Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



luns, 11 de marzo de 2013

Andel de Libros (XXXII): Memorias de Tains, Gonzalo R. Mourullo





A min este libro gustoume. Este é un libro de relatos, todos os relatos son cartas.
O relato que máis me gustou foi o primeiro, este relato tamén foi o que ao principio me resultou máis difícil de ler. O relato de “Carta de S.” tamén  foi un dos que máis me gustou, eu non pensaba que o final deste relato fose así.
O relato que menos me gustou foi o de “Carta de un amigo” porque o home acaba berrando coa muller no hospital.     
A min este libro non me resultou difícil de ler, aínda que había algunhas palabras que non lle sabía o significado e tiven que buscalo no diccionario.
Eu non cambiaría nada deste libro, porque xa me gusta así, tal e como é. Eu penso que este libro lle pode gustar a unha persoa que lle gusten os libros de relatos.

Alicia Veiras Noya (4º ESO)


A min o libro segundo o fun lendo foime parecendo máis e máis intrigante para ver como acababa cada relato.
Ao rematalo sinceramente non me produciu ningunha sensación nin sentimento.
Cambiaría algunhas cousas del, pero en resumo non está demasiado ben. Lieime algo porque conta diversas historias e faime liarme as cousas.
Outra cousa que non me gusta é que non utiliza nomes, iso lía as cousas cando tes que facer un resumo dos personaxes.
En definitiva non está mal pero tampouco me gustou.
Este libro se lle cambias algunhas cousas non está de todo mal, a quen lle guste perfecto pero a min non me gustou porque non é o tipo de libros que me gustan ler.

Ricardo Rodríguez Paredes (4º ESO)

Para min o momento máis interesante foi saber como foi evolucionando o pobo de Tains, xa que comeza sendo unha aldea pequeniña, e acaba sendo un pobo grande.

Interesoume o momento no que os nenos tiran ao pintor por un pozo, dicindo que era o seu Castelo, e sorprendeume que uns rapaciños fixeran iso. 
Faría moitos cambios, xa que por momentos o libro faise moi difícil de seguir. O primeiro cambio sería o de cambiar moitas palabras que non entendo, e outro sería a organización, porque acabei algo confundido.
Na miña opinión foi bastante difícil de ler, xa que é bastante antigo, é de mediados do XX. Como xa dixen, en momentos foi moi difícil de ler, porque o argumento fai cambios moi repentinos, e é moi repetitivo.

 

Leandro Fernández Döpper  (4º ESO)

Ningún comentario: