Para min é un bo
libro pois é moi entretido e conta con numerosas escenas de humor.
O momento máis
importante é o ultimo porque xunta as tres historias anteriores e fai un resumo
do argumento.
Os personaxes son
moi orixinais e están moi ben escollidos.
O desenvolvemento é
lento ao principio pois son todo conversas pero co paso da historia o ritmo é
máis rápido e apropiado.
O final é moi
orixinal pois aparecen os tres vellos falando despois de mortos e conta a situación
das súas namoradas polo que o fai un final pechado.
A linguaxe é un
pouco complexa pois Castelao utiliza algunhas palabras doutra época que xa non son
usadas na actualidade.
Recoméndolle este
libro a todo o público en especial aos que lle gusten as obras de teatro.
Alba López González (4º ESO)
Para
min o momento máis importante desta obra foi cando Pimpinela decide
ir ao enterro do vello aínda que non lle caese moi ben. A parte que
máis me gustou foi cando Don Ramón se poñía a falar só e en voz
alta da muller da que estaba namorado, e dicía que por cada bico lle
ía a regalar unha leira.
Sobre o tema, foi moi interesante porque hai momentos moi graciosos e tamén hai partes que enganchan. E sobre o seu desenvolvemento, eu neste libro non faría ningún cambio xa que penso que está moi ben escrito excepto no final que retocaríao un pouco.
Con respecto á lingua, ao principio houbo algúns momentos nos
cales había algunhas palabras que eran polo menos para min un pouco
complicadas de entender pero despois polo resto non tiven ningún
problema.
Se fose o propio Castelao, a min persoalmente gustaríame
recomendarllo a lectores ou lectoras aos que lles gustasen sobre todo
os temas relacionados co amor e con vellos.
Alejandro
Vásquez Fernández (4º ESO)
A min gustoume moito este libro porque son tres lances con historias moi entretidas e graciosas. Os tres lances son bastante parecidos entre si pero para min foron moi divertidos.
Na miña opinión non cambiaría nada do libro, xa que me pareceu un dos mellores libros que lin. Os personaxes foron axeitados todos para cada lance e non cambiaría nada, gustáronme moito todos os personaxes.
A escena que máis me gustou do libro foi cando a morte se disfrazou e se puxo a falar cunhas vellas, porque me fixo moita gracia ese momento e me entretín moito..
Ten un vocabulario fácil aínda que algunhas palabras sexan moi difícil de entendelas.
Recoméndolle este libro aos alumnos/as de entre quince e dezasete anos porque é moi divertido e non te vas aburrir en ningún lance, pero ten algunha parte difícil de comprender. Esta obra lese moi rápido, eu en ningún momento me aburrín e engancheime a este libro desde o principio.
Brais Pena Baluja (4º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario