Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler do libro Cando petan na porta pola noite, de Xabier P. DoCampo (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2000). Realización youtubeira: Ainoha González Iglesias, 3º ESO A, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Os dous de sempre, de Castelao (col. Biblioteca Castelao. Galaxia, 2015). Realización youtubeira: Lucía Grela Seoane, 4º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
“Agora cabelos negros...”, de Follas Novas, na voz de Hugo (10 anos), irmán de Antía Bello Liñares (3º ESO A). Día de Rosalía 2023 no CPI Viaño Pequeno.
#cumpriuseaxustiza #_rdc_23 @aelg @CasadeRosalia
Agora cabelos negros, máis tarde cabelos brancos; agora dentes de prata, mañán chavellos querbados, hoxe fazulas de rosas, mañán de coiro enrugado.
Morte negra, morte negra,
cura de dores e engaños:
¿por que non máta-las mozas
antes que as maten os anos?
Primeira parte de “Campanas de Bastabales”, de Cantares Gallegos, na voz de Begoña Liñares García (45 anos), nai de Antía Bello Liñares (3º ESO A). Día de Rosalía 2023 no CPI Viaño Pequeno.
#cumpriuseaxustiza #_rdc_23 @aelg @CasadeRosalia
Campanas de Bastabales
Campanas
de Bastabales,
cando vos oio tocar,
mórrome de
soidades.
I
Cando vos oio tocar,
campaniñas,
campaniñas,
sin querer torno a chorar.
Cando de
lonxe vos oio,
penso que por min chamades,
e das entrañas
me doio.
Dóiome de dor ferida,
que antes tiña vida
enteira
i hoxe teño media vida.
Sólo media me
deixaron
os que de aló me trouxeron,
os que de aló me
roubaron.
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler do libro de relatos Madonna e outros contos de inverno, de Manuel Rivas (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2015). Realización youtubeira: Ainoha González Iglesias, 3º ESO A, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
Primeira parte de “¡Pra a Habana!”, de Follas Novas, na voz de Ainoha González Iglesias (3º ESO A). Día de Rosalía 2023 no CPI Viaño Pequeno.
#cumpriuseaxustiza #_rdc_23 @aelg @CasadeRosalia
¡Pra a Habana!
I
Vendéronlle
os bois,
vendéronlle as vacas,
o pote do caldo
i a
manta da cama.
Vendéronlle o carro
i as leiras que
tiña;
deixárono sóio
coa roupa vestida.
"María,
eu son mozo,
pedir non me é dado;
eu vou polo mundo
pra
ver de ganalo.
Galicia está probe,
i á Habana me
vou...
¡Adiós, adiós, prendas
do meu corazón!"
Primeira e quinta parte de “¡Pra a Habana!”, de Follas Novas, nas voces de Nuria Recouso Pena (3º ESO B) e seu irmán Adrián, ex-alumno. Día de Rosalía 2023 no CPI Viaño Pequeno.
#cumpriuseaxustiza #_rdc_23 @aelg @CasadeRosalia
¡Pra a Habana!
I
Vendéronlle
os bois,
vendéronlle as vacas,
o pote do caldo
i a
manta da cama.
Vendéronlle o carro
i as leiras que
tiña;
deixárono sóio
coa roupa vestida.
"María,
eu son mozo,
pedir non me é dado;
eu vou polo mundo
pra
ver de ganalo.
Galicia está probe,
i á Habana me
vou...
¡Adiós, adiós, prendas
do meu corazón!"
V
Éste
vaise i aquél vaise,
e todos, todos se van.
Galicia, sin
homes quedas
que te poidan traballar.
Tes, en cambio, orfos
e orfas
e campos de soledad,
e nais que non teñen fillos
e
fillos que non tén pais.
E tes corazóns que sufren
longas
ausencias mortás,
viudas de vivos e mortos
que ninguén
consolará.
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Cartas de inverno, de Agustín Fernández Paz (col. Fóra de Xogo. Xerais, 1995, 40ª edición 2018). Realización youtubeira: Ángel Castro Noya, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Cartas de inverno, de Agustín Fernández Paz (col. Fóra de Xogo. Xerais, 1995, 40ª edición 2018). Realización youtubeira: Lidia González Rey, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
Sara Gómez García (3º ESO A) achéganos a gravación de “Xan”, de Follas Novas, nas voces de súa irmá Laura (10 anos) e seu pai José Luís Gómez Fernández (47 anos). CPI Viaño Pequeno.
#cumpriuseaxustiza #_rdc_23 @aelg @CasadeRosalia
Xan
Xan
vai coller leña ó monte,
Xan vai a compoñer cestos,
Xan
vai a poda-las viñas,
Xan vai a apaña-lo esterco,
e leva
o fol ó muíño,
e trai o estrume ó cortello,
e vai á
fonte por augua,
e vai a misa cos nenos,
e fai o leito i o
caldo...
Xan, en fin, é un Xan compreto,
desos que a cada
muller
lle conviña un polo menos.
Pero cando un busca un
Xan,
casi sempre atopa un Pedro.
Pepa,
a fertunada Pepa,
muller do Xan que sabemos,
mentras seu
home traballa,
ela lava os pés no rego,
cátalle as pulgas
ó gato,
peitea os longos cabelos,
bótalles millo ás
galiñas,
marmura co irmán do crego,
mira si hai ovos no
niño,
bota un ollo ós mazanceiros,
e lambe a nata do
leite,
e si pode bota un neto
ca comadre, que
agachado
traillo en baixo do mantelo.
E cando Xan pola
noite
chega cansado e famento,
ela xa o espera antre as
mantas,
e ó velo entrar dille quedo:
—Por Dios non
barulles moito...
que me estou mesmo morrendo.
—¿Pois
que tes, ña mulleriña?
—¿Que hei de ter? Deita eses
nenos,
que esta madre roe en min
cal roe un can nun
codelo,
i ó cabo ha de dar comigo
nos terrós do
simiterio...
—Pois, ña Pepa, toma un trago
de resolio
que aquí teño,
e durme, ña mulleriña,
mentras os
meniños deito.
De bágoas se enchen os ollos,
de Xan
ó ver tales feitos;
mas non temás, que antre mil,
n' hai
máis que un anxo antre os demos;
n' hai máis que un
atormentado
antre mil que dan tormentos.
Sara Gómez García (3º ESO A) achéganos a gravación de “A xusticia pola man”, de Follas Novas, na súa voz e na de súa nai Ana María García Porta (48 anos). CPI Viaño Pequeno.
#cumpriuseaxustiza #_rdc_23 @aelg @CasadeRosalia
A xusticia pola man
Aqués
que tén fama d' honrados na vila
roubáronme tanta brancura qu'
eu tiña;
botáronme estrume nas galas dun día,
a roupa de
cote puñéronma en tiras.
Nin pedra deixaron en dond' eu
vivira;
sin lar, sin abrigo, morei nas curtiñas;
ó raso
cas lebres dormín nas campías;
meus fillos... ¡meus anxos!...
que tant' eu quería,
¡morreron, morreron ca fame que
tiñan!
Quedei deshonrada, mucháronm' a vida,
fixéronm'
un leito de toxos e silvas;
i en tanto, os raposos de sangre
maldita,
tranquilos nun leito de rosas dormían.
―Salvádeme
¡ouh, xueces!,
berrei... ¡Tolería!
De min se mofaron, vendeum' a
xusticia.
―Bon
Dios, axudaime, berrei,
berrei inda...
tan alto qu' estaba, bon Dios non m'
oíra.
Estonces, cal loba doente ou ferida,
dun salto con
rabia pillei a fouciña,
rondei paseniño... (ne' as herbas
sentían)
i a lúa escondíase, i a fera dormía
cos seus
compañeiros en cama mullida.
Mireinos con calma, i as
mans estendidas,
dun golpe ¡dun soio! deixeinos sin vida.
I
ó lado, contenta, senteime das vítimas,
tranquila, esperando
pola alba do día.
I estonces... estonces cumpreuse a
xusticia:
eu, neles; i as leises, na man qu' os ferira
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Tonecho de Rebordechao, de Breogán Riveiro (col. Árbore. Galaxia, 2014). Realización youtubeira: Carla Caramés Rivas, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
O lapis do carpinteiro. Manuel Rivas. Xerais
Na miña opinión este libro gustoume bastante. O momento máis importante para min foi cando o Doutor da Barca e a súa muller casaron, xa que me pareceu moi bonito, e tamén unha mostra moi forte de amor sobre todo por parte da súa muller, xa que podía refacer a súa vida con outra persoa e ter unha vida normal, pero ela aínda así non abandonou ao Doutor da Barca.
O tema do libro pareceume interesante, xa que me gustan as historias inspiradas no franquismo. Gustoume como o libro está escrito, en capítulos curtos, e o final tamén me gustou, xa que me pareceu que acaba dunha maneira moi bonita.
O único que non me gustou moito é a lingua que usa o escritor deste libro, xa que había algunhas palabras que non entendía.
O meu personaxe favorito deste libro para min é o Doutor da Barca, xa que sempre se mantivo fiel ás súas ideas, e non tivo medo ao que puidera pasarlle. Ademais el sempre axudaba a todos os presos do cárcere, curándoos cando tiñan doenzas, ou falando ben deles.
Lucía Grela Seoane (4º ESO)
Madonna e outros contos de inverno. Manuel Rivas. Xerais
Este libro non me acabou de convencer, pero si que me pareceu bastante interesante (algunhas historias máis que outras).
Persoalmente, o que máis me gusta é o relato “O partido de Reis”, porque conta a historia dun neno con Síndrome de Dawn. Gustoume cando meteu o gol e, grazas a el, gañaron. Outro dos meus contos preferidos é o de “Madona”, o cal conta a historia da súa vaca.
O que menos me gustou foi: “Okay”, xa que cando lle preguntan sobre a historia do barco, dilles que el non sabía nada, pero en realidade sí que sabía. Por outro lado si que, me gustou que falen da mentira e ensinen que se mente, nun momento ou noutro, vaise descubrir a verdade.
Os outros relatos tampouco están mal, pero non foron tan entretidos. En xeral, os contos enténdense bastante ben. Os finais son bastante axeitados e só lles faría un cambio que sería facelos algo máis parecidos entre eles.
Nerea Sánchez Castro (4º ESO)
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela O Principiño, de Antoine de Saint-Exupèry. Tradución de Carlos Casares (col. Árbore. Galaxia, 2013). Realización youtubeira: Ángel Castro Noya, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela O neno do pixama de raias, de John Boyne, en tradución de Daniel Saavedra (col. Narrativa. Faktoría K, Kalandraka, 2008). Realización youtubeira: Cristina García Regueiro, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Tonecho de Rebordechao, de Breogán Riveiro (col. Árbore. Galaxia, 2014). Realización youtubeira: Cristina García Regueiro, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Tonecho de Rebordechao, de Breogán Riveiro (col. Árbore. Galaxia, 2014). Realización youtubeira: Laura Rodríguez Seoane, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Sete Caveiras, de Elena Gallego Abad (col. Narrativa. Xerais, 2014). Realización youtubeira: Alfredo Martínez Costa, 4º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)
A galera de Xelmírez. Xabier Paz. Xerais
Este libro consta dunha serie de capítulos curtos e conmovedores, con varios personaxes e cun tema que nos fala de feitos reais como é a construción dunha galera para o arcebispo do Catedral de Santiago de Compostela.
É unha novela moi interesante que segundo vas avanzando na lectura vaite enganchando cada vez máis e máis.
A min este relato gustoume moito porque non me permitiu aburrirme ni un só momento ao longo da súa lectura e aprendín moitas palabras usadas polos carpinteiros.
Tamén comentar que este libro resultoume fácil de lelo porque utiliza ao longo de todo el un vocabulario sinxelo e fácil de entender.
Nalgúns momentos pareceume unha historia triste. Eu recoméndolle a lectura a todos porque podes aprender moito sobre a catedral de Santiago e das persoas que forman parte dela.
Tamén quero comentar que foi o libro que máis me gustou de todos dos que lin.
Jorge Lavandeira Vilares (4º ESO)
A gran travesía de Chiruca Macallás. Xurxo Souto. Xerais
O momento máis importante de este libro pareceume que foi cando o barco chamado Macallás se estropeou no conduto de refrixeración do motor e non podía arrancar porque as cañerías estaban tapiadas e non podía pasar a auga, porque isto demóstranos que o traballo en equipo axudoulles a saír adiante para poder acabar a xornada de pesca.
O tema deste libro pareceume que foi interesante porque nos fala dunha tripulación que vive aventuras e todos xuntos logran sobrevivir a todas as súas aventuras e problemas que lle suceden no Macallás.
O desenvolvemento deste libro paréceme un pouco inapropiado e cambiaríao en que o barco non se dá arranxado e de onde cortaron e soldaron empezase a filtrar a auga, o capitán pide axuda pero non consegue nada porque a néboa escondeunos e non os daban encontrado. Ao día seguinte o Macallás xa afundira e sóubose que fora nas Sisargas.
Polo resto o libro ten un final axeitado para o contido e non ten unha linguaxe moi difícil.
Íker Señarís Suárez (4º ESO)
“Quíxente tanto, meniña”, de Cantares Gallegos, na voz de Aitana Noya Santos (3º ESO B). CPI Viaño Pequeno (Trazo). Día de Rosalía de Castro 2023.
#cumpriuseaxustiza #_rdc_23 @aelg @CasadeRosalia
[Quíxente tanto, meniña...]
«Quíxente tanto, meniña,
tívenche tan grande amor,
que para min eras lúa,
branca aurora e craro sol;
augua limpa en fresca fonte,
rosa do xardín de Dios,
alentiño do meu peito,
vida do meu corazón».
Así che falín un día
camiñiño de San Lois,
todo oprimido de angustia,
todo ardente de pasión,
mentras que ti me escoitabas
depinicando unha frol,
porque eu non vise os teus ollos
que refrexaban traiciós.
Dempois que si me dixeches,
en proba de teu amor
décheme un caraveliño
que gardín no corazón.
¡Negro caravel maldito,
que me fireu de dolor!
Mais a pasar polo río,
¡o caravel afondou!...
Tan bo camiño ti leves
como o caravel levou.