Trece anos de Branca, de Agustín Fernández Paz, Rodeira-Edebé
Este libro xa o lera en quinto de primaria pero non me lembraba do contido. Pareceume un libro entretido, divertido, e que che fai pensar sobre o que pode facer un simple álbum de fotos. O capítulo que máis me gustou foi o quince “Unha conversa no pombal” porque xa case é o desenlace e porque explica todo o que ocorrera entre Lois e a Víbora. Para min este é un dos que máis me impresionou pero non é o meu libro favorito porque hainos mellores. Este libro é recomendable xa que che fai reflexionar sobre as cousas que se pode facer estando enfermo. O que non me gustou do libro foi que ten un vocabulario un pouco difícil e contiña moitas palabras que non entendía.
Penso que podíase quitar un pouco máis do tema de explicar as fotos que poñía no álbum e ampliar máis o tema de Lois e de Branca porque ao final explica un pouco sobre o que lle pasa a Lois coa profesora e podíase explicar un pouco máis sobre que pasou despois.
Daniel González Iglesias (3º ESO)
Este libro xa o lera en quinto de primaria pero non me lembraba do contido. Pareceume un libro entretido, divertido, e que che fai pensar sobre o que pode facer un simple álbum de fotos. O capítulo que máis me gustou foi o quince “Unha conversa no pombal” porque xa case é o desenlace e porque explica todo o que ocorrera entre Lois e a Víbora. Para min este é un dos que máis me impresionou pero non é o meu libro favorito porque hainos mellores. Este libro é recomendable xa que che fai reflexionar sobre as cousas que se pode facer estando enfermo. O que non me gustou do libro foi que ten un vocabulario un pouco difícil e contiña moitas palabras que non entendía.
Penso que podíase quitar un pouco máis do tema de explicar as fotos que poñía no álbum e ampliar máis o tema de Lois e de Branca porque ao final explica un pouco sobre o que lle pasa a Lois coa profesora e podíase explicar un pouco máis sobre que pasou despois.
Daniel González Iglesias (3º ESO)
Este libro gustoume porque fala sobre unha rapaza e os acontecementos que lle suceden durante trece anos de vida por culpa dunha enfermidade que lle chamaban hepatite vírica e que lle impedía ir á escola e facer diversas cousas, xa que tiña que manter repouso completo, dieta, etc., durante dous meses completos.
O libro é fácil de ler porque apenas ten palabras descoñecidas. Poderíao ler quen quixera porque ves como foron transcorrendo os anos dunha rapaza segundo ve as fotografías que lle dá súa nai nunha caixa para que vaia completando o álbum que lle regalou unha amiga polo seu aniversario e así dese xeito poderá ver como foi a súa vida e así non se aburrirá mentres estea na casa sen poder saír.
Margarita Pombo Castro (3º PDC)
O momento máis importante do libro é cando Lois lle conta a Branca o que fixera a profesora, a víbora, porque foi cando acusaron a Lois de que lle escribira unha carta insultándoa. A min gustoume moito este libro e telo que ler porque o relato lese rápido e é moi fácil de entender. Gústame porque a min encántanme os libros de adolescentes e non lle faría ningún cambio porque o autor o fixo así e así debe quedar. A lingua na que está escrita a novela é fantástica, ademais o seu galego é moi bonito. Eu aconsello ler este libro a aquelas personas que estean desesperadas e se queren ler un libro rápido esta é a lectura perfecta.O libro é fácil de ler porque apenas ten palabras descoñecidas. Poderíao ler quen quixera porque ves como foron transcorrendo os anos dunha rapaza segundo ve as fotografías que lle dá súa nai nunha caixa para que vaia completando o álbum que lle regalou unha amiga polo seu aniversario e así dese xeito poderá ver como foi a súa vida e así non se aburrirá mentres estea na casa sen poder saír.
Margarita Pombo Castro (3º PDC)
Martín Mesías Remuiñán (3º PDC)
Ningún comentario:
Publicar un comentario