Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



xoves, 14 de xuño de 2018

Conta de Libros (XLI): Anagnórise, de María Victoria Moreno


AnagnóriseMaría Victoria Moreno. Galaxia

Este libro trata dun rapaz chamado Nicolau, que decide marchar a Madrid para poder deixar atrás os seus problemas. Fai autostop e recólleo unha muller, aínda que el non está moi de acordo que o recolla unha persoa do xénero feminino, xa que segundo el as mulleres non conducen ben. 

Esta muller non lle quere dicir o seu nome nin quen é. Durante o seu traxecto a Madrid fixeron varias paradas, e en cada unha vivía unha cousa diferente e cada vez íase unindo máis a aquela muller.

Cando chegaron a Madrid, os dous compañeiros de viaxe, tivéronse que separar, Nicolau foi co seu amigo o Marcos, que o esperaba alí. Pero non pasou moito tempo, para que Nicolau fose buscar outra vez a aquela muller, que durante un tempo foi a súa compañeira de viaxe. Pero este atópase cunha sorpresa.

Recomendo este libro, xa que a autora explica moi ben o que lle pasa pola cabeza a Nicolau, e conta moi ben os problemas que pode ter un adolescente a punto de cumprir a maioría de idade. Por iso me gusta esta obra, por como a autora conta todo este relato.

María Gigirey Iglesias (3º ESO)

O momento máis importante ao meu ver é cando morre a muller porque é a situación máis intrigante, porque queres saber como, e que pasará despois.

A min o libro ao principio parecíame moi aburrido porque era sempre o mesmo ata mediados da historia que empeza a ser interesante o contido.

No referido aos personaxes os que máis me gustan son Nicolau e a muller porque ambos son moi parecidos e por iso me gustan tanto e ademais son os protagonistas, os máis importantes e sen eles a historia non tería sentido, e todo iso de que pouco a pouco se descubriran mutuamente segredos un do outro parecíame máis interesante e gústame.

Se eu fose a autora poñeríalle algo de acción ao comezo xunto con algo de comedia, faríao máis interesante e sería moito máis divertido. Algo semellante faría co final porque xa sería perfecto e gustaríalle a moita máis xente e máis xuventude.

No tocante á lingua o libro en si enténdese bastante ben, non ten palabras raras ou difíciles de comprender.

Jennifer Parente Pena (3º ESO)

Este libro gustoume moito, xa que conta a historia de un rapaz que quere escapar da súa rotina e dos pensamentos facendo autostop cara Madrid, cunha inesperada compañeira de viaxe intrépida.

Para min, o momento máis importante foi no que Xulia e Nicolau se despedían por última vez e cada un marchaba polo seu camiño. Tamén me gustou o momento no que estaban no restaurante e Nicolau soltou todos os seus sentimentos até chorar.

No tema, é interesante e emocionante, polas historias na estrada, polos acontecementos con Xulia e a súa implicación no traxecto.

No desenvolvemento non faría ningún cambio, o único na parte do final que é un pouco lenta e non se entende moi ben.

O final é marabilloso, polo reencontro de Natalia e Nicolau, non o cambiaría por nada do mundo.

Conforme á lingua, é fácil de entender e non ten palabras moi complicadas, polo que facilita a lectura.


Daniel Balsa Balsa (3º ESO)