Dragal, a herdanza do dragón. Elena Gallego Abad. Xerais
Este
libro é moi emocionante de principio á fin. O comezo é xa forte e
a autora deixa un final moi aberto (loxicamente, xa que é o primeiro
libro dunha saga).
A
curiosidade que esperta o libro só se sacia lendo e acabando o
libro, algo que caracteriza os libros que son mellores para cada
idade dunha persoa.
A
trama da historia fai que te enganches á historia e que nunca perdas
o interese. Non todas as historias de mitoloxía, por así chamala,
dan chamado tanto a atención. Soen ser aburridas e chega un momento
no que tes que deixar de ler, por puro aburrimento.
É
unha lectura cun vocabulario bastante fácil, pero tiven que buscar
algunhas palabras no dicionario. Só houbo unha palabra, da cal
descoñecía o significado, que é frontispicio.
Sen
dúbida, recomendaría o libro, xa que creo que pode gustar moito. O
público deste libro pode ser tanto adolescente coma adulto. Pero
creo que sería mellor o público adolescente, xa que a curiosidade
dos adolescentes non se pode comparar ca dos adultos.
En
moitas escenas puiden imaxinar o que pasaba como se estivera vendo
unha película. Iso só se pode facer coas historias que están ben
narradas e, sobre todo, coas que son moi interesantes.
Se
puidera lería os seguintes libros, xa que a historia de Dragal
engancha e quero saber como remata. Encantoume
o libro!
Irene Noya González (3º ESO)
Eu penso que o mellor momento deste libro foi cando Hadrián pode facer realidade o pacto de converterse en Dragal. Pero non me gustou cando ó final do libro Hadrián, ¨ Dragal¨ ten que marchar tan lonxe da súa familia e da súa amiga Mónica, para poder cumprir o pactado de hai tantos anos. Así que non me gustou moito o final.
Os personaxes gustanme todos, aínda que en especial elixo a Hadrián e a Mónica, xa que son os principais protagonistas deste libro. Tamén me gustou moito a súa forma de ser e de saber facer as cousas tan ben neste primeiro libro desta coleción.
A naración ten un vocabulario sinxelo, agás unhas poucas palabras cun pouco máis de dificultade.
Este libro gustoume moito, xa que está cheo de pequenas aventuras que viven os personaxes Mónica e Hadrián, así que eu recomendaria este libro a todos os adolescentes que lles gusten as aventuras, a fantasía e tamén as historias dos dragóns.
Nerea González López (3º ESO)
Eu penso que o mellor momento deste libro foi cando Hadrián pode facer realidade o pacto de converterse en Dragal. Pero non me gustou cando ó final do libro Hadrián, ¨ Dragal¨ ten que marchar tan lonxe da súa familia e da súa amiga Mónica, para poder cumprir o pactado de hai tantos anos. Así que non me gustou moito o final.
Os personaxes gustanme todos, aínda que en especial elixo a Hadrián e a Mónica, xa que son os principais protagonistas deste libro. Tamén me gustou moito a súa forma de ser e de saber facer as cousas tan ben neste primeiro libro desta coleción.
A naración ten un vocabulario sinxelo, agás unhas poucas palabras cun pouco máis de dificultade.
Este libro gustoume moito, xa que está cheo de pequenas aventuras que viven os personaxes Mónica e Hadrián, así que eu recomendaria este libro a todos os adolescentes que lles gusten as aventuras, a fantasía e tamén as historias dos dragóns.
Nerea González López (3º ESO)
O libro está bastante ben e penso que destacaria
entre os libros deste mesmo xénero. Conta cun vocabulario sinxelo ainda que ten
algunha que outra palabra complexa polo medio.
A mellor parte foi cando por fin
atopan as catacumbas e entran nelas para poder atopar a existencia de Dragal.
O final foi interesante porque o deixan aberto e isto impúlsate a ler o seguinte
libro de Dragal, que consta dunha saga de 4 libros de momento.
Cambiaría o principio dos capitulos e o
final. O principio porque te enreda moitísimo pero segundo avanza a trama vaise
normalizando. Os finais dos capitulos porque os deixan abertos.
O meu personaxe
favorito é Don Xurxo porque axuda aos rapaces a atopar as catacumbas e entende
moito sobre Dragal e a súa orde. Mentres que o que menos me gusta é Brais
porque só lle quere destrozar a vida a
Hadrián e a Mónica.
Martín González Castro (3º ESO)
Gustoume moito este libro porque atrápate e faiche seguir lendo, polo que non se fai nada pesado para ler.
O momento que máis me gustou o libro foi o momento no que Hadrián e Mónica investigan nas catacumbas por segunda vez, xa que é moi emocionante. Non faría moitos cambios no desenvolvemento , pero si algún, como que Hadrián se enfrontara ao matón de Brais para que os deixase en paz e descubrira as catacumbas xa que así evitaría moirtos problemas, como que o señor cura tivera que finxir que lle entraran na igrexa a roubar. Si que cambiaría o final, pois pens que sería mellor que Hadrían non se rendira a Dragal, aínda que sexa para poder vencelo.
Penso que este é un libro sinxelo para ler xa que o vocabulario non é excesivamente complicado.
Recomendaríalle este libro ás persoas ás que lles gustasen os libros de aventuras cun toque de misterio , xa que neste libro hai as dúas cousas durante case toda a historia.
Olaya Dubra Boquete (3º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario