Contacta connosco no mail bibliotecatrazo@yahoo.es



xoves, 24 de novembro de 2011

Conta de Libros (II): Aire negro, Agustín Fernández Paz




Aire negro, Agustín Fernández Paz. Col. “Fóra de Xogo”, Xerais







O libro de Aire Negro pareceume moi emocionante. Sobre todo o que máis interesante me pareceu foi cando Laura comezou a facer o relato do acontecido.
O momento que a min me pareceu máis interesante foi a aparición ou a descrición de como era a Gran Besta, porque eu pensaba que se trataba dun animal de verdade.
Foi un conto entretido.
O personaxe que mellor me pareceu foi Víctor porque se comportaba como un doctor que era, non se detiña ante ningunha ocasión, quería levalo ata o final.



Margarita Pombo Castro (3º)





A min, o libro Aire negro gustoume. Aínda que por exemplo, eu segundo ía lendo o libro, non me imaxinaba que, ó final, Laura a consecuencia do apagón se fugase da clínica, eu imaxinaba que se curaría porque ó primeiro, o doutor, dicía que Laura ía avanzando.
O que menos me gustou do libro foi cando mataron a Dédalo e acoitelaron a Iria, porque Dédalo, semellaba ser un bo can, porque salvoulle a vida a Laura, tampouco me gustou que acoitelasen a Iria porque aínda era moi nova.
O que máis me gustou do libro foi cando descubriron que Iria estaba viva e que finalmente se curara.

Alicia Veiras Noya (3º)





Gustoume este libro xa que o medo encántame. O único que non me gustou moito foi o final.
Admito que quizais ao principio aburriume un pouquiño: na presentación, cando o doutor vai á clínica…
A parte que máis me gustou foi a de cando a nube negra perseguía a Laura polo bosque ata o descampado, xa que me daba bastante medo, aínda que, esperaba outra cousa e non que despois do raio non se acordara de nada e espertase no hospital.
O personaxe que máis me gustou foi Carlos, aínda que non sei moito por que, pareceume curriño.




Rocío Villasenín Bello (3º)





Para min o momento mais interesante é cando Adrián, armado co seu revólver e unha lanterna, decide baixar pola trapela, despois de todo o que vivira nesa casa.

A min o libro pareceume moi interesante, é un libro que te convida a ler e non te deixa parar. Porque cada dous por tres aparece unha cousa nova e máis intrigante que a anterior.
O libro gustoume moito, aínda que me gustaría saber o que hai de verdade debaixo da trapela.

Para min o libro non foi moi difícil de ler. O vocabulario non é moi difícil, e a lectura é moi entretida. Ata a parte en que Adrián compra a casa embruxada e lle comezan a suceder cousas estrañas non me enganchei, pero despois si. O libro en xeral foi fácil de ler.



Martín Calviño Vicente (3º)


Para min a mellor parte do libro foi cando se reencontraron Laura e Carlos por segunda vez xa que é unha parte bastante bonita e emotiva.
A min o libro gustoume moito, xa que me enganchou desde o principio porque é un libro que te deixa con intriga ao final de cada capítulo ademais de que é unha historia de ciencia-ficción e misterio que son as historias que me gustan.
A min gustaríame que o libro acabara encontrando alguén a Laura ou que Víctor seguira co seu traballo e non se dera por vencido. O libro ten un vocabulario que se entende ben.

Diego González Viqueira (3º)

1 comentario:

Alba Docampo Noya dixo...

Bueno o mestre de gaego tubo unha boa idea poder subri aqui os nosos traballos.Pero deixanme coa dubida con solo ler este fragmento preguntome que lle aconteceu a Laura? A caso Iria finxiu estar morta? Porque? .Non me gustan nada estas intrigas.:)