curtos, non tan extensos, acábanse facendo demasiado longos e non acabas desfrutando a trama do hostal que daba moito xogo.

O final é un final aberto, cousa que non me gusta porque non che conta que pasou con Rebeca e Tania e non sabes se están vivas ou mortas. Faría ese cambio, pero o libro quitando esas partes está xenial, é moi ameno e fácil de ler e ten unha linguaxe moi coloquial.

En conclusión esta novela é bastante recomendable para persoas que están empezando a ler, e non saben por que libro empezar.

Ana Viqueira García (3º ESO)

Na miña opinión este libro gustoume moito, porque é de misterio e de terror e a min ese tipo de libros gústanme bastante.

Tamén me gustou que haxa varias historias, xa que todas son interesantes e tamén fai que te enganches ao libro moi facilmente.

Para min o momento máis importante do libro é cando se empezou a sospeitar que os donos do hotel eran vampiros porque iso deulle máis misterio á historia.

A min o libro pareceume interesante, xa que é un libro de misterio, e emocionante porque queres saber o que pasa ao final pois o autor consegue engancharte, e cólleslle cariño aos personaxes. O único cambio que eu lle faría sería poñer un final máis cerrado, xa que non se dixo que pasou ao final cos donos do hotel.

Esta novela pareceume bastante fácil de ler, xa que máis ou menos se entendían todas as palabras e estaba todo redactado de maneira moi ordenada.

Lucía Grela Seoane (3º ESO)

Este libro ten bastantes páxinas e o léxico é moi fácil e cando o empezas a ler xa case o estás acabando. Tamén me pareceu moi interesante porque a trama ofrece todo tipo de emocións e se te enganchas non podes deixar de lelo, porque cando acaba unha aventura xa hai outra e cando te dás conta acabaches o libro.

O desenvolvemento deste libro é moi interesante porque está repleto de historias, anécdotas dos personaxes principais, de moitas aventuras e de misterios.

A este libro non lle faría moitos cambios pero si que hai dúas cousas que cambiaría na historia que conta, primeiro o de que dous deles marchan e poñería que dous deles desapareceran sen avisar.

E o segundo cambio que faría é o de que o personaxe principal da historia se dese conta do segredo que ocultaba a dona do hostal, e poñería que pasou pola cociña e escoitou voces pero que non lle fixera moito caso porque pensara que era outro hóspede que tamén quedara atrapado pola tormenta.

Íker Señarís Suárez (3º ESO)

A min pareceume o libro máis divertido e interesante dos que levo lidos deste autor, xa que conta varias historias á vez como a da súa infancia na casa azul, a súa voda, as historias de terror,....

Tamén é moi entretido e cada vez canto máis avanzas na súa  lectura máis e máis que vai enganchando. A min a historia que máis me gustou foi cando o protagonista  descubriu que seu tío e el mesmo eran vampiros.

O que cambiaría desta obra foi cando o noso protagonista encontrou pegados debaixo dunha mesa os recortes de periódicos dunha reportaxe que falaba dun accidente de coche no cal morrera un matrimonio.

Por outra parte a min sorprendeume o final do libro xa que eu non me imaxinaba ese desenlace senón outro moi diferente e tamén eu creo que é moi  axeitado. No caso da linguaxe é moi adecuada para os rapaces e é moi fácil de entender.           

Jorge Lavandeira Vilares (3º ESO)

A min este libro pareceume moi interesante e entretido porque os personaxes deciden facer a súa propia historia de drama mentres están illados e hai algunhas historias xeniais, a historia de Ruth foi a que máis me gustou de todas elas.

Eu a este libro non lle faría ningún cambio agás que podería falar un pouco máis dos personaxes e non só das historias que fan.

Ten un final axeitado xa que os escritores durante o tempo de illamento só escribiron as historias para despois lelas todos xuntos ou un día unha historia e outro día outra.

Os meus personaxes favoritos son Ruth e o protagonista porque me gusta moito como son, o que máis me gusta de Ruth é como a describen e a súa forma de escritura e o tipo de relato que fixo, mentres que o que máis me gustou do protagonista foi que aaínda que fose nunha historia non se esquecía da súa familia.

Sergio Señarís Suárez (3º ESO)

martes, 14 de decembro de 2021

Book tráiler (XXXIII): Palabras de Caramelo, de Gonzalo Moure. Realizado por Ángel Castro Noya

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Palabras de Caramelo, de Gonzalo Moure, con ilustracións de Fernando Martín Godoy. Tradución de Ignacio Chao. (col. Sopa de Libros. Xerais, 2003). Realización youtubeira: Ángel Castro Noya, 1º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Book tráiler (XXXII): Trece anos de Branca, de Agustín Fernández Paz. Realizado por Ángel Castro Noya

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Trece anos de Branca, de Agustín Fernández Paz (col. Periscopio. Rodeira - Edebé, 1994). Realización youtubeira: Ángel Castro Noya, 1º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Book tráiler (XXXI): Palabras de Caramelo, de Gonzalo Moure. Realizado por Laura Rodríguez Seoane

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Palabras de Caramelo, de Gonzalo Moure, con ilustracións de Fernando Martín Godoy. Tradución de Ignacio Chao. (col. Sopa de Libros. Xerais, 2003). Realización youtubeira: Laura Rodríguez Seoane, 1º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Book tráiler (XXX): Trece anos de Branca, de Agustín Fernández Paz. Realizado por Laura Rodríguez Seoane

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Trece anos de Branca, de Agustín Fernández Paz (col. Periscopio. Rodeira - Edebé, 1994). Realización youtubeira: Laura Rodríguez Seoane, 1º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

Conta de Libros (IV): A cacería. Amadeo Cobas. Xerais

A cacería. Amadeo Cobas. Xerais 

A min pareceume un libro moi divertido, interesante e entretido de ler. Dá algo de terror como pelexan as persoas e as tribos entre eles para conseguir algo. Pero tamén aprendes como pelexaban as persoas naquela época e como se organizaban as tribos e tamén como participaban en cacerías. 

A portada do libro pareceume moi ben elaborada e as cores tamén moi ben escollidas porque se relaciona moi ben co contido do libro. 

O contido do libro pareceume moi ben escrito. Eu os cambios que lle faría sería que o final que fora outro que en vez de que a Zairo o rescatara a súa familia morreran todos pero que Zairo o coñeceran como o valente. Outro cambio que lle faría é que a namorada de Zairo lle traizoara e matara toda a súa familia incluído o seu amigo. E outro cambio que lle faría a este libro é que as tribos non pelexaran entre eles. 

Jorge Lavandeira Vilares (3º ESO)