O
momento que máis me gustou deste libro foi a festa dos curmáns de
Aurora. Tamén me gustou moito que Aurora buscase amigos, non só por ser
intelixentes como ela, senón por ser boas persoas, e que ela e Lidia
fixeran unha boa amizade. Outra cousa que me gustou foi que Lidia fose
capaz de se enfrontar a seu pai.
Os personaxes que máis me gustaron foron
Aurora e Lidia, unha polo feito de ser protagonistas deste libro, e
outra porque fixeron unha moi boa amizade en tan pouco tempo, tamén que
ao final desta narración fosen quen de contar o que lles pasaba unha a
outra.
Este libro é divertido, aínda que ao principio a min pareceume un
pouco aburrido, xa que non hai ningún diálogo. Polo resto o libro
gustoume moito, aínda que se eu fose a autora do libro cambiaría a
final, para que as dúas rapazas non se tiveran que separar e non ter que
romper a súa gran amizade.
Eu recomendaría este libro a adolescentes,
xa que se reflicte o importante que é axudar a unha persoa, cando está
débil, xa que é cando máis o necesita. Aos adolescentes este libro eu
penso que lles vai gustar moito.
Nerea González López (3º ESO)
Paréceme
un bo libro, xa que é fácil de entender e porque trata dun tema moi importante
ao longo da historia: o camiño polo que te poden levar as amizades que
escollas.
O mellor momento do
libro paréceme que foi cando Lidia e os seus pais aceptan o futuro de Lidia e
deciden apoiala en non seguir estudando. O final non me gustou moito, xa que as
dúas amigas sepáranse e a súa amizade que na miña opinión era única acábase nun
momento para sempre. Eu cambiaríao por un no que Lidia e Aurora se seguisen
apoiando toda a vida e que a súa relación durase para sempre.
En canto ao
desenvolvemento non faría ningún cambio. Gustaríme que houbese unha segunda
parte desta historia para poder ver como lle foi a vida ás dúas protagonistas e
comprobar se Aurora tivo todo o éxito profesional polo que estivo traballando.
Recomendaríalle este libro ás persoas ás que lles gusten os libro sen demasiada acción, nas que se reflexiona bastante.
Olaya Dubra Boquete (3º ESO)
A parte que máis me gustou foi cando a Aurora se lle ocorrera axudar a estudar a Lidia para setembro sobre os temas que tiña que recuperar porque á parte de que eran moi boas amigas lle daba pena que repetise. Entón ela fixo un gran esforzo e axudouna e ao final aprobara e cando chegou a onde ela deulle un abrazo moi forte e díxolle a Aurora que lle debía unha porque se perdera todo o verán, Ademais gustoume esa parte porque foi un gran detalle pola súa parte, pòis as materias que máis lle custaban eran as Matemáticas, Sociais, Castelán e Bioloxía.
A min este libro pareceume moi bo e á parte tamén moi interesante, fácil de comprender excepto algunhas palabras que eran moi complicadas pero que se podían sacar polo significado do contexto.
Eu non faría ningún cambio porque me pareceu boa a narración e a miña opinión sobre este libro é que se lle podería recomendar a rapaces ou rapazas aos que lles gusten ler libros sobre os temas da escola.
Alejandro Vásquez Fernández (3º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario