Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



xoves, 8 de maio de 2014

Balda de Libros (LVI): O achado do castro, de Manuel Núñez Singala



Este libro gustoume moito, sobre todo cando Caleno, un ladrón, se facía pasar polo sabio Citrón e recitáballe varios versos inventados por el, algún como: Polo rius abaixus vai unha troitae de pé, e logo, este traducíalle a: Ulises que me dises; ou tamén como: Magis vale semper tarde ca nuncae, e traducíallo a: Abride a porta me cago en diola que teño présa. Son moi graciosos, sobre todo, porque o Emperador de Roma non se dá conta do que está a escoitar.

Unha cousa bastante peculiar é que ten un presentador que actúa como o director da obra, e por veces, para a representación para explicar algunhas características sobre os personaxes ou o que pensan nese momento.

Polo resto, paréceme un libro moi fácil de ler e enténdese moi ben. De feito, recomendaríallo a calquera persoa.

Belén García Lijó (4º ESO)

Gustoume moito este libro, fíxome moita gracia a escena onde o pobre Soldado 2 perdeu a perna sen facer nada, foi un pouco inxusto pola parte do Emperador. 

Outra escena que me gustou foi cando o falso Citrón se inventaba as historias cando lle tiña que ler ao Emperador e el aínda máis parvo que lle cría. 

O amor entre Carmiña e Manolitus é puro, inxenuo, e ás veces un pouco cursi. Os ladróns son algo listos pero non tanto, son moi parvos. Pero está moi ben, sinxelo de ler, entretido e humorístico.

Esta obra utiliza algunhas expresións modernas pero modificadas, dándolle un aspecto cómico e divertido ao ler.

Luisa Fernanda Marín Echeverri (4º ESO)


Este libro, O achado do castro, gustoume xa que se desenvolve na Antiga Roma, tamén porque Catulo e Caleno, que son dous personaxes da historia quérenlle roubar ao Emperador o medallón, que era o símbolo do Imperio.
Tamén porque o escravo descobre que Catulo e Caleno están no pazo do Emperador, pero logo o escravo é intoxicado por unhas uvas... E así máis historias que están ben.
A  acción da obra desenvólvese na época dos romanos. Tamén ao longo da obra hai varias referencias a cancións populares galegas.
Os personaxes, hai algúns que son máis poderosos que outros por exemplo: o Emperador que tiña  poder absoluto en cambio Catulo e Caleno non teñen poder ningún xa que son dous ladróns que están roubándolle cousas aos demais como o medallón ó Emperador pero o final non  foron capaces de lla roubar.
Así vendo como son os personaxes podedes ter unha referencia da historia ou imaxinala.
O vocabulario é fácil de entender, ten poucas palabras descoñecidas.

Recomendaríao lelo porque hai varias cousas coas que podes aprender como por exemplo a non ter faltas de ortografía etc, que son moi usadas na vida cotiá,  con está só ler un libro, lelo rápido e enténdese perfectamente ben a historia.

Margarita Pombo Castro (4º PDC)

Ningún comentario: