Iridium.
Francisco Castro. Galaxia
A
min este libro gustoume moito xa que fala dunha enfermidade como é o
dano cerebral adquirido, o que é o mesmo a DCA. E cóntanos como
convive con el Iris, a protagonista do libro.
A
narración pareceume moi interesante xa que ao igual que lle pasou a
ela, o do DCA ,tamén nos pode pasar a nós isto dun día para outro.
Gustoume
o desenvolvemento que dixo Francisco Castro aínda que lle engadiría
que sucedese algo entre Chechu e Mario.
Durante
todo o libro usa unha lingua sinxela, que o fai fácil de entender.
Eu
recoméndovos ler este libro xa aprendes cousas ao tempo que o estás
lendo e tamén é moi sinxelo de ler.
Iria
Castro Noya (3º ESO)
O
libro Iridium pareceume un libro moi interesante porque se mete na
pel dunha adolescente e iso atrae máis aos lectores/lectoras
adolescentes, á parte de ser moi fácil de ler porque contén
vocabulario mais informal o cal axuda a entender mellor a historia.
Ademais
as personaxes están moi ben desenvolvidas porque perfectamente
pódeste imaxinar esas personaxes.
Unha
cousa que me pareceu moi orixinal deste libro é que conteña
conversacións de wassap e ademais que conteña correos electrónicos.
Outra cousa moi sorprendente deste libro é que podes sentir as
emocións de Iris (a protagonista).
En
resumo, deste libro non cambiaría nada, ao mellor meteríalle unha
pequena historia de amor entre Iris e Mateo pero aínda así paréceme
un libro de 10 o cal debería ser lido por máis persoas.
Por
último, algo que non dixen foi que no libro trata un tema tan serio
que é a DCA, unha cousa que me gusta xa que é un trastorno moi
forte e o trata como algo moi duro pero á vez que se pode levar.
Paula
Moar Iglesias (3º ESO)
A
min este libro gustoume moito porque fala dunha nena que tivo un
accidente e consegue superalo, tamén me gusta porque conta a vida
dunha adolescente e nalgunhas partes do libro represéntame como
adolescente.
A
miña personaxe favorita é Iris porque conta a súa vida e aínda
con problemas consegue superar todo o que se propón.
Este
libro eu recoméndollo a calquera persoa porque é unha novela moi
interesante e entretida, a única "pega" que lle podería
engadir sería que ten poucas paxinas e acabas de lelo nunha tarde.
Tamén me gustou moito deste libro o realista que chega a ser nalgúns
momentos e tamén conta unha historia de amor entre Iris e un rapaz.
A
miña parte favorita é o final, como xa dixen pareceume moi sinxelo
de ler e recoméndollo a calquera persoa que lle guste e interese
ler, ademais é demasiado curto e entretido, o vocabulario é todo
moi sinxelo e enténdese todo á perfección.
Darío
Sánchez Liste (3º ESO)
Este
libro na miña opinión está moi ben. Pareceume moi interesante,
sobre todo entretido e á
súa vez moi conseguido. Cando comezas a ler a historia non podes
parar, porque cada capítulo é único. O final da historia, na miña
opinión, é un pouco aberto, pero está bastante ben. O autor
definiu moi ben os personaxes coma se fosen adolescentes destes
tempos, as súas características ben definidas, a forma en como
falan e se relacionan entre eles etc… O detalle de que houbese
unhas páxinas coas
representacións dos diálogos no Whatsapp pareceume moi divertido e
a verdade é que me gustou moito.
A
lingua que emprega o autor deste libro é bastante sinxela, porque
nela non se atopa case ningunha palabra que sexa difícil de
comprender.
En
resumo este libro é moi recomendable para todo tipo de persoas
independentemente da súa idade.
Valeria
Vásquez Fernández (3º ESO)