Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



Amosando publicacións coa etiqueta Día mundial da poesía. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Día mundial da poesía. Amosar todas as publicacións

martes, 7 de abril de 2015

Primavera: tempo de poemas

Iniciamos hoxe o terceiro trimestre do curso. Sol de primavera, moi caluroso, e como o 21 de Marzo, Día Mundial da poesía, non tivemos tempo de publicar este artigo, facémolo hoxe.

Imaxinas cales son os poemas máis longos da historia...? E canto son de longos...? 
Adiantámosche que ningún dos máis longos está escrito en castelán nin en galego. Esta é a lista publicada no blog Papel en Blanco:

"Con 1 millón de versos, seguramente La epopeya del Rey Gesar es el poema más largo jamás escrito. Su autor es anónimo, pero vivía en el Tíbet alrededor del año 1000. Narra la historia de una batalla épica que sigue contándose y modificándose en la actualidad. Por medio de su representación, centenares de juglares siguen transmitiendo las gestas del rey Gesar por el Tíbet, Mongolia Interior, Qinghai y otras regiones de China. El erudito alemán Isaak Jakob Schmidt tradujo esta monumental épica al ruso y al alemán.


Con 100.000 versos, el Mahabharata es uno de los poemas más largos de la historia. Fue escrito en la India, en el 400 a. J. C., y narra una historia heroica en 18 volúmenes. Se dice que fue escrita por el mismo dios Ganesha.

Con 500.000 líneas tenemos Manas, otro anónimo del año 1700, que cuenta la historia del héroe Manas y sus batallas épicas en el pueblo de Kirguistán.

Con 200.000 líneas, La epopeya de Jangar, otro anónimo mongol escrito en el año 400, que relata la batalla del rey Jangar contra Mangus, el diabólico señor de la guerra.

Con 60.000 versos, Shahnameh, de Ferdowsi, es un poema persa escrito en el año 1.000 que no le va a la zaga. Cuenta la historia de Persia desde la creación del mundo hasta la conquista islámica de la región.


Con 38.736 líneas, tenemos Orlando Furioso, de Ludovico Ariosto, concebido en Italia en el 1532. Es una crónica de las batallas entre la cristiandad y el mundo islámico.


Con 14.233 líneas, La Divina Comedia, de Dante Alighieri, escrita en 1321, narra un viaje por el infierno, el purgatorio y el paraíso.



Con 10.550 líneas, El paraíso perdido, de John Milton, escrita en 1667, narra la historia de Adán y Eva y su expulsión del paraíso."



Aquí podes consultar o artigo completo

xoves, 21 de marzo de 2013

Poemas visuais bailongos

Homenaxe ao tipógrafo francés do século XVI Claude Garamond e á elegante tipografía que lleva su nombre con una serie de poemas visuais bailongos acompañado da canción "Tupí topou sambar" de Comando Macondo.
 

Poesía visual para tod@s

Esta é unha forma de poesía diferente na que a imaxe ten moita importancia. Estes artistas experimentan e mixturan diferentes artes, a pintura, a palabra, o diseño e outras para crear poemas que
non nos deixan indiferentes.
  Para explorar máis

mércores, 20 de marzo de 2013

Un poema (moi útil) no Día Mundial da Poesía


Ben sabedes que por problemas de axenda, non se puido organizar para mañá 21 de Marzo un evento conxunto para celebrar este día, mais dende a biblioteca non queremos deixar de regalarvos un poema que pode axudarvos (a algúns, outros xa sabemos que ides ben sobrados, jeje...) a conquistar a quen lle teñades botado un ollo. E seguro que as rapazas tamén poden aplicarse algunha destas ensinanzas nos seus amoríos tamén.



REGLAS DE JUEGO PARA LOS HOMBRES QUE QUIERAN AMAR A LAS MUJERES


I

El hombre que me ame
deberá saber descorrer las cortinas de la piel,
encontrar la profundidad de mis ojos
y conocer lo que anida en mí,
la golondrina transparente de la ternura.

II

El hombre que me ame
no querrá poseerme como una mercancía,
ni exhibirme como un trofeo de caza,
sabrá estar a mi lado
con el mismo amor
con que yo estaré al lado suyo.

III

El amor del hombre que me ame
será fuerte como los árboles de ceibo,
protector y seguro como ellos,
limpio como una mañana de diciembre.

IV

El hombre que me ame
no dudará de mi sonrisa
ni temerá la abundancia de mi pelo,
respetará la tristeza, el silencio
y con caricias tocará mi vientre como guitarra
para que brote música y alegría
desde el fondo de mi cuerpo.

V

El hombre que me ame
podrá encontrar en mí
la hamaca donde descansar
el pesado fardo de sus preocupaciones
la amiga con quien compartir sus íntimos secretos,
el lago donde flotar
sin miedo de que el ancla del compromiso
le impida volar cuando se le ocura ser pájaro.

VI

El hombre que me ame
hará poesía con su vida,
construyendo cada día
con la mirada puesta en el futuro.

VII

Por sobre todas las cosas,
el hombre que me ame
deberá amar al pueblo
no como una abstracta palabra
sacada de la manga,
sino como algo real, concreto,
ante quien rendir homenaje con acciones
y dar la vida si es necesario.

VIII

El hombre que me ame
reconocerá mi rostro en la trinchera,
rodilla en tierra me amará
mientras los dos disparamos juntos
contra el enemigo.

IX

El amor de mi hombre
no conocerá el miedo a la entrega,
ni temerá descubrirse ante la magia del enamoramiento
en una plaza llena de multitudes.
Podrá gritar -te quiero-o hacer rótulos en lo alto de los edificios
proclamando su derecho a sentir
el más hermoso y humano de los sentimientos.

X

El amor de mi hombre
no le huirá a las cocinas,
ni a los pañales del hijo,
será como un viento fresco
llevándose entre nubes de sueño y de pasado,
las debilidades que, por siglos,
nos mantuvieron separados
como seres de distinta estatura.

XI

El amor de mi hombre
no querrá rotularme y etiquetarme,
me dará aire, espacio,
alimento para crecer y ser mejor,
como una Revolución
que hace de cada día
el comienzo de una nueva victoria.



martes, 19 de marzo de 2013

Non te sintes como nunha nube cando les poesía?




Hoxe imos coñecer á famosa poeta Adrienne Rich. Unha gran muller, intelixente e comprometida e unha escritora fantástica.
                                                                               
                                                                               






Poema Veintiún Poemas de Amor II

Me despierto en tu cama.

Se que he estado soñando.

Mucho más temprano, la alarma nos separó la una de la otra,


Has estado en tu escritorio por horas. Sé lo que soñé:

nuestra amiga la poeta viene a mi habitación

donde estuve escribiendo por días,

bocetos, carbonillas, poemas están desperdigados por todas partes,

y quiero mostrarle un poema

que es el poema de mi vida. Pero vacilo,

y me despierto. Besaste mis cabellos

para despertarme. Soñé que eras un poema,

digo, un poema que quería mostrarle a alguien...

y me río y vuelvo a soñar

con el deseo de mostrarte a toda la gente que amo,

para movernos abiertamente juntas

en el influjo de la gravedad, lo cual no es simple,

lo cual transporta al césped alado por un largo camino lejos

del elevado viento.


martes, 20 de marzo de 2012

Preparando a lectura de poemas

Mañá celebraremos o Día Mundial da Poesía cunha lectura de poemas no Salón de Actos ás 15 horas. Participará o alumnado de todas as etapas educativas. Disfrutaremos. Estades tod@s convidad@s.

Para os últimos preparativos, pensamos en darvos pistas a@s q ides ler, escoitando a unha das grandes voces da televisión e do teatro, Francisco Valladares, actor e presentador, que nos deixou este sábado pasado. Este poema de Juan Ramón Jiménez titulado El viaje definitivo, adquire tras a súa morte un significado máis fondo. Todo está cumprido, agora que él xa non está. Todo un mestre no arte da lectura de poemas. Non deixedes de fixarvos nas pausas, no ritmo, sen présa, na súa perfecta VO-CA-LI-ZA-CIÓN. Abride ben as orellas e deixade paso á emoción dos versos.


Vídeo visto no Youtube

domingo, 4 de marzo de 2012

Preparando a lectura de poemas do 21 de Marzo do 2011

O día 21 de Marzo celebramos o Día Mundial da Poesía e na escola estamos a argallar unha "Quedada literaria" na que disfrutaremos dunha lectura de poemas.
Para ir dando pistas ao alumnado q participará, e que constitúe un bo número de voluntari@s, (gracias chic@s), aquí vos deixamos unha boa mostra da emoción que pode conter un poema: A paixón. As palabras da autora conmoven e removen por dentro. Unha execución así, aínda noutra lingua que non é a nosa, non deixa indiferente a quen a escoita.

Rafeef Ziadah - "Nosotros enseñamos vida, señor" (Visto no Youtube)

Para saber máis do conflicto palestino-israelí, aquí vos deixo un enlace cun breve artigo que axuda a entender toda esa emoción que non podemos deixar de compartir coa autora: http://mononeurona.org/pages/display/679