Balda de Libros (XVIII): A casa dos Lucarios, de Teresa Moure

A casa dos Lucarios. Teresa Moure. Xerais

A min paréceme un libro bastante aburrido porque me está sempre falando da súa familia os Lucarios. O que máis me gustou da historia foi cando a Lucaria lle dá a vida a un rapaz que afogou no río e tamén cando ela vai a New York a estudar medecina. E o máis aburrido da historía  é cando falan da súa aldea e das  suas orixes.

Conta cun personaxe alcohólico que é Chicho, que sempre vai ao bar, aínda que tamén  é o meu personaxe favorito por cómo lle saen as cousas. 

O final  non me gustou  porque para min que  non se entende nada do que dí  nas últimas páxinas. Ao principio desta parte non son quen de entender de quen está falando e quen é o protagonista da historía.  

Eu recomendaríalle este libro chamado A casa do Lucarios a xente que lle gusten as historias de aldeas e milagres. Tamén se lle pode recomendar ás persoas que teñan simpatía polos bébedos.

Damián Botana Otero (3º ESO)