Este libro
gustoume moito, sobre todo cando Caleno, un ladrón, se facía pasar polo sabio
Citrón e recitáballe varios versos inventados por el, algún como: Polo rius abaixus
vai unha troitae de pé, e logo, este traducíalle a: Ulises que me dises; ou
tamén como: Magis vale semper tarde ca nuncae, e traducíallo a: Abride a porta
me cago en diola que teño présa. Son moi graciosos, sobre todo, porque o
Emperador de Roma non se dá conta do que está a escoitar.
Unha cousa
bastante peculiar é que ten un presentador que actúa como o director da obra, e
por veces, para a representación para explicar algunhas características sobre
os personaxes ou o que pensan nese momento.
Polo resto,
paréceme un libro moi fácil de ler e enténdese moi ben. De feito, recomendaríallo
a calquera persoa.
Belén García Lijó (4º ESO)
Gustoume moito este libro, fíxome moita gracia a
escena onde o pobre Soldado 2 perdeu a perna sen facer nada, foi un pouco
inxusto pola parte do Emperador.
Outra escena que me gustou foi cando o falso
Citrón se inventaba as historias cando lle tiña que ler ao Emperador e el aínda máis parvo que lle cría.
O amor entre Carmiña e Manolitus
é puro, inxenuo, e ás veces un pouco cursi. Os ladróns son algo listos pero non
tanto, son moi parvos. Pero está moi ben, sinxelo de ler, entretido e
humorístico.
Esta obra utiliza algunhas expresións modernas pero modificadas, dándolle un aspecto cómico e divertido ao ler.
Luisa Fernanda Marín
Echeverri (4º ESO)
Este libro, O achado do castro, gustoume xa que se desenvolve na Antiga
Roma, tamén porque Catulo e Caleno, que son dous personaxes da historia
quérenlle roubar ao Emperador o medallón, que era o símbolo do Imperio.
Tamén porque o escravo descobre que Catulo e Caleno están no pazo do
Emperador, pero logo o escravo é intoxicado por unhas uvas... E así máis
historias que están ben.
A acción da obra desenvólvese na época dos romanos. Tamén ao longo da
obra hai varias referencias a cancións populares galegas.
Os personaxes, hai algúns que son máis poderosos que outros por exemplo: o
Emperador que tiña poder absoluto en cambio Catulo e Caleno non teñen
poder ningún xa que son dous ladróns que están roubándolle cousas aos demais
como o medallón ó Emperador pero o final non foron capaces de lla roubar.
Así vendo como son os personaxes podedes ter unha referencia da
historia ou imaxinala.
O vocabulario é fácil de
entender, ten poucas palabras descoñecidas.
Recomendaríao lelo porque hai varias cousas coas que podes aprender como
por exemplo a non ter faltas de ortografía etc, que son moi usadas na vida cotiá,
con está só ler un libro, lelo rápido e enténdese perfectamente ben a
historia.
Margarita Pombo Castro
(4º PDC)