Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



xoves, 19 de maio de 2016

Balda de Libros (XLII): Dragal II. A Metamorfose do Dragón, de Elena Gallego Abad



Este libro encantoume! Creo que me gustou máis ca o primeiro, que xa é dicir, porque o primeiro gustoume moitísimo. A saga Dragal, creo que se pode incluír nos meus libros favoritos.

Era case imposible interromper a lectura, xa que era como se o libro me chamara e me dixera que acabara a lectura. O libro engancha moito, porque a trama do libro é moi interesante. Hai que ter moita imaxinación para inventar un dragón como é o deste libro. E inventarlle a historia á Fraternidade...  creo que pode ser o máis complexo de inventar deste libro. Pero a autora conseguiu que todo conectara moi ben. Mellor do que eu cría!

Coma no anterior, o final aberto deixoume feita un lío. Non se fai iso, muller! Deixoume en tensión por saber o que acontecera con eles. Pero, na miña opinión, creo que o fixo moi ben. Non como noutros libros con final aberto que te deixan mal. Este libro fai moi ben o final aberto. E cada libro conecta con seguinte dunha maneira moi especial.

Durante toda a lectura experimentei moita inquietude. É como se todo o que envolve a Dragal, sexa unha escura brétema. Como se che deran calafríos.

Pese ao final aberto, demasiado aberto creo eu, o libro encantoume moito.

A forma de contar todo o que pasa, de describir cada detalle do dragón, é moi boa. A escritora fai que queiras devorar o libro e que continúes co seguinte.

A parte do dragón é xenial. A min encántame a fantasía e creo que Dragal é moi peculiar. Os seus poderes son moi interesantes. Quen me dera telos e usalos como eu quixera!

Recoméndolle este libro a quen lle guste a fantasía. Porque aos amantes deste campo, non os vai decepcionar. Creo que supera con creces o primeiro libro.

Está xenial!

Irene Noya González (3º ESO)

O momento que máis me gustou deste segundo libro de Dragal foi cando souben que Hadrián se estaba recuperando moi rápido, e que volvería a ser case normal. Tamén me alegrou saber que atoparan a Hadrián, pero o adolescente non estaba moi ben. Outra cousa que me gustou moito deste libro foi que Mónica non se separase en ningún momento do seu mellor amigo, e Hadrián puido confiar plenamente nela, porque non lle contaría a ninguén o seu segredo. 

A parte que menos me gustou foi cando o doutor lle ten que contar á nai de Hadrián, que este non ten moitas esperanzas de que sobreviva. 

Os personaxes que me parecen mellores son Hadrián e Mónica, non só polo feito de ser os protagonistas, senón porque son moi bos amigos e souberon coordinarse moi ben, durante todo o que pasaron xuntos. En cambio o personaxe que menos me gusta é Brais porque non puido aceptar que os seus compañeiros non lle fixeran caso, ademáis tiña moita envexa de Hadrián. Por iso o rapaz decidiu queimar a igrexa, pero eu penso que vai pagar polo que fixo.

Este segundo libro gustoume moito, igual que o primeiro. Xa que é moi entretido, tamén está cheo de misterio e tamén un pouco de intriga, porque acabas de ler un capítulo e tes moita curiosidade por ler o seguinte ata que se acaba o libro. Ademais ten un vocabulario moi sinxelo. 

Eu recomendaría este segundo libro de Dragal aos adolescentes que lles gusten as historias dos dragóns e a fantasía, que este vai ser o seu libro.  

Nerea González López (3º ESO)

Ningún comentario: