Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



xoves, 18 de febreiro de 2016

La vida detrás del escritor. Antonio Machado.

"Me gustó mucho cómo cuidó a su mujer cuando le diagnosticaron tuberculosis, paseando en el carro. A él le dicen que no se acerque mucho a ella porque le puede pasar la tuberculosis, pero él no les hace caso y sigue con Leonor hasta que se muere. Me gustó que fuese fiel a su pareja, porque Leonor fue su único amor" comenta Sergio.

"Me llamó la atención que con 35 años se casase con una niña de 15 años. También me fascinó que él quería morir con Leonor, porque era su gran amor (Leonor murió de tuberculosis)" comenta Manuel.

Si sentís curiosidad por ver el vídeo, sobre Antonio Machado, que vimos en clase, que dura unos diez minutos, aquí os lo dejo:



"No sabía que aún estaban vivas tantas personas cercanas, como su sobrina (...) Me ha parecido muy bonita la frase que ha dicho junto al olmo" comenta Daniel.

Explicamos "la frase que ha dicho junto al olmo" tal y como nos la cuentan en la página web Antonio Machado en Soria     

El poema ” A un olmo seco”, creado por Antonio Machado, en la primavera  de 1912 en Soria, es un viaje a la esperanza, para la recuperación de su mujer Leonor, con quien pasea cada día en busca del aire puro soriano. Tres meses después la joven esposa hará su último viaje,  y el poeta cambiará de destino para siempre.

Aquí el poema completo y un buen comentario sobre el mismo





Balda de Libros (XXX): Cando petan na porta pola noite, de Xabier P. DoCampo



Este libro gustoume moito principalmente porque ten uns finais desgrazados que fan que as historias sexan máis interesantes. Por exemplo no primeiro conto un home que mata a un ferreiro pensando que este o queimara a propósito para que foran idénticos e despois ten que quedar usurpando a vida do ferreiro. 

O conto que máis me gustou foi o terceiro porque fala da vida entre o avó e o seu tan apreciado neto polo que faría o que fose. Pola contra o conto que menos me gustou foi o cuarto xa que relata unha historia moi aburrida na que sempre se fala das mesmas cousas. 

O libro ten un vocabulario bastante fácil de entender, aínda que haxa algunha que outra palabra que non se entenda como por exemplo poxigo, zafras, tempas,… 

Este libro recomendaríallo aos rapaces e rapazas un ano ou dous  máis pequenos ca min aos que lles gusten os libros de intriga/medo e porque para a miña idade penso que estaría mellor outros libros que dean máis medo.

David Boo Noya (3º ESO)


É un libro que me gustou moito. Conta historias de medo e de misterio á mesma vez. Estes libros nos que hai intriga e misterio son os que cando les se che fan moi pequenos e quedas coas ganas de máis. 

Cando a vella está a medio queimar e se levanta dá un pouco de medo, pero ese fragmento foi o que máis me gustou de todo o contido do libro. 

O personaxe que máis me gustou foi o cumpremortes porque aínda que sabía que ía morrer fixo todo o  que estivo mas súas mans para saír adiante. 

Cambiaríalle o final, no fragmento da vella poñeríalle que os tres homes foron á casa dela para escarmentala, a vella estaba na cama, eles ían coa cabeza tapada e ela levou moito medo. Dende ese día todos os veciños xa se levaban ben coa vella, e ela con eles.

Recomendaríallo a quelas persoas que lles gusta o misterio ou os relatos de medo. 

Brais Bouzas Leis (3º ESO)