A chave das noces. Xabier P. DoCampo. Xerais
O libro A chave das
noces gustoume moito xa que ten un tema moi interesante e intrigante.
Ten un vocabulario axeitado e moi fácil de entender.
Para min, o momento mais importante do libro foi cando Mauro
foi á casa de Mario Pena e logo foi Severo porque foi aí cando se revelaron os
feitos e quen cometera cada asasinato.
O meu personaxe favorito é Mauro, porque é moi
intelixente, astuto e ten moi boas ideas. Un personaxe que non me gustou foi
Severo, xa que facía as cousas sen pensar e acabou mal, en cambio Celso era
máis prudente, e ao non haber probas na súa contra, Mauro xa non podía facer
nada.
Eu persoalmente, non lle cambiaría o título xa que me
parece axeitado e orixinal.
A relación da portada co título é que na portada sae un rapaz co casco dunha moto e o protagonista, Mauro, sempre se despraza en moto.
O final non me gustou moito, xa que non acabou como eu
esperaba.
Laura Noya Sánchez (3º ESO B)
Este libro gustoume moito. É un relato cun deixe de misterio que trata dende temas delicados como, por exemplo, a trata de mulleres ata temas máis cotiás como o pequeno romance entre o protagonista e unha rapaza chamada Inés.
Fala da historia de Mauro, un rapaz bastante novo que traballa para unha axencia de detectives, pero indiferentemente sempre anda metido en leas. Coñece a un rapaz portugués que vende panos de papel na rúa mentres cumpría co labor de perseguir a unha muller, aínda que desgraciadamente aparece o seu cadáver no porto. Desenvólvese a historia nunha investigación constante de Mauro para buscar respostas ás súas preguntas.
O meu personaxe favorito é Henrique, o rapaz portugués, xa que por moitas dificultades que teña el séguese preocupando pola súa familia.
En xeral pareceume un libro bastante sinxelo de ler, aínda que haxa algunhas palabras un pouco complicadas.
Uxía Mariño Parafita (3º ESO B)
Ningún comentario:
Publicar un comentario