Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



martes, 21 de xuño de 2016

Balda de Libros (LXVII): O achado do castro, de Manuel Núñez Singala


(Con este comentario pechamos neste curso 2015 / 2016 a sección de lecturas de Lingua e Literatura Galega que se chamou Balda de Libros. Foron un total de 67 títulos diferentes de narrativa e teatro, aínda que moitos deles foron lidos por varias persoas)


Este libro gustoume moito porque é unha historia que é fácil de ler mais é moi entretida e engánchate dende o primeiro momento no que comezas a lela. Cada vez que estás lendo dánche gañas de seguir máis e máis tempo.
A parte que máis me gusta é cada vez que o emperador di: "Me cago en Nápoles", mellor dito, as partes que máis me gustan porque o emperador cágase moitas veces en Nápoles, porque alí foi onde se coñeceron a filla do emperador, Carmiñae, e o fillo de Arpexia, Manolitus. 
O meu personaxe preferido é o emperador, xa que sempre se está cagando en Nápoles e iso fíxome moita gracia. Tamén me gusta Caleno, porque a pesar de que é o parvo do grupo, sabe saír el só dos problemas.
Recoméndolle ler este libro a toda a xente que lle guste ler, independentemente do tipo de libros que che gusten, xa que esta é unha historia moi boa e moi entretida que de verdade te engancha cada vez máis, ademais é moi doada de ler.

José Barreiro Hernández (4º ESO)


Balda de Libros (LXVI): Integral, de Roberto Vidal Bolaño



A parte que máis me gustou foi cando foi cando lle sacaron a roupa á camareira, pareceume sorprendente e moi emocionante. Cando dixeron que todo era un engano sorprendeume moito, non mo esperaba. Tamén me gustou moito que manteñen os seus papeis sempre cando está o cliente, dende que entra ata que sae.
A parte que menos me gustou foi o principio, parecíame aburrido, un local aburrido sen xente, pero pouco a pouco foi collendo moito emoción ata o punto que parecía que o espectáculo non o ían dar pero como dixen antes o final foi sorprendente.
O personaxe que máis me sorprendeu foi Furelos, pola súa paciencia e pola ilusión que tiña por ver o espectáculo, tamén me sorprendeu o pasado que lle ocultaba ao seu cuñado.
A min este libro gustoume moito polo incrible final que ten, ninguén o espera. A linguaxe pareceume moi fácil aínda que había algunhas palabras que non coñecía, por exemplo acubillar, garbo...
Eu recomendaríalle este libro a Daniel e a Alicia porque estou segura de que lle vai gustar e sorprender tanto coma min.

Laura Mariño Rey (4º ESO)