Seguimos a compartir relatos destacados do concurso do trimestre pasado.
Anabel Dafonte Iglesias de 2º de ESO, conquistounos co seu relato A maxia dos libros.
Hoxe a 8 de decembro do 2034 vouvos a contar unha historia.
Fai moitos anos atrás, no colexio de Trazo, un profesor de lingua galega enfadouse cos seus alumnos, pero non foi un enfado coma os de sempre, ese enfado fixo historia. A historia comeza así:
O profesor chegou á clase de 2º da ESO, e algúns alumnos estaban berrando, outros tirados polo chan e ata enriba das mesas. Como o profesor xa estaba farto deses escándalos, decidiu facerlle unha proposta, que foi a seguinte:
Se eles eran capaces de aguantar, sen ningún tipo de tecnoloxía durante tres semanas, aprobarían a materia senón suspenderían.
Cando llo propuxo todos se riron:
- Claro e como nos vai controlar?
Preguntábanse algúns.
-Pois moi fácil, imos ir a unha illa moi coñecida pero moi puoco visitada, alí non hai hoteis nin sequera hai liña telefónica.
A todos lles pareceu ben, xa que ían ir de vacacións a unha illa. O profesor puxo data e hora para a saída.
Cando chegou o día todos estaban alí preparados para a saída, e alá foron. Colleron, primeiro o bus e despois o avión.
Cando o avión engalou, decatáronse de que só ían eles nese avión. Por qué sería? Carlos, un dos alumnos moi atrevido, preguntoulle ao profesor:
- Por que estamos nós sós neste avión?
-Non te preocupes, ti só déixate levar pola imaxinación.
Carlos pensou que o profesor estaba un pouco raro.
Nese instante o profesor soltou unha risa maliciosa. E ordeou:
-Poñede os paracaídas, dunha vez.
Uns minutos despois o profesor rompeu o silencio:
- De verdade pensabades que ía quedar con vós? Pois pensastes mal. Ha ha ha.
De repente abriuse coma unha porta por debaixo do avión e caeron no medio das árbores da famosa illa.
Alí quitaron os paracaídas, e pensaron como saír daquel lugar pois non tiñan que comer nin un lugar onde durmir.
Nerea, que era unha das máis exploradoras da clase, dixo:
-Eu opino que deberíamos buscar un lugar onde durmir e mañá xa pensaremos como saír desta illa.
Xa todos de acordo dispuxéronse a buscar un lugar onde pasar a noite.
De alí a un tempo encontraron algo coma se fose unha casa pero... non era. Era unha biblioteca! Era moi antiga pero aínda se conservaban libros.
Alí buscaron todo tipo de información pero non atoparon a solución para saír da illa. Entón Brais dixo:
-Boh, se tiveramos internet xa estaba. Alí está todo.
Pero Dani dixo:
- Non, Brais engánaste, en internet só buscas cousas que queres saber, en cambio nos libros, non buscas cousas, senón que as encontras.
Oscar atopou un libro, no que aparecía todo, resulta que non estaban nunha illa senón no seu propio concello.
Grazas ás pistas dos libros, encontraron a saída, mellor dito, o camiño, onde estaba o profesor esperándoos orgulloso e feliz.
Esta é a historia que fixo que aínda hoxe haxa libros. Porque sen libros seríamos gasolina sen vehículo. E que o que nós podemos encontrar nos libros non a podemos encontrar en ningunha páxina de internet. E non fagades coma estes nenos, non sexades despistados. Deixade por unha vez internet e usade os libros porque con eles podese viaxar, voar, rir… os libros son máxicos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario