Os 22 cadros que hai que ver antes de morrer

Non son os mellores, pero si os máis especiais, os que merecen unha viaxe, unha entrada e ata unha audioguía.

¿Queres velos? Pincha aquí

Os catro mandamentos da calidade do ensino

Á vosa disposición xa na biblioteca

Imaxe vista en Facebook (El placer de la lectura)

Historia oculta dun "superventas"

"¡Esto es mucho mejor que cualquier otra cosa que me hayas traído nunca, papá!", le dijo Alice a su padre, después de leer los primeros capítulos de…

Esta es la historia de cómo ese libro vio la luz.

El padre de Alice es editor, especializado en libros infantiles. Y tiene por costumbre llevar a casa libros, notas, cuentos de todo tipo que da a leer a su hija. Una tarde de tantas, Alice, buena lectora pese a su edad, oye a su padre llegar y corre a abrazarlo. Hoy no ha sido un buen día y papá ha olvidado traer alguna lectura nueva para su hija.

Solo lleva consigo un texto poco interesante que ha recibido en la oficina. Escrito con máquina de escribir, no le parece tan estimulante como para que merezca el interés de la pequeña Alice. Pero la cara de la niña, expectante e ilusionada le hace cambiar de opinión y le entrega el manuscrito mecanografiado.

A ella no le importa que el texto destile poca "modernidad" por no estar escrito en ordenador. Alice corre a su cuarto a devorar su nueva adquisición. Una hora más tarde vuelve de su cuarto y le espeta a su padre:

"¡Esto es mucho mejor que cualquier otra cosa que me hayas traído nunca, papá!"

                                                     ---------------------------------------

Aquí poderás saber de qué libro está a falar...

Balda de Libros (V): Sobrevives?, de Fina Casalderrey

Sobrevives?, de Fina Casalderrey, Xerais

Este libro faiche ver moitas cousas.

Un rapaz que vai pola vida sen que ninguén lle poña educación non pode acabar moi ben. Seu pai, eu creo que pasaba del, porque nunca lle dicía nada .Cando morreu súa nai ninguén soubo estar con el como lle facía falta e entón el quíxose facer o duro. Pero ir pola vida desa maneira tampouco ten moito futuro, menos mal que tiña un amigo ao que poder recorrer.

Cando viu a través de Cali o que era o mundo das drogas quedou desfeito e eu creo que o fixo recapacitar.

Tamén penso que lle faltaba moito cariño e que se encontraba moi só.

Isto faiche entender o importante que é ter  unha boa educación e sobre todo ter una familia e uns amigos que miren por ti e na que te poidas apoiar cando realmente che fai falta.

Sheila Bouzas Leis (3º ESO)

Este libro gustoume moito, porque conta a vida oculta, por dicir dalgunha forma, dun rapaz que parece que é feliz, pero no fondo está a vivir outra vida que ninguén coñece.

Para min a escena máis importante da historia é cando Francisco encontra o diario persoal de súa irmá , xa que alí foi onde coñeceu a verdadeirra vida que levaba, e que seu tío era drogadito e non pode deixar a súa adicción ás drogas.

O tema paréceme triste e emocionante á vez, paréceme triste porque lle morre a nai a Fran, ten un tío drogadito, e a súa irmá estao a pasar mal. Paréceme emocionante porque Fran vive moitas aventuras no colexio, cos amigos ou cos cans.

Non faría ningún cambio na historia, paréceme que todas as partes do libro están ben redactadas e ó final paréceme mellor o que ten o libro que o final que fixen eu.

A lingua paréceme bastante fácil, aínda que había algunhas palabras que non entendía e as tiven que buscar no dicionario, e outras que se sacaban polo contexto.

Jennifer López Becerra (3º ESO)

Balda de Libros (IV): Illa Soidade, de An Alfaya

Illa Soidade, de An Alfaya, Xerais

Este libro para o meu gusto está bastante ben, xa que expresa moitos sentimentos, e mostra a vida dende o punto de vista dos indixentes.

Para min a escena máis importante foi cando Soa dixo que ela fora quen lle prendera lume á figura que fixera Jean, e todo iso por ciumes, porque ela quería vivir xunto a el.

O tema paréceme triste, xa que os indixentes dan pena só con velos, e aínda máis se che contan toda a súa historia, e de cómo chegaron a esta situación.

Non faría ningún cambio na historia, pero gustaríame que ao final contara un pouco como lle ía nos estudos, se coñecera novos indixentes... pero polo demais paréceme que está ben feita.

A lingua pareceume intermedia, porque non é moi complexa nin moi fácil, xa que tiven que buscar algunha palabra que outra no dicionario.

 
Jennifer López Becerra (3º ESO)

Os estereotipos sitúan a cada un/unha en sitios equivocados

Visto en Facebook (Diversidad es vida)

Balda de Libros (III): Criminal, de Xurxo Borrazás

Criminal, Xurxo Borrazás, Sotelo Blanco.

-->

Criminal é unha novela de Xurxo Borrazás. O libro é unha narración de elementos de carácter onírico e realista.

Esta historia é un exemplo de concisión estilística, na que se empregan as palabras necesarias. A tensión coa que se van narrando os sucesos fai que queiras seguir lendo, pero unha cousa que non me gustou nada foi que dun capítulo a outro, cambia bruscamente de tema. E iso fai que o libro sexa unha enleada, un sarillo. Aínda así, estivo bastante ben, iso si, o final non me gusta, xa que quedou moi aberto.

Deberíanlle engadir un par de cousas máis, como por exemplo, como acabou a vida de Chucho, o protagonista desta historia tan tráxica, que so comenta que se arrepinte de todos os asasinatos que cometeu, sobre todo, o do seu propio fillo.

Belén García Lijó (4º ESO)

O momento máis importante do libro claramente, para min, é cando Chucho mata a Daniel, cravándolle o machado no lombo. Paréceme incrible que un irmán poida matar ao outro sen importarlle nada, sen ningún escrúpulo e ata divertíndose.

O libro gustoume, aínda que me podía ter gustado máis, xa que ás veces a historia non se entendía moi ben, e mesturaba cousas. A verdade é que o xeito no que escribe este autor é moi orixinal; nunca lera un libro así. Tamén me parece que a historia está moi ben enmarcada, e ademais gustoume moito que a historia ocorrese nun lugar próximo a Trazo, xa que fai a historia moito máis real.

Un dos cambios que eu faría, sería facer a historia máis simple e contala dun xeito máis doado. Tamén sería máis fácil de entender se a historia se contase dun xeito lineal, segundo foran acontecendo os feitos, e non facendo flash backs polo medio.

A linguaxe non foi moi difícil de entender, salvo algunha que outra palabra ou expresión, que como corresponde busquei no dicionario.

Cristina Deus García (4º ESO)

De sabi@s é rectificar

Queridiñ@s tod@s:

Ben sabedes que dende a biblio temos a firme intención este curso de que os libros que sacades da biblio non queden nas vosas casas meses e meses...tanto que xa nin vos lembrades de que os tedes en préstamo. É por iso que sacamos a lista de alumnado bloqueado para préstamos ao principio do trimestre, e a devolución de exemplares foi funcionando bastante ben. Tiñamos a intención de volver facelo ao inicio de cada mes, mais non nos dan as horas de traballo para levar ese control  mensualmente e pasará a ser trimestralmente.
Queremos agradecer ao alumnado que entende que o libro hai que levalo, lelo e devolvelo en 15 días, ou ben renovar o préstamo por outros quince e rogarvos que cando devolvades un libro e sexa anotada a devolución no ordenador, vos encarguedes de devolvelo ao seu sitio nas estanterías. Lembrámosvos que todo está ordenado numéricamente, excepto a narrativa xuvenil galega que está por orde alfabética (polo apelido d@s autor@s)

Compartir fotos o vídeos eróticos a través de Whatsapp, messenger, redes...

Precaucións que debemos tomar ao compartir fotos/vídeos por Internet, Whatsapp...:

- Los contenidos íntimos y eróticos son demasiado tentadores. La probabilidad de que se compartan y se multipliquen es mucho más alta de lo que creemos.

- Si vas a compartir un contenido tuyo, intenta que no se te pueda reconocer. Por ejemplo, podemos sacarnos fotos sexys sin que salga nuestro rostro.

- Trata de guardar y esconder bien todos los contenidos y documentos de este tipo.

- El bulling, el sexting y el ciberacoso son términos relacionados y situaciones habituales en estos casos.

- Compartir contenidos íntimos de otras personas es un atentado contra la intimidad y un delito penado.

Fonte: http://www.sexperimentando.es/

Prohibido se eres muller

"Hace unos días, en Arabia Saudí, un grupo de mujeres protestó contra la prohibición oficial de que lleven vehículos, pese incluso a las advertencias del Gobierno. La campaña las incitó a grabarse a sí mismas conduciendo a través de distintas ciudades. Sin embargo, no es el único lugar del mundo en el que se dan prohibiciones de esta clase y que, de una u otra forma, ponen límites a las libertades de las mujeres. 

El diario norteamericano 'The Washington Post' aprovecha el contexto y hace un repaso por alguna de ellas."

Aquí o artigo completo

Balda de Libros (II): Que me queres, amor?, de Manuel Rivas

Que me queres, amor?, Manuel Rivas, Galaxia

Para min este libro foi fácil de ler e tamén de entender. Gustoume bastante porque son historias que a min polo menos me engancharon xa que non dependen unha de outra. Houbo palabras que non entendía pero iso arranxeino tendo un dicionario a man para axudarme del cando o necesitaba. 

“A leiteira de Vemeer” para min foi algo pesada de ler pero con ela aprendín que é certo que un fillo nunca poderá agradecerlle a unha nai o que ela fixo por sacalo adiante e darlle a mellor educación, en fin unha nai é o mellor que pode ter un fillo, é a que te cuida cando estas enfermo, a que se desvela por ti, a que te comprende, a que che da cariño, apoio, aínda que en poucos casos se da o contrario. 

En fin eu gocei lendo este libro porque ten lecturas divertidas coas que te podes rir, lecturas de misterio e lecturas de emocións coas que podes chorar e tamén aprender leccións de vida como aprendín eu con esa lectura.

Alba Pumar Muíño (4º ESO)

A verdade é que  me decepcionou un chisco este libro, porque o titulo é algo ao que eu lle presto moita importancia e pensei que o libro estaría enfocado desde unha parte do amor moito máis diferente, moito máis doce, etc. 

Aínda que non me gustara a forma  na que están formulados os temas, si que me gustou como desenvolve os contos o escritor, sempre nos deixa con intriga, deixa sempre algo no aire, pero ás veces debería concretar algo máis o asunto.

O conto que máis me gustou foi "Só por ai", xa que foi no que máis me adentrei nel e despois a maneira de imaxinarme porque ese rapaz non pasaría a noite na casa. 

O que menos me gustou foi o de "O mister e Iron Maiden" xa  que é un tema moito máis futboleiro e eu non son unha gran fanática do fútbol, e nin son do Deportivo da Coruña. Tampouco nese conto é que se explique moi ben porque xunta o tema do fútbol co do mar e liase un pouco.

O vocabulario non me resultou complexo, foi bastante sinxelo, o único que me deu algo máis de traballo foi ter que averiguar o que querían dicir algunhas expresións. 

Polo resto gustoume moito, porque tamén fala da música, e é un tema que realmente me agrada atopar nun libro como este e que pensei que non atoparía.

Alba Docampo Noya (4º PDC)

Este libro a min custoume moito entendelo xa que non se expresa ben o autor nos contos, non hai diálogos e ademais tes que ler dúas veces o mesmo se realmente queres entender ben o que sucede no conto. E iso que a linguaxe é moi simple.

O conto que máis raro me pereceu foi "A luz de Yoko", xa que para non entendin case nada, namais que hai un pai que lle berra ao fillo por estar ata as tantas coa tele.

O que máis me gustou foi o de "Que me queres, amor?", por que é o que máis se entende.

Este tipo de libros a min persoalmente non me atraen moito, porque non acaban de engachar para seguir léndoos.

Brais Rey Calviño (4º PDC)

Como se escribe...?

Visto en Facebook (Ostras, qué perlas)

Somos diversos, somos iguais en dereitos e oportunidades.

De cine, televisión e libros

"Está claro es que, además de las adaptaciones constantes al cine y a series de TV de novelas más o menos exitosas (algunas de las cuales, de dudosa calidad, se reeditan una y otra vez como consecuencia de su éxito en las pantallas), se producen influencias en sentido contrario.

Un libro aparece en manos de un personaje de una serie de culto o de una película de éxito y eso provoca un interés inusitado por ese libro o por su autor, aun cuando se trate de alguna rareza o un simple guiño.

De otros, en cambio, recordamos solo la escena pero no sabemos nada sobre el libro o autor en cuestión.

Veamos algunos ejemplos que han pasado a formar parte de las bibliotecas de la memoria de mucha gente y que han contribuido a sacar del anonimato o a "consagrar" a algunos libros.

Todos ellos gracias al efecto de la televisión o el cine. Y es que, a veces, la lectura también se ve beneficiada por la influencia de aquellos a quienes se suele considerar sus enemigos.

• LOS SIMPSON

Los hermanos Karamazov, de Dovstoievski.

No me imagino a los fans de los Simpson, que son legión, invadiendo las librerías en busca de las obras de Dovstoievski por mucho que Lisa lo lea.

Ni de Dovstoievski ni de ninguno de los autores que se le ve leer en algún momento.

Pero Lisa es el contrapunto perfecto del gañán, zafio y cervecero de su padre, Homer, nombre que, como quizá todo el mundo sabe, está inspirado en el clásico Homero."

Podes ler aquí o artigo completo