A ermida do diaño. Xelucho Abella Chouciño. Galaxia
O meu momento favorito do libro aparece na segunda historia, nela cóntase a historia de dous namorados cunha maldición, sen dúbida o mellor momento é cando o señor se lembra da súa maldición, aínda que non a poida romper, é un momento moi bonito e romantico.
É un libro moi interesante e intrigante, xa que ten un contido moi variado (comedia, horror, ciencia ficción, etc.) e aínda que ten unha lingua un tanto complexa enténdese bastante ben.
Os personaxes son:
Carlos: o señor que sofre a maldición xunto á súa amada; é unha persoa romántica, amorosa, intelixente e que non se rende. Loita pola súa amda e quere que volvan pasar e desfrutar de tempo xuntos, aínda que sexa só cada 100 anos en Samaín.
O señor do can: é unha pesoa moi desconfiada e cariñosa pero só có can abandonado que aparece na porta da súa casa, xa que cando descobre que vive nun bucle no que sempre morre grazas a que o can lle morde o pescozo segue tratándoo ben, tamén é rancoroso cos seus antigos profesores.
E o protagonista da primeira historia: interesado e egoísta, xa que fala co taberneiro cando lle convén e axuda ao señor da ermida a botar aos diaños xa que senón atacaríano a el tamén e sufriría o dano causado polos demos.
Noelia Martínez Rodríguez (3º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario