Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



mércores, 25 de xuño de 2014

Regalo dos nosos compañeiros de E-twinning en Formentera

Un precioso libro sobre a súa isla que vai permanecer á vosa disposición na biblioteca.

Gracias chic@s !!!


Váisenos Ana María Matute. Descanse en paz.



Novelista entregada e sobre todo unha muller interesantísima e valente.  Vale a pena escoitala en primeira persoa nesta simpática entrevista.

Balda de Libros (LXXXVI): As actas escuras, de Roberto Vidal Bolaño


As actas escuras, Roberto Vidal Bolaño, A Nosa Terra.

(Con este comentario pechamos neste curso a sección que se chamou Balda de Libros. Foron un total de 86 títulos diferentes de narrativa e de teatro, aínda que moitos deles foron lidos por varias persoas.
Boas lecturas de verán, e que sexan por pracer e non por obriga!!!)

Aínda que ao comezo me custou un pouco comprender a historia, finalmente gustoume máis do que pensaba. O conflito que presenta esta obra sobre o enfrontamento entre a ciencia e a relixión, que ao mesmo tempo arrastra outros entre a verdade e a mentira e entre o correcto e o fácil, pareceume moi interesante e tamén algo que podemos atopar na nosa realidade hoxe en día.

Tamén me chamou a atención a decisión e a seguridade que amosan os protagonistas á hora de exponer as súas opinión e teorías.

Algo que me cansou bastante á hora de ler foron algunnhas partes do final, nas que abundaban as intervencións moi longas e de linguaxe algo complexa, as cales disminuíron un pouco o meu interese na lectura.

Polo demais, pareceume unha obra moi elaborada e a cal recomendo sen ningunha dúbida.

Miriam Castro Deus (4º ESO)

martes, 24 de xuño de 2014

Encontro virtual con Montserrat Barderi, autora de Los Arcos del agua



www.neuschorda.com
A escolla desta novela para o club de lectura de 4º de ESO estivo en consonancia coas tarefas desenvolvidas polas alumnas de 4º este ano no noso proxecto E-twinning.

O proxecto “Etwinautas en las ciudades invisibles” continúa o camiño iniciado o curso pasado como “Matemáticas para viajar a las ciudades invisibles”, con importantes pegadas da literatura universal (o termo “cidades invisibles” está tomado do libro de Ítalo Calvino Las ciudades invisibles e o termo “etwinautas” é un xogo creativo de palabras que fusiona o propio nome do Programa europeo “E-twinning” e a palabra grega “nauta”, con indubidables referencias na literatura clásica). No proxecto cada país participante escolle unha cidade patrimonio da UNESCO ou ben que teña un monumento declarado patrimonio da Humanidade pola Unesco. A nosa escolla ao longo deste curso foi a cidade de Segovia, espazo no que se desenvolve a novela, concretamente, a construcción do acueducto no século I. 

 Neste enlace podedes acceder a una reseña sobre a novela no Blog El Placer de la lectura http://www.elplacerdelalectura.com/2013/12/los-arcos-del-agua-de-montse-barderi.html


www.nuvol.com
Montserrat Barderi amosouse encantada en todo momento de acompañarnos na nosa reunión, facilitando o máis posible a comunicación con ela. Como docente de Ética e Filosofía e  membro do Seminario Filosofía e Xénero da Universidade de Barcelona, a charla foi moi enriquecedora para todo o alumnado que asistiu. Reflexionamos sobre os paralelismos entre a situación política actual e a que se reflicte na novela, o papel da muller na sociedade, a filosofía, a ética e a vida, entre outros temas. E ata saímos no Twitter de Ediciones B, que conta con 18.000 seguidores.





Esta tarde con las lectoras de la biblioteca de Secundaria Do CPI Viaño Pequeno, en Galicia con mi libro Los Arcos del Agua
Unha actividade moi moi destacable na traxectoria do club. Acertamos cando decidimos abrir este encontro coa autora a todos os alumnos e alumnas de 4º de ESO e aos membros do Club de lectura de 3º, que participan tamén no proxecto E-twinning, pois podemos retomar a lectura con este grupo o vindeiro ano, creadas xa unas expectativas. E para ir desenvolvendo esas vosas expectativas, aquí deixamos a reseña elaborada por Marta Otero, Cristina Deus e Luisa Marín  de 4º de ESO sobre a novela:



Cristina

1. Opinión personal:

La verdad es que este libro me gustó muchísimo; al poco rato de empezar a leerlo ya estaba enganchada a él, a pesar de que he de reconocer que a priori no me llamaba mucho la atención. Esto demuestra que no debemos elegir ni juzgar los libros por su apariencia o simplemente por el tema que tratan, ya que nos pueden sorprender mucho como ocurrió en mi caso.

Como he dicho anteriormente, el libro me encantó, ya que al mismo tiempo que es un libro filosófico e histórico, también  es de misterio ya que no se sabe quién es el asesino de Arístides hasta muy entrado el final. Además, me encantan el detalle de todos los acertijos y símbolos dejados por Arístides que Lucio y Amal tenía que descifrar para averiguar quién era su asesino. Al mismo tiempo también es un libro de amor, un libro romántico, sobre todo con la historia de Lucio y Amal, lo que mejora aún más, bajo mi punto de vista, el libro. Me encanta la pareja que forman, ya que ambos personajes me gustan mucho y forman una pareja muy madura.  El personaje de Lucio me gusta mucho porque no le importa la apariencia de Amal, al contario, le parece la mujer más bella del mundo y defiende sus derechos como mujer y, Amal, porque me parece digno de admirar que una mujer en esa época tuviera el valor que tiene ella y que además tuviera tantos conocimientos.
Las treces lecciones finales de Arístides a Lucio están bien, pero he de admitir que me resultaron un poco pesadas.



2. Sensaciones que te produjo la lectura:

·         Me transmitió muchos valores a lo largo de toda la historia ya que es un libro muy filosófico y con el que además aprendes muchas cosas. Algunos de ellos son:

-       Igualdad de los seres humanos (tanto a nivel de sexo, como de nivel económico, apariencia, etc.)

-       No juzgar por las apariencias.

-       Luchar por lo que quieres.

-       La bondad y la justicia.

-       Aprovechar cada día como si fuera el último.

·         A lo largo de toda la historia sentí mucha intriga por saber quién era el asesino de Arístides.

·         Felicidad y alivio al final de la historia, por saber que al final todo acaba bien y además por saber finalmente quien había sido el asesino.

·         Desagrado e incluso rabia por todo lo que le hacían a Atos. Me parece que Tito era un ser muy despiadado y cruel.

·         Pena y tristeza por Amal ya que además de que era discriminada y la trababan mal, su padre la abandonó. Tuvo que ser un golpe muy fuerte para ella.


3. Cita favorita: 

-        No quiero que te vayas. Ya he perdido demasiada en mi vida, no tengo familia si no estoy contigo.
-       Yo soy un impedimento para tu proceso de crecimiento. Conmigo no te esforzarás, solo la soledad te impulsará a salir del mundo…
-       ¿Y si te vas y no vuelvo a verte?
-       Siempre volverás a verme. Me encontrarás en la frase de un libro, en un valor que compartimos, en parte de tu mirada cuando interpretas algo. Si te he enseñado bien, formaré parte de ti para siempre. [...]

Esta cita me parece preciosa; la leería una y otra vez. Además es muy cierta y real, ya que aunque no veas a una persona físicamente, si de verdad hubo momentos bonitos con ella y si de verdad la querías, la seguirás recordando siempre, en cada detalle, en cada momento.



Marta

1. Opinión personal:

Este libro fue muy diferente a como yo pensaba, ya que su portada, que es una cosa en la que me suelo fijar mucho a la hora de elegir un libro, pensé que iba a ser el típico libro histórico que está describiendo todo el tiempo. Pero no, me sorprendió mucho, ya que aunque sí que hay bastante descripción, es algo que me gusta, porque así podemos imaginar cómo era la Roma de antes y compararla con otras ciudades.
Lo que más me gustó fue la amistad de Arístides y Lucio, sobre todo por la compenetración y complicidad que tenían ya que me recordaban mucho a mí y a mis amigas. La historia de Lucio y Amal también fue algo que, para mi gusto, amenizó mucho el libro y lo hizo aún mejor. Además también hay mucho suspense durante toda la historia, lo que hace que te enganches al libro y quieras seguir leyéndolo  y leyéndolo como me pasó a mí.



2. Sensaciones que te produjo la lectura:

- Tristeza, sobre todo cuando contaban como vivían los esclavos y lo mal que los trataban.


- Amistad, en el caso de Arístides y Lucio, al igual que amor en el caso de Lucio y Amal.

- Deseo e intriga por querer saber quién era el asesino de Arístides, con eses suspense que te tiene enganchado hasta el final.

- Maldad por el personaje de Tito en sí mismo, ya que me parece un personaje muy cruel y despiadado.

3. Cita favorita:

“Más que preguntarte quién eres, procura contestar a la pregunta: ¿Qué es lo que soy capaz de hacer?”

