Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



mércores, 8 de xuño de 2016

Balda de Libros (XLVII): Cartas a Lelo, de Xosé Neira Vilas


Cartas a Lelo. Xosé Neira Vilas. Galaxia

Pareceume interesante este libro, á parte de que quería saber o que ía a ocorrer ao final porque cada vez ían pasando cousas máis relevantes como por exemplo cando Tamboril e mais a súa pandilla ían facer unha pelexa nun barrio pechado contra os de Viralonga na cal ao final gaña o equipo de Tamboril. 

A parte que máis me gustou a min foi cando a Toño se lle ocorrera unha idea para comunicarse entre si e a idea era boa xa que eles non se podían comunicar coma nós agora polo Whatssap e ademais non tiñan móbiles, por iso ocorréuselle comunicarse por cartas co seu mellor amigo que era Lelo. Polo demais eu non lle cambiaría ningunha parte ao libro porque está ben.

A min este libro pareceume fácil de entender porque ten unha linguaxe sinxela, menos algunhas palabras que non se entenden moi ben pero pódense sacar o significado polo contexto. 

A miña opinión sobre este libro é que se lle podería recomendar a rapaces ou rapazas que lles gustaran historias sobre persoas que lles mandan cartas a outras.

Alejandro Vásquez Fernández (3º ESO)

Balda de Libros (XLVI): Poderosa, 2, de Sérgio Klein


Poderosa, 2. Sérgio Klein. Xerais

Penso que este é un bo libro xa que amosa como as persoas maiores poden ter unha vida totalmente plena ao igual que o resto das persoas nun sentido romántico, namórandose.

Para min o mellor momento é cando, xa ao final do libro, os catro homes máis importantes nesta historia, o pai de Joana, Joao, Henrique e Apolo, lle cantan unha sereata escrita por Henrique a Nina.

Non cambiaría o final deste libro, xa que na miña opinión acaba dunha boa maneira, pero si que cambiaría unha parte do desenvolvemento: cando secuestran a Joana e a Joao , esta é ainda unha vella de 70 anos. Eu penso que sería mellor que se convertese nunha rapaza de 13 anos nalgún momento anterior.

Na miña opinión este é un libro que mantén a tensión ata o final ,e é un pouco máis emocionante que a primeira entrega desta saga (Poderosa 1).

Gustoume moito e espero que axiña poida ler o tercero libro. Eu recomendaríalle este libro ás persoas abertas de mente.

Olaya Dubra Boquete (3º ESO)