Comedia Bífida. Manuel Núñez Singala. Galaxia
É o primeiro libro
de teatro de galego que leo e pareceume unha boa obra, gustoume que tratara o
xuízo final dunha forma cómica. Tamén me gustou ler teatro, é moito máis
sinxelo e rápido de ler. Ademais, é moi importante que trate o tema dos
falantes do galego, xa que é unha realidade que a xente pense este idioma non
serve para nada.
A obra presenta moitas escenas que pasan na realidade, por
exemplo, o caso de Diña; hai moitas nais, que, como ela, falan en galego
perfectamente pero fálanlle castelán aos seus fillos.
A miña escena
favorita é a de Lina e Lena, parecéronme moi divertidas e tamén está presente a
rivalidade que hai entre Vigo e A Coruña. Tamén, mediante os equipos de fútbol representou
a rivalidade entre o galego e castelán, ou a min pareceume desa forma, pois as
dúas teñen preferencia polos principais equipos galegos, Lina polo Celta e Lena
polo Deportivo, nembargantes, Lina é do Barcelona e Lena do Real Madrid.
Por suposto que o
recomendaría porque é un libro moi fácil de ler, cun vocabulario bastante
coloquial e sinxelo.
Nerea Portos Balsa (4º ESO)
A min este libro gustoume bastante porque é un libro
fácil de entender que non ten vocabulario nin expresións complicadas.
E ao ser un libro de teatro lese mais rápido e non se fai
pesado, tamén me gustou porque o seu tema principal que é como habendo dúas
linguas en Galicia como son o galego e o castelán que o galego se estea
perdendo porque moita da xente fale castelán. É un tema moi importante que afecta a todos os galegos e galegas. E aínda que a moita xente isto
lle pareza moi aburrido o libro lese moi fácil e rápido porque este tema está contado desde un punto de vista cómico.
Tamén expón as causas da xente para pasar a falar
castelán en vez de o galego como poden ser para parecer máis culto ou porque os
compañeiros do traballo ou do colexio tamén falen castelán.
Este libro recomendaríallo sobre todo a xente galega
porque o tema do libro aféctanos a todos os galegos e galegas, e como está
escrito dende un punto de vista cómico para toda a xente de calquera
idade.
José Luís Mirás Otero (4º ESO)
Ten moitos personaxes pero ten tres principais, un que é
un pouco parvo, outra que é vampiresa e o outro foi o que máis me gustou a min
posto que me pareceu o máis divertido. Faría o cambio de que a última persoas que entra ao xuízo non fose tan
pesada e así non a tivesen que expulsar do xuízo.
O final que ten non mo
esperaba para nada desa maneira aínda que eu non sabería poñerlle un desenlace totalmente distinto posto que é difícil de poñerlle un bo final a este libro.
A
lingua que se emprega neste libro pareceume sinxela de entender, non usa
palabras cultas polo tanto enténdese todo perfectamente.
O libro gustoume moito
sobre todo porque me foi entretido de ler e moi divertido.
Antía
Iglesias Iglesias (4º ESO)