Este
libro gustoume moito xa que a historia é moi divertida, cun "plus", porque podes lela
de tres maneiras diferentes xa que ten as opcións de lelo segundo os números
romanos, os números normais e por último como todos os libros de diante cara a atrás, o cal a min paréceme difícil de lograr que cadre.
O momento que máis me
gustou foi cando empezaron a falar en clave porque foi arriscado e ao mesmo tempo
foi un acto de valentía ao desafiar aos ladróns, xa que ao falar en clave pois crease
un misterio porque a rapaza non entendía nada do que dicía e parecíalle que
estaba louco. E os ladróns déronse de conta pero nunca souberon que dicían xa que
nin a rapaza nun principio se decatara.
É fácil de ler e engancha desde os primeiros
capítulos, por iso non lle faría ningún cambio, para min está perfecto. Recomendo ler
este libro a toda a xente que lle gusten o humor e as cousas sen sentido xa que
este libro está cheo disto e ademais ten un pouco de intriga.
Martín Dafonte Rodríguez (3º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario