Book tráiler (X): Corredora, de María Reimóndez. Realizado por Lucía Sánchez Couselo

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Corredora, de María Reimóndez (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2017). Realización youtubeira: Lucía Sánchez Couselo, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

 

Book tráiler (IX): Soños de fútbol en Bangui, de Yves Pinguilly. Realizado por Fernando Muíño Couto

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Soños de fútbol en Bangui, de Yves Pinguilly (col. Árbore. Galaxia, 2013). Realización youtubeira: Fernando Muíño Couto, 1º ESO B, CPI Viaño Pequeno (Trazo) 

 

 

Book tráiler (VIII): 22 segundos, de Eva Mejuto. Realizado por Lidia González Rey

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela 22 segundos, de Eva Mejuto (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2019). Realización youtubeira: Lidia González Rey, 3º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

 

Book tráiler (VII): O grupo, de An Alfaya. Realizado por Lidia González Rey

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela O grupo, de An Alfaya (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2019). Realización youtubeira: Lidia González Rey, 3º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

 

 

Book tráiler (VI): Memorias dun neno labrego, de Xosé Neira Vilas. Realizado por Laura Noya Sánchez

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Memorias dun neno labrego, de Xosé Neira Vilas (col. Biblioteca Neira Vilas. Galaxia, 2016). Realización youtubeira: Laura Noya Sánchez, 4º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

 

Balda de Libros (IV): A banda sen futuro, de Marilar Aleixandre

 

A banda sen futuro. Marilar Aleixandre. Xerais

A banda sen futuro, escrito por Marilar Aleixandre,é un libro moi interesante, xa que fala dun tema moi importante, os prexuízos, ademais reflicte a importancia de apoiar a xente que está pasando por un momento complicado na súa vida.

O vocabulario e a lingua parecéronme fáciles de entender, aínda que houbera palabras que tivera que buscar no dicionario.

Carlota foi o personaxe que máis me enganchou, sendo a protagonista non se podía esperar outra cousa. Penso que é unha rapaza moi intelixente e cunha forza interior sorprendente, capaz de afrontar e superar calquera problema, por moi grave que sexa.

A avoa, sen ter un papel principal, xoga un papel fundamental na historia, xa que grazas a ela dáse conta das cousas verdadeiramente importantes da vida. Non teño dúbida de que a fortaleza de Carlota herdouna dela.

Finalmente, recomendo ler este libro sobre todo aos adolescentes xa que parte do argumento podería ser a vida cotiá de calquera rapaz ou rapaza da mesma idade de Carlota.

Cristina García Regueiro (3º ESO)

O libro contén moitas cousas interesantes sobre a adolescencia e demais, aínda que o tema principal é que Carlota, unha nena adolescente, por culpa dun eccema tivo que cortar o cabelo todo. Este tema interesoume moito xa que esas cousas non lle ocorren normalmente ás persoas no día a día.

Ademais de Carlota están outros personaxes coma Lidia, que é unha rapaza que dende o momento no que Carlota chegou ao colexio non parou de molestala xunto a outros rapaces e rapazas da clase, Mister Bean, que é o profesor de Inglés que para min é un personaxe moi relevante no libro posto que Carlota acode varias veces a el. E Moncho, un rapaz que, ao comezo do libro non é moi

relevante pero cara ao final faría moi boas migas con Carlota.

Tamén me gustou que a historia a contase Carlota dende o seu punto de vista porque así temos unha perspectiva moi clara de como é ter eses problemas e tamén saber que se sente.

O desenvolvemento da historia pareceume bastante axeitado porque contaba todo con calma e de maneira sinxela; e o final non me gustou porque deixaba moi aberta a historia e non puiden saber que acontecía despois, se o libro contase cun par de capítulos nos que terminase de explicar e resumir o que pasa pareceríame un desenlace moito mellor e máis axeitado.

Diego Vásquez Fernández (3º ESO)

Esta novela está protagonizada por Carlota, unha rapaza de dezaseis anos que por culpa dun eccema tivo que cortar o cabelo. Este tema é moi importante xa que nos fala dos prexuízos que teñen os seus compañeiros cara ela, sobre todo ao comezo.

A miña personaxe preferida foi a protagonista, Carlota. Ao comezo vese moi acomplexada e cústalle relacionarse pero pouco a pouco vai facendo amigos no novo instituto. A avoa de Carlota é unha personaxe que tamén me gustou moito xa que pasan xuntas moito tempo. Ao longo do libro Carlota tamén comezará a ter amigos como Paulina, unha rapaza morena coa que soe ir ao cine.

Outro personaxe que me gustou moito foi Míster Bean, o profesor de inglés, xa que é comprensivo co alumnado, escoita os seus problemas e está disposto a axudarlles. E tamén Moncho, un rapaz que vai co cranio rapado e que comeza a fixarse en Carlota.

Os personaxes que menos me gustaron foron Miguel, xa que llo fixo pasar mal a Carlota e Gracia, a profesora de debuxo, porque sempre tiña problemas co alumnado.

É unha novela interesante e emocionante.

Pareceume un libro fácil de entender e recoméndoo para todos os adolescentes pero en concreto para os que están pasando por unha situación similar a esta.

Lucía Rey Martínez (3º ESO)

Book tráiler (V): O enigma do baúl pechado, de Xosé Antonio Neira Cruz. Realizado por Sofía Dafonte Pazos

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela O enigma do baúl pechado, de Xosé Antonio Neira Cruz, con ilustracións de Luz Beloso (col. Árbore. Galaxia, 2020). Realización youtubeira: Sofía Dafonte Pazos, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

 

Balda de Libros (III): Os dous de sempre, de Castelao

 

Os dous de sempre. Castelao. Galaxia

Os dous de sempre conta a historia de dous rapaces, que ao final do libro acaban sendo homes. Que se levaban moi ben, e non se enfadaron nunca. Un chámase Pedriño, que era un pouco "pasota", e non quería facer nada, que a min non me gustaba moito, e outro chamábase Rañolas, que a min era o que mais me gustaba, xa que a pesar de que non tiña pais, e tampouco pernas, sempre quería seguir coa súa vida, pero ao final consegue poñer unhas pernas ortopédicas. Se queres saber máis sobre esta novela tes que lela.

Agora vou dar a miña opinión sobre esta historia. A verdade é que me parece unha historia bastante entretida, aínda que lle cambiaría algunhas cousas, por exemplo, que fala dalgúns temas como o suicidio, sen ningún tipo de pudor, e pode ser que a algunhas persoas que ao mellor tiveron que pasar por iso, que lle afecte. Tampouco me acaba de convencer que sexa un libro bastante longo, e moi repetitivo, o que fai que ás veces a narración se faga algo aburrida.

Ten un vocabulario ao principio algo complicado, pero despois xa é máis sinxelo a medida que avanza a historia, e iso fai que ao final sexa bastante fácil de comprender.

Zaira Antelo Iglesias (4º ESO)

Os dous de sempre é unha obra moi entretida é sobre todo bonita, conta a vida de dous amigos dende que eran pequenos ata maiores.

Paréceme moi triste a vida do pobre Rañolas, xa que me dá a sensación de que é moi bo neno, e por culpa da súa discapacidade non pode vivir a vida como se merece, ademais de que se ten que buscar a vida como pode. Pero logrouno xa que lle foi ben coa súa reloxería. Dáme moita mágoa que ao final se suicidara xa que merecía vivir unha vida máis feliz.

Pedriño paréceme todo o contrario, é mal rapaz desde pequeno, cando eran pequenos sempre se aproveitaba da inocencia de Rañolas. De maior seguía sendo igual é só pensaba en si mesmo, nunca nos demais.

O meu personaxe favorito é Rañolas polo seu bo corazón, e tamén porque a pesar das súas dificultades nas súas pernas seguiu adiante para gañarse a vida aínda que ao final se suicidara pola súa dor.

O personaxe que menos me gustou foi a nai de Filomena, xa que me parece moi mal falada é con pouco respecto.

Pedriño tampouco me gustaba moito porque se aproveitaba da inocencia dos demais sobre todo cando ameazou a súa muller para ter respecto. Ao final sempre acababa logrando todo o que el quería facer.

Nuria Recouso Pena (4º ESO)

A miña valoración persoal deste libro é que me gustou moito xa que vai narrando a vida de Pedriño e Rañolas. Ademais é fácil de ler xa que o seu léxico é moi sinxelo. Tamén ten os capítulos curtos polo que non te cansas de ler. Tamén é moi entretido polo que se le rapidamente sobre todo se che gusta ler este tipo de narracións.

O momento que máis me gustou foi cando Rañolas e Pedriño se volvían a reencontrar xa que levaban tempo sen verse, e cando contan como lle foi a vida nese período de tempo no cal non se vían. Pola contra, o que menos me gustou deste libro era o trato que lle daba a nai de Filomena, a sogra de Pedriño, a Pedro xa que o insultaba e dicíalle que era un larchán.

O meu personaxe preferido é Rañolas xa que era moi traballador e se buscaba a vida como podía. Pedriño non me gustou tanto xa que sempre esperaba a que súa tía lle mandase comida e tamén esperaba ter cartos sen facer nada polo que cando ía traballar lle era imposible durar unhas semanas nese posto.

Valeria Grela Bello (4º ESO)

Este libro cóntanos a interesante vida de dous rapaces: Pedriño e Rañolas, totalmente diferentes.

Un dos rapaces, neste caso Rañolas, ten unha personalidade loitadora, intenta conseguir sempre o que quere a pesar da súa discapacidade, axudándose tamén da súa intelixencia. En cambio o outro rapaz, Pedriño, a pesar de todas as súas facilidades decide non perseguir ningún soño e despreocuparse do seu futuro.

Nesteas escenas tamen interveñen outros personaxes como a tía de Pedriño, a muller de Pedriño… personaxes secundarios pero que lle dan interese á historia.

Para min o momento máis importante foi cando Rañolas se suicida, xa que é un momento moi tráxico, e mais pensando os motivos polos que tomou esa decisión e relacionándoos coa vida real, xa que no día a día iso tamen ocorre.

Foi moi interesante e emocionante ir lendo as aventuras de cada un dos rapaces ata que se fan adultos. Penso que non cambiaría ningún momento do libro xa que está moi ben como está. Non é nada complicado de ler e animo á mocidade e á xente máis maior a lelo.

Carla Lema Domínguez (4º ESO)

 

 

Book tráiler (IV): Corredora, de María Reimóndez. Realizado por Ariadna Hernández Bautis

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Corredora, de María Reimóndez (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2017). Realización youtubeira: Ariadna Hernández Bautis, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

 

Book tráiler (III): A balada dos unicornios, de Ledicia Costas. Realizado por Sofía Dafonte Pazos

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela A balada dos unicornios, de Ledicia Costas, con ilustracións de Mónica Armiño (Xerais, 2018). Realización youtubeira: Sofía Dafonte Pazos, 2º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

 

Balda de Libros (II): Dos arquivos do trasno, de Rafael Dieste

 

Dos arquivos do trasno. Rafael Dieste. Galaxia

Este libro conta cunha serie de diferentes relatos que teñen en común un punto de inquedanza, xa que trata numerosas veces o tema da morte neles.

Non é un libro complicado de ler e ademais é xeralmente curto con relatos de dúas ou tres páxinas, polo que non custa entendelos e fai que resulte máis doado seguir o ritmo de lectura.

O meu personaxe favorito é o home que rexuvenecía cos anos en lugar de envellecer. Gústame moito porque é unha capacidade que lle permitiu ter unha vellez adiantada para poder traballar e saber como ía ser de vello sen ter os anos. Aínda que o seu final non foi o mellor, xa que se acabou suicidando, ten unha capacidade orixinal e diferente que nunca lera en ningún libro.

O personaxe que menos me gustou foi o vello Moreno xa que abandonou á muller sen reparo ningún pensando só no seu beneficio.

En resumo pareceume un bo libro cunha trama afastada do que eu adoito ler, pero está bastante ben relatada e non se fan pesadas as historias.

Uxía Mariño Parafita (4º ESO)

Book tráiler (II): Ameaza na Antártida, de Ramón Caride. Realizado por Fernando García Regueiro

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler da novela Ameaza na Antártida, de Ramón Caride, con ilustracións de Miguelanxo Prado (col. Merlín. Xerais, 2000). Realización youtubeira: Fernando García Regueiro, 1º ESO, CPI Viaño Pequeno (Trazo)

 

Balda de Libros (I): 22 segundos, de Eva Mejuto

 

Un novo curso 2023/2024 e continuamos coa publicación deste apartado da bitácora da Biblioteca do CPI Viaño Pequeno (Trazo) onde o alumnado de terceiro e cuarto da ESO realizará breves recensións sobre as súas lecturas para a materia de Lingua e Literatura Galega. Desta volta vaise chamar Balda de Libros e a primeira alumna en achegarnos o seu comentario crítico para o noso recuncho das lecturas foi Lucía Rey Martínez (3º ESO). Velaquí a súa recensión e as que chegaron despois: 

22 segundos. Eva Mejuto. Xerais

22 segundos é un libro que me gustou moito xa que trata un tema moi importante que é a transexualidade. Ademais pareceume moi entretido e emocionante.

Para min, a parte máis importante do libro é cando Ánxela comeza a sentirse un rapaz e pasa a chamarse Álex. Pola contra, a que menos me gustou foi o final porque é un pouco triste e tampouco me agradou o comezo do libro porque pareceume a parte menos emocionante do libro.

Os personaxes que máis me gustaron foron Xela/Álex xa que nunca se deu por vencida e afrontouse ás posibles críticas da sociedade. Tamén me gustou moito o carácter do avó porque era moi divertido e apoiaba sempre ao seu neto. Outras personaxes que tamén me gustaron bastante foron Ana, xa que era un gran apoio para Álex e unha das persoas nas que máis confiaba, Adela porque paréceme unha personaxe interesante e Cristina porque preocúpase pola saúde de Álex e decide axudalo en todo o que pode. A personaxe que menos me gustou foi a avoa Helena xa que sobre todo ao comezo non estaba de acordo nalgunhas cousas que facía o seu neto.

O final cambiaríao e poñería un máis feliz.

Este libro de Eva Mejuto é moi doado de entender e ler xa que ten un vocabulario sinxelo.

Recomendaríao para todos os públicos pero en específico para as persoas que nestes intres están pasando pola mesma situación e axudarlle a que nunca deben renderse.

Lucía Rey Martínez (3º ESO)

22 segundos para min é un libro que, a pesar de que non me gustase moito, é bastante atractivo posto que o tema do que se está a falar é unha cousa que aínda hoxe en día é moi tabú. En xeral o libro achega un punto de vista moi interesante (xa que a persoa que protagoniza este relato é Alex, un mozo transexual, xa que antes do seu “cambio” a home, era unha nena chamada Ánxela).

O que máis interese engade é o tema de como o tratan dende pequeno, naquel momento todos a trataban coma unha nena, e aínda que non quixera tíñase que aguantar. Tamén o momento no que ao avó de Alex dinlle que ten un tumor cerebral, estas 2 cousas para min foron moi importantes. Aínda así, despois todo empezaría a ir mellor.

A verdade é que a noela ten algunhas partes nas que non explica moi ben que pasa, por exemplo cando Alex lle di a alguén que se sente coma un home en vez dunha muller, aí non explica como llo di, nin como reacciona. Tamén algo que me gustaría cambiar é que o libro relata todo dun xeito moi rápido e pouco explicativo.

Diego Vásquez Fernández (3º ESO)

O libro pareceume entretido, interesante e emocionante. Conta a vida de Xela e de como mudou a súa vida despois de cambiar de xénero a Alex. Fala dun tema moi importante como é a transexualidade e do duro que é polas opinións da xente.

Para min, o momento máis emocionante foi cando Xela/Alex falou por última vez co seu avó.

O meu personaxe favorito é o avó porque entende a Alex desde o principio e incítao a que non o esconda e tamén lle facía sacarlle un sorriso a Alex nos momentos máis tristes. Á parte do avó, Ana tamén é dos meus personaxes favoritos porque apoia a Alex no que necesite. Outro personaxe que tamén me gusta é a nai de Alex (Adela) porque aínda que ao principio non o entenda despois vaise acostumando e aceptando a Alex. O personaxe que menos me gustou foi a avoa de Alex, porque non quería aceptar que a Alex xa non lle gustaban as saias nin os vestidos. Tamen hai máis personaxes como Anxo, un rapaz que ao principio non lle caia moi ben Xela/Alex pero que ao final sabe entender a situación.

Non faría ningún cambio pero se o tivera que facer cambiaría o final porque é un pouco triste por algo máis feliz.

Para min o vocabulario era un pouco difícil de entender pero o libro lese moi rápido.

Lidia González Rey (3º ESO)

A min este libro gustoume bastante xa que trata dun tema do que se debería falar máis hoxe en día, nas escolas, por exemplo, xa que creo que falta moita información sobre este tema, a xente “trans”, mellor dito transexual.

Este relato trata dunha nena chamada Xela a que ao final vaise identificando cun neno que queda co nome de Álex. Ao principio da historia cando aínda se chamaba Xela, ela xogaba ao fútbol e falara co capitán para preguntarlle se podía entrar no equipo para xogar os partidos na fin de semana. El burlouse dela e chamoulle marimacho, só polo simple feito de ir querer xogar no equipo. Por iso ao

final do libro cando xa se ía meter no proceso da testosterona pois gustoume porque ía ser o que quería, un rapaz.

Á parte do contido do libro e de que era bastante curto e cun vocabulario doado tamén me gustaron algúns personaxes como o avó de Xela, xa que era un señor moi bo e amable, e sempre tiña moi boas intencións xa que intentaba facer rir a xente sempre que podía. E encantoume que sendo un avó que o apoiara en todo o que decidise facer Álex. Tamén me gustou moito Ana, á parte de Xela, porque sempre a apoiou ata foron xuntas a consultas coa psicóloga. E por último sua nai, foi un pouco dura nalgúns aspectos como por exemplo, coa roupa, ou co peiteado. Ao final tamén lle deu o seu apoio e non estivo sempre ao seu lado como o seu avó.

Carla Caramés Rivas (3º ESO)

A min gustoume moito o libro porque serve para poñerse no sitio das persoas que pasan por iso, xa que fai uns anos era moi mal visto. Tamén me gustou en si a historia porque é moi bonita, sobre todo cando súa nai, seu avó e Ana o apoiaron nas súas decisións cando máis o necesitaba polos comentarios da xente, ou cando o discriminaban por ser el mesmo.

O personaxe principal é Alex, é un rapaz que só quería ser el mesmo sen importarlle a opinión da xente, pero a persoa que máis lle importaba o que pensase era súa nai, porque sabía que cando estaba a facer a transición botaba de menos cando era unha nena pequena e lle facía as coletas.

Como secundarios están Ramón (o avó de Alex), Adela (a nai de Alex), Ana (unha amiga de Alex que acabou sendo a súa moza) e Cristina (a súa psicóloga). Todos estes axudárono, cada un á súa maneira, algúns mellor e outros como puideron.

O meu personaxe favorito é Ramón, porque sempre apoiou a Alex sen importarlle nada máis. E tamén leva todo sempre con humor. Independentemente do mal que estivese, sempre intentaba sacarlle a xente un sorriso, e sempre daba a cara por Alex cando o necesitaba e tamén o consolaba cando esta triste.

Ainhoa Leis Ríos (3º ESO)

22 segundos de Eva Mejuto é unha novela que debería ser de lectura obrigatoria na ESO, pois trata un tema de grande importancia como é a transexualidade. A través da historia de Xela, que é en realidade Álex, un neno transexual, pódese ver cal é a realidade das persoas transexuais e o que sofren por iso ata que non se aceptan e non son aceptadas.

Vemos coa súa historia que é un camiño difícil pois primeiro tes que aceptalo ti mesmo e despois, debe aceptalo e apoiarte a túa familia.

O meu personaxe favoritao é o avó de Álex xa que o apoia en todo momento e é grazas a el que Álex decide crear o blog para compartir a súa historia pois como dixera o seu avó “O que non se di é coma se non existise”.

A aprendizaxe desta novela é moi grande, Álex explica a súa transformación mostrando os pasos tanto físicos como mentais que debe seguir. Por iso, é recomendable a súa lectura pois se algunha vez nos atopamos cunha situación así, poder facernos unha idea do que esa persoa esta a sufrir e axudala en todo momento.

Lara Piñeiro González (3º ESO)

Book tráiler (I): 22 segundos, de Eva Mejuto. Por Lucía Rey Martínez

«Entendemos por booktrailer en el contexto escolar, que es el que nos ocupa, un vídeo elaborado por estudiantes de Secundaria (o de Primaria), a partir de la lectura de un libro de ficción. La finalidad del cortometraje es convencer a los iguales de que vale la pena leer el libro en cuestión. Hay implícitas, por tanto, como quedará patente más adelante, las ideas de lectura (e interpretación, con toda su ambigüedad), de elaboración conjunta (por el volumen de trabajo que supone) y, por último de significatividad.» (Booktrailers en el aula: una mirada diferente a la lectura, Joan Bustos, revistababar.com)

Neste curso 2023/2024 continuaremos coa publicación deste apartado da bitácora da Biblioteca do CPI de Viaño Pequeno (Trazo) onde o alumnado da ESO, de maneira voluntaria, realizará breves BOOK TRÁILERS sobre as súas lecturas para a materia de Lingua e Literatura Galega.

Nesta sección denominada Book tráilers a primeira alumna en achegarnos o seu comentario crítico para o noso recuncho de realización youtubeira foi Lucía Rey Martínez (3º ESO), desta volta sobre a novela 22 segundos, de Eva Mejuto (col. Fóra de Xogo. Xerais, 2019).

 

Book tráiler (CXXII): A ermida do diaño, de Xelucho Abella Chouciño. Realizado por Samuel Grela Seoane

 

Unha nova entrega no noso recuncho de realización youtubeira, velaquí o Book tráiler do libro A ermida do diaño, de Xelucho Abella Chouciño (col. Costa Oeste. Galaxia, 1999). Realización youtubeira: Samuel Grela Seoane, 3º ESO B, CPI Viaño Pequeno (Trazo)