Trampa de luz, Agustín Agra, Xerais
A historia, polo menos para min,é algo confusa, e o final tampouco me gusta, porque esperaba que todo fose un soño ou algo así. Non me quedou moi claro o do libro do Gran Poema tampouco. Este tipo de libros, surrealistas, non me gustan.
Non sabría o que cambiarlle, aínda que unha das cousas sería que nalgúns momentos fale en pasado e despois volva ao presente.
Como escenas máis importantes quédome na que Irene colle o libro vello de seu pai, porque é a partir de aí cando sucede todo.
O libro é moi curto, fácil de entender, aínda que algunhas palabras tívenas que buscar.
Na miña opinión, non me gustou demasiado este libro.
Marta Otero Ramas (3º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario