A man dos paíños. Manuel Rivas. Xerais
A historia que narra gustoume moito, xa que é un tema que me interesa. Aínda que lin varios libros que tamén trataban temas da amizade, a maneira de representala gustoume moito xa que é moi orixinal. Ao principio é un pouco difícil de entender, pero son só as dúas ou tres primeiras páxinas, despois entendese perfectamente. Aínda así gustoume moito e volvería lelo.
Ao principio non entendía porque o autor lle puxera ese título, pero segundo fun lendo entendino e paréceme bastante axeitado, eu non llo cambiaría.
A min gustáronme moito as historias de mariñeiros que hai no final, xa que falan dun tema interesante que xa moitos outros autores tocaran, pero Manuel Rivas faino dun xeito máis orixinal que te engancha e non podes esperar a saber o final.
A maioría dos personaxes desta historia non me chamaron moito a atención, porque eran secundarios e saían pouco... pero os protagonistas gustáronme moito, sobre todo o protagonista e Castro, que tiñan unha amizade moi bonita.
Se vos gusta ler e as historias de mariñeiros, anímovos a lelo.
Laura Noya Sánchez (4º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario