Rapazas, Agustín Fernández Paz, Col. “Fóra de Xogo”, Xerais
O libro gustoume moito. O relato que máis identifico comigo é o de “A primeira meta”, pero o último relato “Dúas rosas murchas”, está moi ben, en xeral todo o contido ten as súas cousas que máis me chegan.
O final non sabería con cal quedarme, o que fixen eu é un pouco irreal, pero pódelle pasar a calquera, en cambio o verdadeiro final, penso que é un final para motivar a toda a xente que fai algún deporte e que adestra cada día máis. Creo que o que quere dar a ver é que, con esforzo, todo se pode lograr.
Non faría ningún cambio, porque todos están moi ben escritos, se hai que poñerlle unha pexa é que o primeiro relato nas dúas ou tres primeiras páxinas non se entenden moi ben.
Marta Brea Martínez (3º)
