Que me queres, amor? Manuel Rivas. Galaxia
A
min este libro gustoume moito, porque as historias eran moi
interesantes, é un libro entretido, e cando les unha páxina desexas
que chegue a seguinte para saber o que pasa.
O relato que máis me
gustou foi "A lingua das bolboretas" porque é unha historia moi
bonita, pero eu cambiaríalle o final, porque non me gustou que lle
pasase iso ó profesor. E o relato que menos me gustou foi o de "Conga Conga", porque é moi curto, e ó contrario dos demais
relatos, non me enganchaba tanto como para ter o mesmo entusiasmo
para seguilo lendo.
Recomendaríalle
este libro a todas as persoas do mundo ás que lle guste ler, pero en
especial, recomendaríallo a todos aqueles que leron o libro de Males de cabeza de Fran Alonso e que lle gustou, porque é un libro do mesmo
estilo, ten relatos de moitos tipos diferentes, e pásase moi ben
lendo.
Ata
o momento é o libro que máis me gustou dos que lin dende que empecei
a ler libros en galego en primeiro de ESO.
Adrián González Lage (3º ESO)
A
min estas historias parecéronme moi interesantes porque sempre estaba desexando
empezar o seguinte relato.
A
parte que máis me gustou foi “A lingua das bolboretas” porque é unha historia
moi conmovedora polo final tráxico, tamén me gustou pola relación que había
entre Pardal e o mestre.
O
relato que menos me gustou foi “Cousas” porque non me gustou que as cousas
cobraran vida, parecíame moi infantil e moi curto.
Faría
un cambio no relato “Unha flor branca para os morcegos”, pis ao final do relato
intentaría que Dani atrapara a Don a través da nai.
Os
personaxes parecéronme axeitados pero eliminaría o marido da chinesa do relato "Un
saxo na néboa” para que o protagonista puidera fuxir con ela.
En
xeral todos os relatos gustáronme, aínda que uns máis ca outros. E a lingua pareceume axeitada e fácil.
Recomendaríallo
a Dani e a Alicia porque me parece un libro con relatos moi interesantes e tamén
porque é fácil de entender e de resumir.
Ningún comentario:
Publicar un comentario