Noite de voraces sombras. Agustín Fernández Paz. Xerais
Ola! Son Uxía de 3º e vou facer a avaliación do libro de Noite de Voraces Sombras, de Agustín Fernández Paz. O libro gustoume moito.
Comeza cunha historia normal, unha rapaza na casa da avoa, a cal morrera había pouco. A rapaza, en plena adolescencia, non quería marchar da súa cidade natal, A Coruña, para a vila perdida da súa avoa, Viveiro. Pero ao longo da historia van sucedendo cousas que farán que a historia cambie, de maneira moi positiva, ou iso é o que penso eu. A aparición das cartas ou o seu romance con Daniel.
O que máis me gusta é que vaian á illa de San Simón, quero dicir, que súa nai realmente a crea e valore a historia do tío Ramón.
Penso que a parte máis interesante do libro é cando atopa as cartas, senón as atopara, a historia non evolucionaría.
O final gústame moito e o vocabulario non é nada complicado. Doulle unha nota de notable, pois non me gusta que lle dea moitas voltas á historia con Daniel e porque fáltame algo máis de humor na historia, pero se che gustan os libros de misterio este é o axeitado. Totalmente recomendado!
Uxía Iglesias Vázquez (3º ESO)
Ola! Son Uxía de 3º e vou facer a avaliación do libro de Noite de Voraces Sombras, de Agustín Fernández Paz. O libro gustoume moito.
Comeza cunha historia normal, unha rapaza na casa da avoa, a cal morrera había pouco. A rapaza, en plena adolescencia, non quería marchar da súa cidade natal, A Coruña, para a vila perdida da súa avoa, Viveiro. Pero ao longo da historia van sucedendo cousas que farán que a historia cambie, de maneira moi positiva, ou iso é o que penso eu. A aparición das cartas ou o seu romance con Daniel.
O que máis me gusta é que vaian á illa de San Simón, quero dicir, que súa nai realmente a crea e valore a historia do tío Ramón.
Penso que a parte máis interesante do libro é cando atopa as cartas, senón as atopara, a historia non evolucionaría.
O final gústame moito e o vocabulario non é nada complicado. Doulle unha nota de notable, pois non me gusta que lle dea moitas voltas á historia con Daniel e porque fáltame algo máis de humor na historia, pero se che gustan os libros de misterio este é o axeitado. Totalmente recomendado!
Uxía Iglesias Vázquez (3º ESO)
Este libro é un dos libros que máis me gustou. Resume a vida dunha rapaza que vai de vacacións á casa de súa avoa que
facía pouco que falecera, a Sara tocoulle a habitación do tío Ramón e cada vez que
entraba na habitación sentía unha presenza fantasmal, que ao final descubriu
que quería indicarlle, sitios nos que buscar información sobre o pasado de seu tío Ramón.
Entón ela atopa unhas cartas que estaban escritas con
moita paixón, sobre o amor que tiña seu tío Ramón cunha mullar que se chamaba
igual ca ela, pero máis adiante descobre máis cartas dentro dun libro no que
esa paixón que tiñan as cartas anteriores non aparecía, xa que Sara deixouno
por outro home que estaba con ela.
E seu tío Ramón tiña unha cousa que era para Sara na illa de San Simón que nunca foi recollida por ninguén, xa qu era un
regalo para Sara que acababa de deixalo. Pero Sara quedou coa intriga de saber o
que era esa cousa que quedara na illa de San Simón, entón ela dillo a súa nai,
e no mes de setembro deciden ir á illa, e alí encontraron unha xoia, coa que
Sara se quedou.
Eu a este libro non lle sacaría ningunha parte, pero deume moita mágoa
cando Sara deixa ao tío Ramón, xa que el estaba sufrindo moito no cárcere por estar
ao lado de Sara, e non puido facer nada para volver xuntarse con ela.
Laura Pena Gutiérrez (3º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario