Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



mércores, 17 de decembro de 2014

Andel de Libros (XI): Amor dos quince anos, Marylin, de Agustín Fernández Paz



Estas historias gustáronme moito pois son moi graciosas. 

A que máis me gustou foi a dos gatos, cando Nefertiti tivera 217. ''Un sono que adelgaza'' tamén me gustou moito, mais deume moito arrepío cando a Fernando lle saíra unha lesma do medio dos canelóns. Que noxo! 

Cambiaría que Alicia se marchara co doutor Quintillán, prefería que quedara con Fernando, pero así é a historia. O que me gustaría era que Ramón Pedreira aparecera, e retomara a súa relación con María. 

No primeiro relato non é nada crible o de Vlad Tepes XV Conde de Dracul, máis coñecido como Conde Drácula, pois os vampiros non existen. Igual me pasou co relato ''Malos tempos para fantasmas'' pois non creo que alguén se poida reencarnar cada 25 anos. 

O meu personaxe preferido foi Nefertiti, aínda que non sexa unha persoa, penso que xoga un papel bastante importante na súa historia, pois é a culpable de que Alberte e a súa esposa marcharan do caserón herdado do seu tío. 

Por último, recomendaríalle este libro a calquera persoa, a calquera lle pode gustar, pero especialmente a todos os meus compañeiros do rol '' Los Juegos del Hambre''.

Daniel Castro Álvarez (3º ESO)

A min este libro encantoume porque me gusta a forma en que mete cine polo medio e está moi ben relatado.

A parte que máis me gustou foi o relato de "Un problema de ósos", porque me gustan as historias de vampiros, pois paréceme moi incrible e divertido.

Faría un cambio no relato "Un sono que adelgaza", porque non me gustou que Alicia deixara a Fernando e se fora co doutor,  pero a parte que menos me gustou foi "Malos tempos para as pantasmas" porque me pareceu moi breve e non di se Diego se acaba namorando ou non, pero en xeral estivo todo moi ben.

A lingua era moi fácil de entender, creo que se adapta moito a linguaxe actual.

Recomendo este libro para a xente que lle guste o cine e as historias de fantasía de amor.

Laura Mariño Rey (3º ESO)

Andel de Libros (X): Pel de lobo, de Xosé Miranda



A min o libro de Pel de lobo gustoume moito, é un libro moi entretido sobre lobishome e cazadores. 

Pareceume moi entretido porque mantente intrigado ata o final. É moi intrigante e divertido, porque ó final do libro levas unha sorpresa porque non te imaxinarías que ía a pasar iso. 

Ademais é moi fácil de ler porque é divertido, xa que en algúns momentos do libro pasan algunhas cousas graciosas e facilmente se acaba de ler en pouco tempo, e ten un vocabulario moi fácil de entender e moi básico, aínda que houbo algunhas palabras que non entendín. 

É un dos libros en galego que máis me gustou porque me gustan moito este tipo de historias de fantasía e en especial de bestas feroces, tamén me gusta porque está baseada nun espazo en Galicia, concretamente no concello do Incio.                                                            

Eu recomendaríalle este libro a toda a xente que lle gusten as historias de lobishomes e de fantasía en xeral.


Adrián Landeira Pose (3º ESO)