A
ermida do diaño. Xelucho Abella Chouciño. Galaxia
O
meu momento favorito do libro aparece na segunda historia, nela
cóntase a historia de dous namorados cunha maldición, sen dúbida o
mellor momento é cando o señor se lembra da súa maldición, aínda
que non a poida romper, é un momento moi bonito e romantico.
É
un libro moi interesante e intrigante, xa que ten un contido moi
variado (comedia, horror, ciencia ficción, etc.) e aínda que ten
unha lingua un tanto complexa enténdese bastante ben.
Os
personaxes son:
Carlos:
o señor que sofre a maldición xunto á súa amada; é unha persoa
romántica, amorosa, intelixente e que non se rende. Loita pola súa
amda e quere que volvan pasar e desfrutar de tempo xuntos, aínda que
sexa só cada 100 anos en Samaín.
O
señor do can: é unha pesoa moi desconfiada e cariñosa pero só có
can abandonado que aparece na porta da súa casa, xa que cando
descobre que vive nun bucle no que sempre morre grazas a que o can
lle morde o pescozo segue tratándoo ben, tamén é rancoroso cos
seus antigos profesores.
E
o protagonista da primeira historia: interesado e egoísta, xa que
fala co taberneiro cando lle convén e axuda ao señor da ermida a
botar aos diaños xa que senón atacaríano a el tamén e sufriría o
dano causado polos demos.
Noelia
Martínez Rodríguez (3º ESO)