Andel de Libros (III): Unha presa de terra, de Marilar Aleixandre

Unha presa de terra. Marilar Aleixandre. Ir Indo

O libro gustoume debido a que é de misterio no que intentan encontrar un asasino e a min gústanme as narracións de misterio. O desenvolvemento non é moi rápido xa que todo o libro é para encontrar o asasino de Lurdes. O final tamén me gustou porque cando parecía que Pepe ía matar a Ana de súpeto entra Silvia e sálvaa. Isto respecto eu dálle un toco de misterio ata o final.

O momento que máis me gustou foi cando, ao final, collen ao asasino e impiden que este matara a Ana porque foi o momento de dicir fin ao caso e porque tamén foi un momento de tranquilidade para Ana xa que estivera a punto de morrer e fora salvada. O momento que menos me gustou foi cando encarceraron a Toño porque era inocente e debeuno pasar moi mal cando intentaba explicar que era inocente e non o crían.

Eu cambiaría que o libro non empezase xa coa morte de Lurdes, porque fíxoseme un pouco raro empezar xa cunha morte ao principio.

Recomendo esta obra ás persoas que lle guste o misterio e tamén algo ás que lles guste o amor xa que Ana e Pepe namóranse.

 
Samuel Deus García (4º ESO)
  
Gustoume moito o libro xa que me gustan  moito os libros así, nos cales  un detective resolve un crime buscando pistas e ás veces correndo bastantes riscos e este é exactamente así. 

A parte que máis  me gustou foi cando estaban a punto de matar a Ana e de repente entra a axente secreta e a salva. Non lle faría  ningún cambio pero si que lle engadiría un capítulo ou  dous máis para saber como segue un  pouco e para saber que pasa coa irmá de Lulú, con Ana e cos traballadores do pub xa que non me gustou que acabase desa maneira.

O libro ten un vocabulario moi  fácil  e  é  moi  sinxelo de ler.  Eu recoméndoo xa que me gustou moito, non me aburrín nada mentres o lía e desfrutei  moito léndoo xa que está bastante interesante. Penso que lle podería gustar máis ben a nenos que a adultos xa que á parte de que ten un vocabulario moi bo de ler conta unha historia penso que dirixida á rapazada. 

Fernando José Couselo Noya (4º ESO)

Andel de Libros (II): Merlín e familia, de Álvaro Cunqueiro

Merlín e familia. Álvaro Cunqueiro. Galaxia

Este libro gustoume moito malia o seu vocabulario, a súa portada e o seu final. Cambiaría a súa portada debido a que é moi básica e limítase a unha cheminea con fume por algo máis creativo e imaxinario como por exemplo unha fotografía dun mundo máxico. Cambiaría a forma de narrar do protagonista Felipe xa que, ao contar a historia, engade moitos personaxes innecesarios. O seu final non me gustou, debido a que só se limita a contar varias ensinanzas que Felipe foi aprendendo ao longo da historia.

O libro é difícil de entender xa que non ten ningún tipo de orde cronolóxica e ao lelo teslle que prestar moita atención senón non te enteiras.

Este libro recomendaríallo a persoas novas, ás que lle guste ler porque senón non o desfrutarán e van opinar negativamente sobre el.

En conclusión, gustoume moito as súas pequenas historias narradas dende o punto de vista de un rapaz pequeno, desconfiado e teimudo pero bastante heroico que descobre pouco a pouco que as aparencia enganan.

Yago Rey Viqueira (4º ESO)

A min este libro gustoume porque está relacionado coas historias do mago Merlín e da Idade Medieval. Tamén me gustou porque aparece Merlín con frases irónicas e o seu aprendiz ten algo relacionado con esta época.

O máis divertido do libro foi cando  Merlín vai contándolle ao seu aprendiz as súas numerosas historias e tamén cando fala da súa familia que ten na casa. Para min o peor deste libro é cando falan das historias entre personaxes secundarios porque ás veces non se entende nada. A familia de Merlín está formada pola súa cociñeira que se chama  Marcelina e tamén por un cabaleiro chamado Filipe de Amancia.

Esta obra ten un final  que che serve para poder entender as anteriores  historias.

A min o libro resultoume algo difícil porque tiña unha linguaxe antiga e un vocabulario complicado. Recomendaríallo ás persoas que lles guste tamén a historia medieval e a quen  lle  encanten  os  libros.

Damián Botana Otero (4º ESO)