Balda de Libros (XX): Animaliños, de Roberto Vidal Bolaño

Animaliños. Roberto Vidal Bolaño. Edicións Positivas

O libro gustoume bastante, é un libro moi fácil de ler, ademais lese moi rápido. Na miña opinión, é unha obra que ten moitas situacións graciosas o que a fai moi amena, aínda que o argumento non sexa moi interesante nin elaborado. 

O único que non me gusta desta obra é que nalgúns momentos as intervencións dos personaxes non teñen un sentido obvio, polo que non te dás conta do que están a falar. 

O libro representa de forma humorística como un problema insignificante e absurdo para algunhas persoas pode ser algo terrible para outras. Eu penso que o momento máis importante da obra é cando o tipo raro pon en contexto a obra. 

Os personaxes que me pareceron mellores son El e Ela, porque che fan rir, e o personaxe que menos me gustou foi A de Vendas porque non é nada ecoloxista e a súa solución para a praga é usar un fertilizante para matar os caracois no canto de utilizar outro método máis responsable. 

O final do libro é aberto, un final que a min non me gustou. O vocabulario do libro é totalmente comprensible. Recomendo lelo se che gustan as obras de comedia. 

David Rodríguez Blanco (4º ESO)  

O momento que me pareceu máis importante foi cando morre a nai, porque fai reflexionar sobre que non hai que deixar pasar as cousas, que é mellor atendelas cando aínda se está a tempo para logo non arrepentirse. 

A min pareceume un libro entretido xa que conta varias historias imposibles sobre unha praga de caracois, unhas máis interesantes ca outras que poden ocorrer nun xardín coma outro calquera e tamén as historias de varias persoas ás que o xardín lles parece a parte máis importante da casa. 

Eu si que faría algún cambio nalgunha historia porque non me gustou moito ou porque non son como eu me esperaba. E eu daríalle un novo final porque este que ten a min non me gustou nada xa que non me parece moi bo. 

A min paréceme que ten un vocabulario fácil de entender porque coñezo case todas as palabras e as que non pódese deducir o seu significado polo contexto. 

Gloria Bello Fraga (4º ESO)

Balda de Libros (XIX): Os vellos non deben de namorarse, de Castelao

Os vellos non deben de namorarse. Castelao. Galaxia 

O momento que me pareceu máis importante foi cando os tres vellos o Boticario, Don Ramón e Don Fuco se atopan no cemiterio porque é cando se decatan de que o seu maior pecado foi namorar de vellos de Lela, Micaela e Pimpinela xa que en realidade elas nunca os quixeron e por non sufrir polo seu amor eles decidiron quitarse a vida. 

A min pareceume un libro entretido e ás veces divertido xa que conta tres historias de vellos que se namoraron de tres mozas as cales non lles fan caso e porque polo medio ten partes que son graciosas. 

Eu non faría ningún cambio porque me parece que o libro está ben así xa que eu atopo fácil de ler e entretido. 

O vocabulario pareceume algo difícil xa que ten polo medio moitas palabras que non coñezo ou non entendo pero polo contexto pódese deducir o que significan. 

Gloria Bello Fraga (4º ESO)