A min este libro
gustoume moito xa que é un libro de medo
e gústanme ese tipo de libros. Tamén me gustou moito porque é un libro fácil de
entender e ten un vocabulario doado de comprender, non o ten rebuscado como
outros libros. Tamén me gustou porque se le moi rápido e ten moi poucas
páxinas.
A escena que máis me
gusta foi a do final, cando deciden acabar con todas as formigas con gasolina
para que non houbera máis mortes. Non houbo escenas que non me gustasen, xa que
é un libro moi curto, gustoume todo o seu contido, o comezo o final,e o único
que faría sería aumentarlle os personaxes xa que me parece que ten moi poucos.
Recomendaríalle
este libro a xente de máis ou msnos 15 anos e que lle gusten as historias de
medo porque este libro pódese considerar dese estilo.
Manuel Vázquez Noya (3º ESO)
A min este libro non me gustou, porque esperaba que
en certos momentos da trama houbese máis tensión e que pasase algo máis de
medo. Outra cousa que non me gustou do libro é que me resultou bastante difícil
de entender tanto polo vocabulario que en como a forma de relatar as cousas.
Aínda así é
un libro que se pode ler en pouco tempo, e recoméndollo á xente que lle guste
ler en xeral, pero sobre todo a quen lle gusten os libros de fantasía.
Para min un dos momentos máis importantes do libro
foi cando Lola atopou ó Maragato morto na casa, que era o home que lle falaba
do problema que lles estaban a supoñer as formigas, porque aí déronse conta de
que non lles estaban a mentir e que tiñan que facer algo urxentemente.
O final que ten non me gustou porque é bastante difícil
de entender. A min gustaríame máis que Lola e máis o protagonista se tivesesn
que enfrontar ás formigas doutro xeito, e que non tivesen que queimar o monte.
O bo do final é que todo volveu á normalidade e todos volveron a ser felices na
súa aldea que xa non estaba tan asolagada.
Adrián Landeira Pose (3º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario