O momento que máis me gustou da historia foi cando Adrián se atopa coa que foi “moza” de seu irmán Xacobe e ela lle di que non lle garda enfado a seu irmán por xogar con ela.
Tamén me gustou o personaxe de Adrián pois o que lle pasaba el , de non saber moi ben o que facer coa súa vida, pásalle e/ou pódelle pasar a moitas persoas nalgún momento da súa existenca.
Penso que o libro debería falar máis da vida de Xacobe e do que lle pasou coa filla do estilador das Bouzas, pois na miña opinión tamén é interesante, tanto ou máis que a vida do protagonista.
O vocabulario desta narración é un pouco máis difícil que a dos outros libros da listaxe de lectura que xa lin, pero non demasiado.
Recomendaríalle este título á xente á que lle gusten os libros con poucos diálogos e cunha narración lenta, pois é o que ocorre nesta obra.
Olaya Dubra Boquete (4º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario