Este libro
en xeral gustoume moito, a forma de transmitirnos aos galegos o problema que
está a pasar na nosa terra, os galegos cambiar a súa lingua nativa polo simple
feito de que consideren as persoas que o falan paletas é unha verdadeira
vergonza.
A parte que
máis me gusta é cando fala Luci a rapaza que defende o galego que sempre acaba
buscando a maneira de facerlle ver ao xuíz que as persoas fáltalles
personalidade, que a lingua é importantisima e preocúpanse máis os de fóra pola
lingua galega que os propios galegos.
A verdade é que este libro
sorprendeume para ben, nunca pensaría que se puidese reflectir tan claro o
problema da actitude galega nunha obra de teatro.
Recomendo
lelo, porque á parte de ser un libro que nos fai reflexionar sobre o que pasa ao
noso contorno fainos ver a pouca personalidade que teñen algúns galegos.
!VIVAMOS
COMO GALEGOS!
Alba Docampo Noya (4º PDC)
Este libro é un dos mellores
exemplos desas obras que che fan parar e reflexionar, xa que é una clara
verdade sobre o que opina a xente, desta vez, de Galicia sobre a súa lingua.
Obra escrita por Manuel
Nuñez Singala, ten un gusto exquisito ao falar dun grave problema que afecta a
poboación galega con un pouco de retranca e ironía. Singala plasmou na obra
todas as opunións respecto do galego.
O que máis me chamou a
atención deste libro e me gustou foi a facilidade de entendemento, e sobre
todo, a forma de representalo, é dicir, na obra simula un xuízo aos cidadáns
galegos respecto ao emprego que eles fan da nosa lingua e en que circunstancias
a empregamos ou a deixamos en segundo lugar, como se nós mesmos a
desprestixiaramos.
Miguel Rey Viqueira (4º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario