Este libro gustoume
bastante, aínda que me pareceu algo complexo de entender por mor dos saltos de
tempo. O vocabulario é fácil de entender, salvo algunhas palabras, pero en
xeral o léxico é bastante fácil.
O momento que máis me gustou do libro foi
cando Mefistófeles lle amosou a Xoán o seu futuro se finalmente decidía non asinar o contrato con el para poder conseguir todo o que quixese.
A escena que
menos me gustou foi a do principio de todo onde aparece Xoán illado na cela,
porque me resultou moi sinistra.
O meu personaxe favorito de toda a historia é
Xoán, porque é o protagonista da historia, tamén me gusta este personaxe porque
me parece curioso como actúa, xa que cando era maior e estaba na cela parecía
moito máis apático que cando era novo.
Este libro recomendaríallo á xente á que
lle gusten as historias de fantasía con personaxes doutros mundos, como o
diaño, aínda que pode resultar un pouco complicado de comprender.
Adrián Landeira Pose (4º ESO)
Este libro gustoume moito, moito, primeiro porque me gusta o teatro, e despois porque é unha historia moi bonita, moi bonita que utiliza o Flash-back xa que a maior parte do contido é contado no pasado e logo volve á actualidade, ese paso de tempo fai que a historia sexa máis bonita e interesante.
O
momento máis importante da historia é cando Xoán o protagonista principal asina un contrato co Diaño, que consistía en que se o
firmaba ía a ter un futuro como el quixera, pero só durante 24
anos. Ao pasar ese tempo o Diaño iría a onda el e para que lle
entregara a súa alma e acabaría morrendo. E así foi, Xoán
firmou o contrato e ao cabo de 24 anos morreu.
Na
historia hai poucos personaxes que son moi reais, agás o Diaño.
Recoméndolle a todas as persoas
que lean esta obra de teatro xa que é moi curto e moi fácil de ler, xa que o les de
contado pois ten un vocabulario moi sinxelo e coloquial e ademais é moi curto .
Sergio
Arias García (4º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario