Andel de Libros (XIII): Males de cabeza, de Fran Alonso

Males de cabeza. Fran Alonso. Xerais

A min este libro gustoume moito porque era moi entretido, o vocabulario era moi fácil de entender e está dividido en varios contos curtos.

O conto que máis me gustou foi "A carapuchiña e o pobo feroz", xa que lle dá unha volta ao que é o conto popular, e tamén me gusta porque mostra como as persoas cambian rapidamente para mal, e lle botan a culpa aos demais sen arrepentirse.

O conto que menos me gustou foi o de "Desviación de chamada", xa que me parece moi ridícula a discusión que mantiveron, que tratou sobre que idioma van ter a conversa, xa que se entendían dende un primeiro momento.

En xeral as historias eran entretidas. Outras das que me gustaron son  "Como o pato Donald" e "Os aforros da vella".

Este libro recomendaríallo a todas as persoas. Xa que á maioría das persoas lles pasou algo do que conta algunha destas historias.

Non lle faría ningún cambio xa que gustaron en xeral todos os contos.

Sandra Noya Redondo (4º ESO)

Este libro gustoume moito xa que é o primeiro libro que leo deste autor, (Fran Alonso) e tamén me pareceu moi interesante. Gustoume moito xa que en todos os contos deste libro hai algunha persoa que non está ben da cabeza, diso penso que ben o título de Males de cabeza.

O relato que máis me gustou foi “Desviación de chamada”, xa que ao principio a muller e o home non se poñían de acordo para falar o mesmo idioma, ao final acabaron poñéndose de acordo e resultou que a muller tamen sabía falar o galego, xa que a súa nai era galega.

Neste libro non faría ningún cambio xa que penso que está ben así sen necesidade deles.

A lingua é bastante fácil de entender xa que o vocabulario é coloquial

Sonia Pumar Muíño (4º ESO)

Este libro paréceme un libro moi fácil de entender e rápido de ler, xa que cada historia ten aproximadamente dúas páxinas ou máis. Aínda que ao principio non me gustaba moito porque o contido de cada historia ten una serie de contradicións e non acababas de entender a historia, pero seguino lendo e enganchoume bastante porque moitas das historias son de humor. 

Ten moita variedades de temas. Hai historias de humor, de ficción, filosofía de vida e ata a morriña que sente o protagonista de "Estou Tolo" por Galicia. A historia que me pareceu máis humorística é a historia "Desviación de chamada", porque o protagonista fai una chamada a una muller para facerlle unha entrevista pero a muller contestalle cousas sen sentido ata que chegan a cambiar o idioma no que falan. A que máis me gustou foi "Carapuchiña e o pobo feroz" porque é una historia que mestura a fantasía coa realidade. 

Recomendo este libro porque aínda que non che guste ler, coma min, engánchate e pasáseche o tempo rápido.

Daniel González Iglesias (4º ESO)