O motivo de que escollín este libro para ler foi o
título: Os homes só contan até tres. É un título que sorprende bastante e che
leva á curiosidade por saber de que trata a obra de Antón Lopo.
A historia está moi ben, é interesante e fácil de
ler. De feito, lese moi rápido.
Esta historia é un tanto peculiar, as personaxes
deben estar enfermas, porque para matar a un home e despois tallalo para tiralo
no colector, non se pode estar moi ben. Por iso o final é bastante de monstros,
aínda que foi a parte que máis me gustou. Porque nunca te imaxinas que unhas
rapazas inocentes vaian cravarlle un coitelo nas costas, tallalo cun coitelo
eléctrico, metelo en bolsas e finalmente, tiralo no colector pouco antes de que
recolleran o lixo. Aínda que eu cambiaría o final, porque o deixaron moi
aberto. Non se sabe se un dos personaxes tamén o mataron ou puido fuxir destes
monstros, simplemente o supós.
Belén García Lijó (4º ESO)
Non foi un
dos libros que máis me gustou pero está ben, porque mestura o romanticismo de
Helena e Nico e por outra parte está o final, todo o contrario, que foi o que
máis me gustou a pesar de ser un pouco noxento, porque penso que contan todo
moi detallado, como o cortan, como se manchan de sangue... Non entendo algunhas
escenas nas que por exemplo, só aparece unha liña escrita, sen intervencións, só
acoutacións...etc.
Pero é un
libro fácil, sen vocabulario difícil e que se le rápido. A parte que máis me
gustou (xunto co final de Nico) foi a historia de Nico e Helena, pero
cambiaríalle o final para saber o que pasa con Evaristo.
Recomendaríao, porque
é fácil ten poucos personaxes...
Ningún comentario:
Publicar un comentario