Esta cita me parece muy bonita; es de esas frases de libros que quedan marcadas en ti, de las que siempre te acuerdas. Me gusta mucho porque creo que todos nos debemos hacer alguna vez esta pregunta y marcarnos límites y objetivos, luchando por lo que queremos.



Luisa

1. Opinión personal:

Me gusta mucho este libro porque es muy filosófico y el protagonista, Lucio, es muy realista y maduro. Además es un hombre que nos enseña que hay que luchar por aquellas cosas que queremos conseguir, pero no con violencia, si no con honradez, paciencia, sabiduría y sobre todo no inculcar los valores de los demás.

El libro también me gusta mucho porque nos enseña muchos valores éticos, tanto en la cultura como en el campo de la justicia. También nos enseña que esos tiempos y los de ahora son similares en aspectos como por ejemplo la corrupción política, la exclusión social, la pobreza, la violencia y sobre todo las malas personas que existen, que pueden hacerle daño a otras personas sin compasión como pasó en el caso de Arístides. También me gusto el amor que había entre Lucio y Amal, ya que era un amor puro, sincero y bastante maduro.

A pesar de todo esto, debo reconocer que al principio no me llamó mucho la atención porque parecía aburrido, pero me acabó enganchando muchísimo. En resumen, que está muy bien y por encima es muy fácil de leer.

2. Sensaciones que te produjo la lectura:

- Alivio, cuando todo terminó y Lucio por fin consiguió lo que quería, vengando así la muerte de su maestro y además quedándose con Amal.

- Rabia, sobre todo con el asesinó de Arístides y por cómo lo mataron.

- Tristeza por la muerte de Arístides.

- Sentimientos de amor, entre Lucio  y Amal. También en la amistad entre Lucio y Arístides, una amistad incomparable.

- Compasión, por Amal y su pasado, y también por todos los esclavos.

3. Cita favorita:

“No sabía si llorar o vomitar, y esto me ocurría tanto si miraba a la arena como si miraba al público de las gradas”

Esta cita quiere decir que era tan horroroso ver a la gente como disfrutaban que unos se mataran entre otros como ver a los animales luchar entre sí. Me gustó mucho y desde el primero momento sabía que elegiría esta, ya que tiene mucha razón pues hay mucha gente que no tiene corazón y en lo único que piensa es en pasarlo bien debido a los vicios de la vida.










Non demos feito !!

Pois non, este terceiro trimestre foi desenvolvéndose tan tan cargadiño de actividades, datas relevantes, saídas extraescolares, exames... que non houbo tempo de dar conta das nosas múltiples actividades. Tentaremos a continuación facer balance das máis destacadas: 

- Finais de Marzo: Roteiro Literario-Cultural do Club de Lectura

Como cada ano, os membros do club de lectura organizamos o noso día extraescolar de visita cultural. Adiantamos a saída, que usualmente facemos coincidir na semana do Día do Libro, o 23 de Abril por coincidir xustiño á volta das vacacións de Semana Santa e ter programadas outras actividades para eses días.  
Este ano a nosa primeira parada foi na Coruña, no MUNCYT, tentando sacarlle o máximo partido ao lema proposto pola Asesoría de Bibliotecas Escolares este ano "Ler Ciencia na Biblioteca Escolar". Así, os de 3º e 4º de ESO visitaron e desenvolveron actividades na Exposición temporal  " Libros inmortales, instrumentos esenciales"  na que se exhibe unha selección das obras bibliográficas sen as cales non sería posible explicar a historia da ciencia. Os de 1º e 2º de ESO participaron no Taller Vidriera de Peteiro: Unha amena forma de aprender a estimar, clasificar e identificar   capacidades básicas para a ciencia, desenvolvendo a súa capacidade visual e de cálculo, a "lectura" de imaxes e números.  Ambos grupos tamén disfrutaron dunha visita guiada ás salas máis relevantes do Museo.

Fumos xantar, non sen atrancos, pois non dabamos atopado o camiño, á Casa Museo do escritor coruñés Wenceslao Fernández Flórez, onde fomos ben acollid@s e desfrutamos dunha agradable sobremesa xogando ao croquet, un dos pasatempos preferidos polo escritor,  e visitando o interior da casa.


-23 de Abril, Día do Libro: Litemateatro  


Esta actividade foi levada a cabo polo grupo de 3º de ESO, partindo a idea inicial dos membros do clube, mais implicando sabiamente a todo o alumnado de 3º, nun intento consciente de traballar a  competencia cultural e artística e a colaboración entre iguais. Consistiu na adaptación (para lectura) dramática “mateliteraria” dun fragmento do relato El escarabajo de oro de Edgar Allan Poe, representando aos personaxes calculando na procura dun tesouro,  aproveitando o lema deste ano proposto pola Asesoría de Bibliotecas Escolares, “Ler ciencia na biblioteca escolar”. Un mal cálculo lévalles aos protagonistas a fallar no achado do mesmo nun primeiro momento; afortunadamente, decátanse do erro e retoman os cálculos para finalmente atopalo. Todos os cursos da ESO disfrutaron da escenificación que tivo lugar o Día do libro, 23 de Abril.
















- 17 de Maio, Día das Letras Galegas: Concurso "As letras galegas favoritas d@s prof@s"

Conxuntamente co equipo de Normalización Lingüística, argallamos unha pequena exposición dos libros escollidos polo profesorado, os seus favoritos. O alumnado debía emparellar @ prof@ co seu libro. Esta actividade dou moito xogo para falar de autores, libros argumentos... e conseguir bos premios: un lote de productos galegos de calidade.

E andando, andando...chegou Xuño !!!! Exames, traballos, máis exames, máis traballos... e por fin  VACACIÓNS !!!   Bo verán !!!!

Balda de Libros (LXXXV): Intercambio cun inglés, de Christine Nöstlinger



Este libro gustoume moito, aínda que este libro xa o lera hai uns anos en castelán.

Penso que Christine Nöstlinger é unha gran escritora, xa que conta moi ben a historia dende o principio, conta con moito detalle todo o que lle vai acontecendo ao rapaz, xunto coa súa irmá e Jasper.

O momento máis importante da historia para min foi o final, cando Jasper lle pide a Sybille que sexa a súa moza e ela lle di que si.

Eu non lle faría ningún cambio a historia, penso que está ben así.

A lingua é bastante fácil de entender, é a linguaxe que utilizamos nós normalmente.

En definitiva penso que este libro está xenial.

Sonia Pumar Muíño (3º ESO)

Balda de Libros (LXXXIV): Final de película, de Gustavo Pernas Cora



Este libro non me gustou demasiado porque lia moito, ten moito enredo tanto como no principio como ata o final. Para min foi moi esaxerado. Non me ''exquisitou o paladar'' por dicilo así. 

O que está moi ben é o suspense e o drama, pero fáltalle máis emoción, intriga, etc. 

En fin, poida que a outra persoa lle guste, cada quen ten os seus gustos. 

O que si me gustou moito foi o final, estivo moi ben despois de tanto enredo polo medio, entendeuse moi ben esa parte, un pouquiño esaxerado si, mais entroume a intriga e a desesperación para saber que ía pasar con Mayra.

Luisa Fernanda Marín Echeverri (4º ESO)

Balda de Libros (LXXXIII): O pazo baleiro, de Xabier P. Do Campo



A min este libro gustoume moito xa que a min me gusta moito a intriga e este libro ao principio ten moita intriga para que te enganches e así seguir léndoo, e penso que Xabier P.Do Campo é un moi bo escritor.

Tamén me gustou moito como se vai desenvolvendo a historia. O momento máis importante foi cando encontraron a cortina cos obxectos e as cartas xa que aí xa se descubriu toda a historia.

Eu non faría ningún cambio, penso que está moi ben así e non precisa ningún cambio.

A lingua é moi fácil de entender, é como a que utilizamos nós, xa que había poucas palabras que descoñecera o seu significado.

Sonia Pumar Muíño (3º ESO)

Balda de Libros (LXXXII): Ollos de auga, de Domingo Villar



Este libro gustoume moito porque ao principio de todo apuntaba a que Zuriaga ía ser o asasino do músico de Jazz e do DJ, pero resulta que ao seguir investigandoo caso descobre unha cousa que lle dá a volta  completa ao libro, e demostra a maldade e a intelixencia que poden chegar a ter algunhas persoas.

Tamén me gustou moito porque é moi facil, e pola forma tan orixinal de empezar cada capítulo, coa difinición dunha palabra que aparece en cada un deles.

E outra cousa que me gustou foi que os sitios que di existen na realidade.

Sandra Noya Redondo (3º ESO)

Balda de Libros (LXXXI): O diario violeta de Carlota, de Gemma Lienas



O libro gustoume moito porque trata o tema da discriminación da muller dende a igualdade. Non fai discriminación entre os dous sexos e trata o tema con moita naturalidade. Non hai machismo nin feminismo senón que a protagonista só busca a igualdade plena entre homes e mulleres.

Tamén me gustou xa que ten un vocabulario sinxelo e engancha moito xa que son sucesos da vida real.

Outro motivo para que me gustara é que foi o primeiro libro que lin que tratara estos temas facendo as diferenzas por todos os países.

Sandra Noya Redondo (3º ESO)

Balda de Libros (LXXX): Eu de maior quero ser, de Rosa Aneiros


Eu de maior quero ser, Rosa Aneiros, Sotelo Blanco

Gustoume moito o libro, porque fala da vida duns estudantes que xa están a piques de rematar a súa carreira, porque te engancha á vez de ser divertido; a linguaxe non é complicada, é un libro fácil de ler e faise bastante ameno.

Como non ten unha linguaxe difícil, o libro lese moi rápido, a parte de que a historia é divertida. Por exemplo hai unha parte que me gusta moito que é cando Cristina e María están vendo unha película de Tom Cruise e Fran non quere vela, entón as rapazas dinlle que o que el faga lles dá igual porque van ver a película si ou si.

Hai partes que non me gustaron moito, como o final, porque cada un marcha a un sitio diferente e non se atopan máis.

Polo demais encantoume, e é un libro que recomendaría para ler a quen quixera

Noelia Casas García (3º ESO)

Balda de Libros (LXXIX): Trece anos de Branca, de Agustín Fernández Paz



Este libro faiche entender o importante que é a saúde. Cando estás san non aprecias a metade das cousas que tes e non botas de menos case ningunha cousa. Esta enfermidade fixo que Branca pensase sobre moitas cousas das que xa tiña esquecidas  e viu o que de verdade tiña importancia.

Eu metinme na pel de Branca e pensei que non hai nada mellor no mundo que estar sans, que se tivera que estar tanto tempo na cama a miña vida sería moi triste e botaría moito de menos aos meus amigos e sobre todo saír a rúa.

O libro gustoume moito e é moi bo de ler. Eu recomendaríallo a estes rapac@s que cando ven a alguén enfermo se rin del. Sen pensar que mañá poden ser eles mesmos os que poden padecer unha enfermidade.

Gustoume tamén porque os amig@s de Branca non a abandonaron e ían case todos os días a vela. Aí tamén se ve cales son os amigos de verdade.

Sheila Bouzas Leis (3º ESO)

Balda de Libros (LXXVIII): Cóncavo - Convexo, de José Luis Prieto



Este, si, este libro foi o que mais me gustou desde que estou na ESO. Houbo moitos que me gustaron, pero que me fixeran pensar como este nunca, igual iso da palabra ESO abarca moito tempo, e si, poida que este a esaxerar... Pero nunca sentín cousa semellante. Este libro tente en tensión desde o primeiro momento.
Queres saber o final ao pouco de comezar a ler, déixate con ganas de máis, de saber, de imaxinar. 

O personaxe que máis me gustou é Mariña xa que ten maneiras de ver a vida, de pensar. Que tamén te fan reflexionar cando o les. A única pega que lle podo atopar ao libro é que o final é un tanto aberto despois de tanto non concreta xusto no que pasou. E iso foi do pouco do que me podo queixar deste libro.

Ademais faise unha lectura moi doada xa que o vocabulario é sinxelo. Definitivamente si, lédeo, ao comezo poida que non vos interese pero logo engancharédesvos a súa lectura. Espero que vos guste tanto coma a min e a pesar de que sexa un libro sinxelo e de teatro creo que fixo que me gustaran ler mais libros deste tipo.

Raquel Sande Rodríguez (4º ESO)

Balda de Libros (LXXVII): A piragua, de Cándido Pazó



Este libro gustoume moito, a maneira que ten de tratar un tema tan presente como a violencia de xénero.

A verdade e que foime un libro moi doado de ler. En canto aos personaxes a min persoalmente o personaxe que máis me gusta é Guzmán, dálle igual o que digan el se quere ter unha piragua tena. Ademais ten unha parte tenra e boa que aínda que non se mostre moito quere axudar e non lle importa facelo.

O que menos me gustou foron algunhas facetas de Lucía. Non sei, paréceme que hai cousas nas que ten un modo de ver as cousas un tanto egoísta para o meu xeito de pensar. 

A verdade se teño que elixir unha parte da historia non sabería cal, menos o final que iso de non deixar moi claro o que pasa non me gustou moito. Aínda que en certo modo e algo que me fixo pensar na historia varios días. Algo que me chamou a atención foi como ese pequena mensaxe oculta que che intenta dar a lectura e que en certos momentos te fai recapacitar. Así que si, sen dúbida, recoméndovos esta lectura xa que se fai moi amena polo tema cómico e ese misterio sobre o que pasará.

Raquel Sande Rodríguez (4º ESO)