Agosto do 36. Xose Fernández Ferreiro. Xerais
Este libro gustoume
bastante a pesar de ser a historia diferente á que eu pensaba. Vai sobre a
guerra civil, e é moi interesante. Foi un libro moi entretido, pero nalgúns
momentos era moi repetitivo, tamén pode ser que non me gustase do que falaban
(unha obsesión por unha das personaxes, Sara).
Faría algún cambio na historia
que sería que interviñese alguén máis no transcurso da historia, xa que no
principio hai moitas personaxes pero apenas seguen aparecendo. Os personaxes
principais son seis, pero noméanse varios máis: os pais de Sara, a xente da
aldea, o taberneiro... O único que segue aparecendo é o taberneiro.
O final foi
para min o momento máis importante do libro, xa que aínda que pensas que vai
acabar dunha maneira, pode acabar doutra totalmente diferente, e iso fixo
que me enganchase a el.
A lingua é moi fácil de entender e lese bastante
rápido.
Gustoume moito aínda que faría algún cambio. Recomendo este libro, e
sobre todo á xente que lle gusten temas coma este.
Tania Villasenín Bello (4º ESO)
Este libro pareceume moi emocionante e entretido, aínda que houbo momentos nos que se facía moi repetitivo polo medio da historia.
Trata sobre unha muller que foi secuestrada e atada a un carballo, á espera de que o seu home a fose rescatar para que desta maneira os secuestradores o poidan cazar a el, o cal é o seu obxectivo.
O tema é interesante, gustoume moito. A parte que máis me gustou foi o final porque foi o momento máis fascinante, aínda que sexa bastante triste, na que Sara é asasinada por fin polos secuestradores.
O personaxe que para min é o mellor é Sara, porque a pesar de todo o que sufría ela seguía aguantando e aguantando. Tamén me gustou moito Gregorio, o home de Sara, que tamén tivo un tráxico final.
A linguaxe é moi doada, lese moi rapidamente e sen problema. u persoalmente recomendo este libro porque seguro que lle gusta a todo aquel que o lea.
Este libro pareceume moi emocionante e entretido, aínda que houbo momentos nos que se facía moi repetitivo polo medio da historia.
Trata sobre unha muller que foi secuestrada e atada a un carballo, á espera de que o seu home a fose rescatar para que desta maneira os secuestradores o poidan cazar a el, o cal é o seu obxectivo.
O tema é interesante, gustoume moito. A parte que máis me gustou foi o final porque foi o momento máis fascinante, aínda que sexa bastante triste, na que Sara é asasinada por fin polos secuestradores.
O personaxe que para min é o mellor é Sara, porque a pesar de todo o que sufría ela seguía aguantando e aguantando. Tamén me gustou moito Gregorio, o home de Sara, que tamén tivo un tráxico final.
A linguaxe é moi doada, lese moi rapidamente e sen problema. u persoalmente recomendo este libro porque seguro que lle gusta a todo aquel que o lea.
Damián Regueiro Liste (4º ESO)
Este
libro gustoume moito xa que conta unha historia de guerra
mestutada
coun secuestro se se lle pode chamar así.
O momento máis importante para min é cando Gregorio fai o canto da perdiz por primeira vez xa que lle dá ánimos a Sara para continuar a saber que a está `"protexendo" desde lonxe e que en calquera momento pode atacar aos falanxistas e librarse dese inferno.
Outro detalle importante é que Sara nunca di onde está Gregorio, o cal lle dá máis valor ao personaxe por protexelo dese modo e baixo ningún concepto dicir onde está, o que a ela non lle causa ningún ben senón o contrario.
Eu
no desenvolvemento só cambiaria que o final estea no fin non no
principio xa que así non saberías que vai pasar. Por esta razón o final non me
gusta moito pero non llo cambiaría.
A lingua é moi fácil de entender e
non ten palabras raras. Este libro e moi fácil
de resumir e lese moi rápido
xa que engánchate
dende o primeiro momento. Anímovos
a que o leades.
Martín Dafonte Iglesias (4º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario