Tristes armas, Marina Mayoral. Col. “Fóra de Xogo”, Xerais
A min o que máis me gustou foi cando Rosa quería ser moza de León e ela era pequeniña.Non cambiaría nada, pero esperábame outro final diferente. Pois que a nai volvese ver as fillas, que o pai non morrese, pero foi todo o contrario.
Pero a min o libro gustoume moito porque mete moitos temas diferentes: o amor, a guerra, a loita dunha familia por unha mesma felicidade.
Quizais a parte que menos me gustou é na que aparece a tía que non apoia á familia. Eu eliminaría esa parte. Aínda que a tía tamén fai un bo papel na historia paréceme dos menos importantes.
É un libro que me enganchou desde o principio, non me foi difícil de ler e entretívome moitísimo, con este libro tiven unha lectura como a min me gusta, porque teño que recoñecer que eu non son moito de lectura.
Este libro amosoume moitas cousas: que o que un quere non sempre o pode ter e que hai que seguir para diante e loitar. Tristes armas é un libro do cal o seu título me chamou moito a atención pero antes de ler nada pensei que ía ser de dúas rapazas que ían ser matadas polos seus pais, por exemplo.
Pero a min o libro gustoume moito porque mete moitos temas diferentes: o amor, a guerra, a loita dunha familia por unha mesma felicidade.
Quizais a parte que menos me gustou é na que aparece a tía que non apoia á familia. Eu eliminaría esa parte. Aínda que a tía tamén fai un bo papel na historia paréceme dos menos importantes.
É un libro que me enganchou desde o principio, non me foi difícil de ler e entretívome moitísimo, con este libro tiven unha lectura como a min me gusta, porque teño que recoñecer que eu non son moito de lectura.
Este libro amosoume moitas cousas: que o que un quere non sempre o pode ter e que hai que seguir para diante e loitar. Tristes armas é un libro do cal o seu título me chamou moito a atención pero antes de ler nada pensei que ía ser de dúas rapazas que ían ser matadas polos seus pais, por exemplo.
Alba Docampo Noya (3º)
Ningún comentario:
Publicar un comentario