O libro gustoume
pero esperaba máis del. Sobre todo polo final, non me gustou o final, xa que
Esther non fixo ben en botalos da casa, pode que eles non estiveran sempre con
ela pero sempre estaban cando máis os necesitou, e tamén estaban alí porque
estaban preocupados por ela non porque se quixesen rir dela segundo a súa
argumentación.
Despois do primeiro flashback, cando estaban os tres na casa de
Esther, non entendía moi ben o que pasaba, ata máis adiante que empezou a ter un
pouco máis de sentido aínda que no resto do libro non tivera moito tampouco,
paréceme que lle dá moita importancia a cousas que non teñen, por exemplo cando
Moncho e Iago discutían, que foi unha parte que na miña opinión, sobraba.
O
momento máis importante creo que foi cando eles tres lle piden a ela que se
quede, que eles non a van deixar soa, demostrándolle que a eles si que lles importa
o que lle pase.
Laura Martínez
Calvo (4º ESO)
A min a parte que
me pareceu máis importante foi o final xa que fai como se fose tráxico, isto
débese a que Esther volve recordar as voces de cando eran nenos cousa que xa
lle pasara no comezo do libro.
A parte que mais me gustou foi o final, cando os rapaces
din o que queren ser de maiores. O libro pareceume interesante só que houbo
moitas partes del que non cheguei a entender. Sinceramente non houbo ningunha
parte do libro que non me gustase só que non as entendía. As palabras que emprega o libro non son difíciles de entender.
O tema pareceume
aburrido xa que a min gústanme os libros e historias que teñen mais acción e
que sempre te poñen en tensión. Non houbo un personaxe que me parecese mellor
ca os outros. Eu cambiaríalle o final porque e como demasiado triste.
Este
libro recomendaríallo aos rapaces que teñen unha idade parecida a miña ou que
sexan algo mais maiores.
David Boo Noya (4º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario