Balda de Libros (XVI): As mans do medo, de Xosé Miranda

As mans do medo, Xosé Miranda, Xerais

A miña valoración persoal é boa, gustoume este libro porque non ten palabras difíciles de entender e ademais ten unha linguaxe comprensible e fácil en xeral.

A historia que máis me gustou é a da ''Neve e a Cadeira'' porque o rapaz foi valente e quixo escapar do monstro, e marchou sen a súa cadeira, algo que demostra que aquel rapaz tiña forza de vontade e creo que quería demostrar que aínda que fose discapacitado daba igual, que non tiña fronteiras.

A verdade non faría moitos cambios, quizais dalgunhas palabras, que me parecen que non son entendibles; pero nada máis, porque o libro en si gustoume moito e é moi entretido de ler, os relatos engánchante fácilmente e non queres deixar de lelos. 

Realmente este libro encantoume, porque os relatos son curtos e moi entretidos, creo que o autor debería facer algúns libros máis destes, porque a maneira que ten de contalos paréceme boa e fai que os relatos sexan máis amenos.

Noelia Casas García (3º ESO)