Trampa de luz. Agustín Agra. Xerais
Este libro pareceume moi complicado xa que non
entendin case nada da historia. A pesar de ser un libro baseado na obra O
Necromicon, escrita polo famoso Howard Phillips Lovecraft, non se atopa á súa
altura.
Ten un vocabulario extenso e complicado ademáis de contar con custosos
capítulos dos cales o ultimo é o máis complicado. O final é moi raro, non se
entende porque pon que foi á biblioteca e alí estaba seu pai e así acaba o
libro sen un final definido. Parece que vai ter una segunda parte xa que o
final e totalmente aberto. En conclusión non me gustou moito.
Recomendolle a os
que lle guste este xénero de medo e fantasía que lean os libros do propio
Howard Phillips Lovecraft, o mellor escritor deste xénero dende hai xa moitos
anos. Os seus libros máis destacados son: A chamada de Cthulhu, Na noite dos
tempos e Na montaña da toleira.
Martín González Castro (3º ESO)
O
libro gustoume moito, é moi fácil de ler. Cando empezas a lectura parece un
libro moi aburrido pero segundo o vas lendo é máis entretido.
Conta
as aventuras dunha nena, os medos que pode chegar a ter ,as confusións
que lle crean as diferentes situacións e a intriga do que pode chegar a
pasar.
Tamén está recollido o peligro no que se puido meter por querer saber máis cousas das que en verdade ela debería saber.
O
tanxedor de campás, a Fraga Vella, os animais desaparecidos, os contos
de seu pai... Todo o libro está envolto nun aire de misterio.
Este
libro recomendaríallo a moitos rapaces que coma min nos gustan as
aventuras e todo o que estea relacionado co misterio, pero tamén porque é moi sinxelo de ler.
Brais Bouzas Leis (3º ESO)
Este libro non me gustou moito. Porque todo o relato trata da vida dunha rapaza chamada Irene. É un libro para persoas de máis da mina idade porque ten un vocabulario que non é moi fácil de entender.
A parte que máis me gustou foi cando Irene estaba no parque novo que acababan de abrir e se lle aparece a ela e mais a todos os seus amigos un misterioso rapaz que traía un carriño cheo de campás, cada unha destas cun son ou un olor distinto.
A parte que menos me gustou foi cando Irene colle uns libros do seu pai que non quería que vise e por iso os poñía no estante de arriba do armario dos seus libros.
Eu cambiaríalle a parte na que atopan o rastro do raposo pero non poden seguilo porque comeza a facer demasiada calor e teñen que ir para a casa. Eu aí poñeríalle que conseguen seguir ao raposo.
David Boo Noya (3º ESO)
