Cando petan na porta pola noite, Xabier P. Docampo, Xerais
Para min o momento máis importante do libro foi cando no espello do viaxeiro descubriu o do ollo. A parte que máis me gustou foi o primeiro conto, o do espello do viaxeiro, porque foime fácil de ler e logo o acabei, e gustáronme os outros pero non tanto.
É un libro breve, fácil de ler que eu persoalmente diríalle aos rapaces que o leran.
A lingua enténdese ben, pois está nun galego que se le ben.
O que menos me gustou foi o cuarto conto, o das cartas, porque non vexo que ten que ver cos outros tres contos. O último, o das cartas, é diferente porque nos outros hai mortos e nese non, sinceramente cambiaría ese conto por outro mellor. Tamén me gustou a trama dos outros.
Martín Mesías Remuiñán (3º ESO)
2 comentarios:
Ya por el título del libro ya parece un libro interesante, que engancha y que dá miedo. Para el año como este año ya acaba pues cojo en la Biblioteca el libro para leerlo y pasar miedo. :)
ten boa pinta, aver se para o ano cae...
Publicar un comentario